مثال‌های ناامیدکننده برای رفیعی

سروش رفیعی ماجرای امضای قرارداد با الخور قطر را تایید کرد و به این ترتیب مشخص شد فصل آینده جایی بین سرخپوشان نخواهد داشت؛ هرچند هنوز رسانه‌های قطری روی این موضوع صحه نمی‌گذارند. سروش البته برای چندمین بار تاکید کرده حتما روزی به پرسپولیس باز خواهد گشت؛ با این وصف بعید است این روز حداقل تا زمان حضور برانکو در پرسپولیس از راه برسد!

مربی کروات قرمزها پیش از این نشان داده در قبال بازیکنانی که به او و تیمش پشت می‌کنند و می‌روند، سختگیری شدیدی دارد. در دو سال گذشته به دفعات مثال‌هایی از این مدل رفتاری و استراتژی برانکو دیده‌ایم که شاید مهمترین آنها مربوط به پرونده رامین رضاییان بوده باشد. رامین پیش از شروع مسابقات فصل گذشته پرسپولیس را ترک کرد و راهی ریزه‌اسپور ترکیه شد. او البته خیلی زود پشیمان شد و سعی کرد برگردد، اما برانکو ابتدا به شدت در مقابل بازگشت او مقاومت کرد و سپس آنقدر بر این بازیکن سخت گرفت که در نهایت همکاری او با پرسپولیس به پایان رسید. البته مهدی طارمی هم همزمان با رضاییان رفت، اما اولا مهدی زودتر برگشت و ثانیا استنباط برانکو این بود که طارمی تحت تاثیر مشورت‌های رضاییان تصمیم به ترک تیم گرفت و در واقع همه چپز زیر سر رامین بوده است.

در یک مثال دیگر، جلال حسینی که ابتدای لیگ چهاردهم به پرسپولیس پشت کرد و راهی لیگ قطر شد، در ابتدا برای بازگشت به جمع سرخپوشان از برانکو «اوکی» نگرفت و ناچار شد یک سال پشت خط بماند! جلال پیش از شروع لیگ پانزدهم حتی در کنار نژادفلاح عکس یادگاری هم انداخت، اما در نهایت برانکو او را نپذیرفت. همین موضوع در مورد محمد نوری هم صادق است. اواخر لیگ چهاردهم که برانکو به پرسپولیس آمد، نوری کاپیتان و همه‌کاره سرخ‌ها بود. با این حال آقای شماره14 تصمیم گرفت راهی لیگ قطر شود. نوری از همان بین دو نیم‌فصل برای بازگشت به پرسپولیس ابراز علاقه کرد، اما برانکو نه آن زمان و نه در پایان فصل او را نخواست.

مثال آخر هم مربوط به ساسان انصاری است؛ بازیکنی که چهار هفته بعد از شروع لیگ از پیوستن به پرسپولیس پشیمان شد، اما در شرایطی که برانکو به راحتی می‌تواتنست با درخواست جدایی او مخالفت کند، این تقاضا را پذیرفت و او را آزاد گذاشت. با این اوصاف بعید است که تا زمان حضور برانکو روی نیمکت سرخ‌ها، سروش رفیعی دیگر راهی برای بازگشت به این تیم داشته باشد