اوتیسم مجموعهای از رفتارهای تعریف شده است که در اثر اختلال عصبی و تکاملی به وجود میآید. در این گزارش به عوامل موثر در ابتلا به اوتیسم و علائم مربوط به این بیماری پرداختیم. با ما همراه باشید.
علائمی که میگوید فرد مبتلا به اوتیسم است
بیماران اوتیسم معمولا چند نشانه دارند که در اغلب مبتلایان دیده میشود. بیماران اوتیسمی علایق محدود و رفتارهای تکراری از خود بروز میدهند. معمولا این افراد در ارتباطات و تعاملات اجتماعی دچار مشکل هستند. با وجود تفاوت سطح بیماری در مبتلایان به اوتیسم با این حال چند رفتار مشترک بین بیماران مشاهده میشود. به عنوان مثال فرد مبتلا به اوتیسم تماس چشمی کمی را برقرار میکند. معمولا این طور به نظر میرسد که فرد مبتلا به اوتیسم در زمان صحبت با دیگران، کم توجهی دارد و به حرفهای فرد مقابل گوش نمیدهد.
این افراد واکنشهای کندی به وقایع دارند و معمولا مایل نیستند که مکالمه با افراد را ادامه دهند. در مواردی هم اصرار به ادامه صحبت در موضوعی را دارند بدون توجه به خواسته دیگران که شنونده آن باشند یا نباشند. بیماران مبتلا به اوتیسم اغلب دچارعدم تناسب حالات چهره با حرکات بدن در زمان مکالمه هستند. لحن صدا و حرف زدن اوتیسمیها عادی نیست و شاید شبیه روبات به نظر برسد. مبتلایان به اوتیسم در دوستیابی نیز دچار مشکل هستند و علاقه ندارند وسایل خود را با دیگران به اشتراک بگذارند.
دلیل ابتلا به اوتیسم چیست؟
علت ابتلا به بیماری اوتیسم را پزشکان به ژنها و عوامل محیطی ارتباط دادهاند و البته طبق بررسی ها، برخی موارد احتمال ابتلا به اوتیسم را در افراد بالا میبرد. سن بالای والدین، وزن بسیار کم در زمان تولد، وجود اختلالات ژنتیکی خاص مثل سندروم داون و یا داشتن خواهر یا برادر مبتلا به اوتیسم، خطر ابتلا به این بیماری را به مراتب بالا میبرد.
چه زمانی زنگ خطر ابتلا به اوتیسم به صدا درمی آید؟
علائم مبتلا به اوتیسم در کودکان معمولا زیر ۳ سالگی خود را نشان میدهد. نوزادان در زمان تولد فقط گریه میکنند و گاهی بیدلیل میخندند اما بعد از ۶ ماهگی برخی از احساسات را بروز میدهند. اگر نوزادی واکنش هیجانی از خود نشان نداد باید نسبت به این نشانه هشیار باشید و آن را بررسی کنید. یک نوزاد نرمال در ۹ ماهگی معمولا یک لبخند در واکنش به افراد دارد و اگر شیرخوار شما هیچ لبخندی نداشته باشد، این علامت نیز خطرناک است و باید بررسی شود.
کودک در یک سالگی تماس چشمی برقرار میکند و نسبت به صدا زدن اسم خود واکنش دارد اما کودکان مبتلا به اوتیسم هیچکدام از این موارد را در خود نشان نمیدهند. مبتلایان به اوتیسم از کلمات تکراری و بیمعنا به کرات استفاده میکنند و علاقههای محدودی دارند. این افراد خواب و بیداری منظمی ندارند و از تغییر روزمرگیشان به شدت هراس دارند و آنها را دچار اضطراب میکند. در مجموع اگر این علائم را در کودک خود مشاهده کردید باید هر چه سریعتر با پزشک مشورت کنید تا پروسه تشخیص بیماری زودتر انجام شود.
چطور میتوان از ابتلا به اوتیسم جلوگیری کرد؟
با اینکه ژنها بیشترین تاثیر را در ابتلا به اتویسم در بیماران دارند اما برخی عوامل محیطی نیز درصد خطر ابتلا را بالا میبرد. مادران در زمان بارداری اگر در معرض مواد شیمیایی قرار بگیرند احتمال تولد نوازد با اختلالهای مادرزادی را بالا میبرند. متاسفانه در زمان جنینی بیماری اوتیسم قابل تشخیص نیست. اما در مجموع با تغییر برخی عادات اشتباه میتوانید احتمال بروز این بیماری را کاهش داده و فرزند سالمی را داشته باشید.
مادران با زندگی سالم، چکاپهای منظم و داشتن رژیم غذایی مفید میتوانند خطر این بیماری را در نوزادانشان کاهش داده و زایمان بیخطری را تجربه کنند. در زمان بارداری در مصرف دارو باید احتیاط کرد و برای مصرف هر نوع دارویی باید با پزشک مشورت کرد. انجام واکسیناسیونهای ضروری مثل واکسن سرخک را قبل از بارداری حتما انجام دهید. زنان قبل از بارداری باید مراقب بیماریهای فعلی خود باشند و به توصیههای پزشک توجه داشته باشند. در پایان شعار معروف اما موثر را فراموش نکنید که همیشه پیشگیری بهتر از درمان بوده است اما با این حال بیماران اتویسمی نیز میتوانند با کمک دیگران زندگی طبیعی را تجربه کنند.