مبتلایان به ایدز هم می‌توانند بچه دار شوند؟!

علل ایدز

یکی از راه های انتقال ایدز از بدن فرد مبتلا شده به بدن سایر افراد، مایعات بدن فرد مبتلا هستند. از جمله این مایعات می توان به، مایع منی، خون بدن فرد مبتلا، ترشحات واژن و رکتوم و شیر مادر اشاره کرد. ویروس ایدز از طریق آب یا هوا و همچنین تماس های گاه به گاه قابل انتقال نمی باشد.

علائم اولیه ایدز

رایج‌ترین علائم در مرحله اول یا عفونت حاد شامل یک بیماری شبه سرماخوردگی است که دو تا چهار هفته پس از ورود ویروس به بدن ایجاد می‌شود. این علائم ممکن است برای چند هفته باقی بمانند. دقت کنید که عفونت به ویروس در این مرحله هنوز تبدیل به بیماری ایدز نشده است. شایع‌ترین علائم این مرحله عبارتند از:

• تب
• سردرد
• درد عضلانی و درد مفاصل
• بثورات پوستی
• گلودرد و زخم‌های دردناک در دهان
• تورم غدد لنفاوی؛ عمدتاً در ناحیه‌ی گردن
• اسهال
• کاهش وزن
• سرفه
• تعریق شبانه
• مرحله‌ی دوم آلودگی به ویروس اچ‌آی‌وی یا مرحله نهفتگی اغلب علائم خاصی ندارد؛ اما اگر علائم ایدز در دوران نهفتگی بروز پیدا کند ممکن است شبیه علائم مرحله اول یا عفونت حاد باشد.
• 

علائم بیماری ایدز در مردان

HIV در هر فردی می تواند متفاوت به نظر برسد. همه علائم مشابهی ندارند و برخی ممکن است برای مدت طولانی هیچ علامتی نداشته باشند. در بیشتر اوقات ، علائم HIV در مردان و زنان یکسان است؛ اما چند علامت وجود دارد که مختص مردان است. توجه به این نکته ضروری است که این علائم مختص مردان می تواند نشانه بیماریهای دیگر نیز باشد. اگر هر کدام از این موارد را دارید ، حتماً با پزشک خود صحبت کنید. میل جنسی پایین ، نشانه هیپوگنادیسم است ، به این معنی که بیضه های شما به اندازه کافی هورمون جنسی تستوسترون تولید نمی کنند. این وضعیت با HIV مرتبط است و می‌تواند باعث موارد زیر شود:

• اختلال در نعوظ
• افسردگی
• خستگی
• ناباروری
• رشد موهای کمتر در بدن و صورت
• رشد بافت سینه
• زخم بر روی آلت تناسلی

اثرات ایدز بر باروری مردان

معمولاً پارامتر‌های اسپرم در مردان بدون علامت HIV مثبت در محدوده طبیعی است؛ اما با پیشرفت بیماری تعداد، شکل (مورفولوژی) و تحرک اسپرم کاهش می‌یابد. به این معنی که وضعیت پارامترهای اسپرم با تعداد CD4 و شدت بیماری ارتباط مستقیم دارد. تعداد کم اسپرم با درصد بالایی از اسپرم‌های کم‌تحرک که مورفولوژی غیر طبیعی دارند، در مردان HIV مثبت می‌تواند نشان‌دهنده اختلال اسپرماتوژنز و روند تولید اسپرم باشد که از علل اصلی ناباروری در مردان است. ارکیت، هیپوگنادیسم و لکوسپرمی که ممکن است طی عفونت HIV ایجاد شود نیز می‌تواند در این تغییرات ایجاد شده در اسپرم دخیل باشند. هنگامی که این تغییرات و اختلالات عملکردی در سیستم تولید مثل مردان رخ دهد در نهایت منجر به ناباروری در مردان می‌شود. همچنین تغییرات بیولوژیکی ناشی از اچ آی وی، از جمله بیماری‌های سیستمیک، استرس و کاهش وزن هم بر عملکرد اندام‌های تولید مثلی تأثیرگذار بوده و می‌توانند منجر به ناباروری در مردان شوند

تشخیص ایدز

آزمایشات HIV شامل موارد زیر هستند:

• آزمایش های آنتی بادی: این آزمایش ها قادر به تشخیص وجود آنتی بادی های HIV یا پروتئین های سیستم ایمنی در نمونه های خون یا بزاق فرد هستند. با این حال این موارد نمی توانند HIV را در مراحل اولیه تشخیص دهند.
• آزمایش های آنتی ژن / آنتی بادی: این آزمایش ها به شناسایی آنتی بادی ها و آنتی ژن های HIV یا اجزای ویروسی در خون می پردازند. این آزمایش ها نیز قادر به تشخیص HIV در مراحل اولیه نیستند.
• آزمایش‌ های اسید نوکلئیک: برای تشخیص HIV در مراحل اولیه این آزمایش‌ مناسب است. این آزمایش وجود مواد ژنتیکی HIV در خون را بررسی می کند.

اقدامات لازم پیش از اقدام به باروری در مردان مبتلا به ایدز

۱- بررسی بیماری‌های منتقله از راه جنسی (STD)

برخی از STD ها می‌توانند شانس ابتلا به HIV را افزایش دهند. بنابراین درمان هرگونه عفونت یا بیماری مقاربتی قبل از اقدام به بارداری، اولین قدم برای کاهش احتمال انتقال ویروس ایدز بین دو نفر است.

۲- درمان ضد‌ویروسی شریک زندگی فرد مبتلا به HIV

یکی از مهم‌ترین اقداماتی که همسر فرد مبتلا به اچ آی وی می‌تواند انجام دهد، استفاده پروفیلاکسی از داروهای ضد‌ویروسی است. PREP به معنای مصرف داروهای اچ آی وی قبل از قرار گرفتن در معرض اچ آی وی برای جلوگیری از ابتلا به ویروس، در صورت قابل تشخیص نبودن بار ویروسی و نداشتن علائم ایدز در مردان است. همچنین مصرف داروهای HIV توسط مرد و داشتن بار ویروسی غیرقابل شناسایی نیز خطر انتقال ویروس ایدز به شریک زندگی را به طور قابل توجهی کاهش می‌دهد. هرچند خطر بالقوه انتقال ویروس ایدز به طور کامل از بین نمی‎رود.

۳- رابطه جنسی بدون کاندوم

اگر بار ویروسیHIV مرد در آزمایشات قابل تشخیص نباشد، امکان انجام رابطه جنسی محافظت نشده در محدوده روز‌های تخمک گذاری زن وجود دارد. هرچند ریسک انتقال بیماری در این شرایط بسیار کم است؛ اما به هر صورت احتمال انتقال ایدز بین زوجین وجود دارد.

۴- شست و شو اسپرم

شست و ‌شوی اسپرم به فرایند جدا کردن اسپرم از مایع منی گفته می‌شود. از آنجا که ویروس HIV در مایع منی وجود دارد؛ اما در اسپرم وجود ندارد، جدا کردن اسپرم از مایع منی باعث کاهش خطر انتقال HIV می‌شود.

۵- روش‌های کمک باروری

این بدان معنی است که اسپرم، تخمک را به صورت غیر‌مستقیم و با کمک یک روش پزشکی یا درمانی بارور کند. متأسفانه امکانات اندکی برای کمک به تولید مثل افراد مبتلا به HIV وجود دارد و تعداد کمی از طرح‌های بیمه درمانی این افراد را پوشش می‌دهند. روش‌های کمک باروری زیر می‌توانند در این بیماران مورد استفاده قرار بگیرد:

1. تلقیح داخل رحمی (IUI): اسپرم را بعد از شست و شو وارد یک لوله باریک می‌کنند، سپس از طریق دهانه رحم وارد رحم می‌کنند.
2. لقاح آزمایشگاهی (IVF): در این روش تخمک‌ها توسط دارو‌های محرک تخمک‌گذاری تحریک می‌شوند. وقتی تخمک‌ها آماده شدند یا رسیدند، آنها را از تخمدان خارج کرده و با اسپرم لقاح می‌دهند. هنگامی که تخمک بارور شد، جنین را در رحم زن قرار می دهند.
3. تزریق اسپرم داخل سیتوپلاسمی (ICSI): این نوع خاصی از IVF است که در آن اسپرم با استفاده از یک سوزن بسیار نازک مستقیم به تخمک تزریق می شود. هنگامی که تخمک بارور شد، به رحم زن منتقل می‌کنند.

۶- اسپرم اهدایی

در مواردی که بار ویروسی ایدز در فرد بالا باشد، به دلیل بالا بودن احتمال انتقال بیماری بین زوجین، استفاده از اسپرم اهدایی توصیه می‌شود. اسپرم اهدایی اغلب به کمک یک روش کمک باروری به نام تلقیح داخل رحمی یا IVF با تخمک زن لقاح داده می‌شود.

پیشگیری از ایدز

اجتناب از قرار گرفتن در معرض مایعات بدن به طور بالقوه حامل ویروس، یکی از راه‌های پیشگیری است. این اقدامات می‌تواند به کاهش خطر ابتلا به HIV کمک کند:

• برای رابطه جنسی مقعدی و واژینال از کاندوم استفاده شود. در صورت استفاده صحیح، کاندوم در محافظت مقابل HIV بسیار موثر است.
• از مصرف داروهای داخل وریدی خودداری کنید. سعی کنید سوزن‌ها را به اشتراک نگذارید یا دوباره استفاده نکنید.
• اقدامات احتیاطی را رعایت کنید. همیشه فرض کنید که خون ممکن است عفونی باشد. برای محافظت از دستکش‌های لاتکس و سایر موانع استفاده کنید.
• آزمایش HIV بدهید. انجام آزمایش تنها راه برای اطلاع از انتقال یا عدم انتقال HIV است. کسانی که آزمایش HIV مثبت دارند می‌توانند درمان مورد نیاز خود را دریافت کنند و همچنین اقداماتی را برای کاهش خطر انتقال ویروس به دیگران انجام دهند.