پوریا منصوری؛ 25 آبان ماه را میتوان به عنوان یکی از تلخترین روزهای کشتی و حتی ورزش ایران بیاد آورد.
روزی که خبر مرگ بابک قربانی ملیپوش کشتی کشورمان منتشر شد، تنها منتظر یک معجزه بودیم که بگویند این خبر واقعیت ندارد؛ اما روی تلخ زندگی اینبار گریبان خانوادهی کشتی را گرفت تا یکی از نابترین استعدادهای کشتی فرنگی برای همیشه به خواب ابدی فرو برود.
بابک قربانی آماده درو کردن انواع و اقسام مدالهای المپیک و جهانی بود، او آمادهی تاریخ سازی و ثبت رکوردهای بزرگ شد که ناگهان طلسمی از دور بر سرنوشتش پیچید و زندگیش را زیرو رو کرد.
ماجرای مرگ قربانی و اتفاقات پیش از آن، آنقدر جای بحث دارد که باید ساعتها شنید، گفت و نوشت، اما شاید تلخی بزرگ و افسوس فراوان نهفته در داستان دل و دماغی برای کسی باقی نگذارد تا به واکاوی این ماجرا بپردازد، اما عاشقان کشتی هیچگاه آنهایی را که به طرق مختلف بابک را از کشتی و کشتی را از بابک گرفتن نخواهد بخشید.
۲۵ آبانماه سالروز کوچ غمناک ستارهی خاصی است که رفتنش هم غیر قابل پیش بینی و عجیب بود در ست همانند آمدنش به دنیای کشتی، پسری که از دیار آزاد کاران، ناگهان کشتی فرنگی را برگزید و تا نشان دهد محدودیتی برایش وجود ندارد اما زندگی نگذاشت او به آرزوهایش برسد.
همین...