رضایی- طارمی/ چرا کاوه کم آورد؟

استقلال در لیگ شانزدهم فصل نسبتا موفقیت‌آمیزی را پشت سر گذاشت، اما یکی از حسرت‌های به جا مانده برای این تیم مربوط به فقدان نماینده در جدول گلزنان می‌شد. هیچ‌یک از بازیکنانی که در کورس آقای گلی قرار داشتند استقلالی نبودند و بهترین گلزن این تیم یعنی کاوه رضایی در مجموع نصف مهدی طارمی هم گل نزد. این اتفاق در حالی رخ می‌داد که بعد از حضور کاوه در استقلال و بازگشت طارمی به پرسپولیس، بین هواداران سرخابی کل‌کل عجیبی در گرفت. پرسپولیسی‌ها از کاوه تشکر می‌کردند که آنها را پیچانده و استقلالی شده تا جا برای بازگشت طارمی باز شود، استقلالی‌ها هم مدعی بودند در لیگ شانزدهم نشان خواهند داد آقای گل واقعی فوتبال ایران کیست؟ در نهایت اما طارمی 18گل به ثمر رساند و با اختلافی فاحش نسبت به کاوه رضایی 7گله عنوان آقای گلی‌اش را تکرار کرد.

اینکه چرا کاوه رضایی هرگز نتوانست در کورس فشرده آقای گلی با طارمی قرار بگیرد، ممکن است تا حدی مربوط به تفاوت کیفیت و مهارت گلزنی این دو بازیکن باشد، اما نباید فراموش کرد که سبک متفاوت بازی پرسپولیس و استقلال هم در این قضیه موثر بوده است. پرسپولیس اصولا تیمی است که علاقه فراوانی به بازی تهاجمی و مالکانه دارد و موقعیت‌های گلزنی بیشتری خلق می‌کند، این در حالی است که آمار مالکیت توپ استقلال چندان بالا نیست و به این ترتیب فرصت‌های گلزنی کمتری برای مهاجم نوک آبی‌ها به وجود می‌آید. در ضمن نباید فراموش کنیم پرسپولیس فقط با یک هافبک دفاعی بازی می‌کند، اما استقلال دو هافبک دفاعی همزمان دارد و این مساله از امکان خلق موقعیت برای مهاجمان تیم می‌کاهد. تصورش را بکنید اگر قرار بود به جای سروش رفیعی مثلا محسن ربیع‌خواه در میانه میدان کنار کمال کامیابی‌نیا به میدان برود، آیا این همه فرصت گلزنی در پرسپولیس به وجود می‌آمد؟