بجا مانده از دیدار تاتنهام -لایپزیش

دیدار دو تیم انگلیسی و آلمانی درحالی آغاز شد که ناگلزمن از مدل پایه ۳-۴-۳ استفاده می کرد و ژوزه از سیستم ۲-۴-۴.ژوزه ناچارا(فقط به دلیل مصدومیتی که گریبان مهاجمین تخصصی را گرفته است)   از دله آلی درکنار لوکاس مورا بعنوان مهاجم سایه استفاده می کرد. دله آلی درنیمه اول، این آزادی عمل را داشت که در زمین حریف به کناره ها نیز سرک بکشد،تا بتواند فضای مناسبی برای مورا سرعتی فراهم کند.اما کمبود بازیکنی چون اریکسن که بتواند پاس های تودر و درعمقی را بخوبی ارسال کند، سبب شد که موقعیت ایده آلی دراین نیمه نصیب مورا نشود.اساسا لو سلسو که اندکی جلوتر از وینکس درمیانه زمین بازی می کرد، درمیان پرس بازیکنان خط میانی لایپزیش مهار و خنثی شده بود و فقط گدسون توانست درخط میانی تاتنهام جولان دهد.

سبک بازی لایپزیش پاس های طولی و سرعتی بود و بازیکنان آنها بخوبی بین خطوط همدیگر را پیدا می کردند.بازیکنان ناگلزمن نزدیم توپ  بازی می کردند ،برای همین هنگام قطع توپ توسط آسپرزها ،به سرعت موفق به باز پس گیری توپ می کردند.بیشتر حملات تیم آلمانی ازسمت چپ آنها ،جایی که آنجلینیو فولبک چپ آنها و بازیکن سابق من سیتی بازی می کرد،طراحی میشد ،اما ارسال های کم دقت این بازیکن را مدافعین تاتنهام بخوبی دفع و قطع می کردند،مایل شدن تیمو ورنر به سمت چپ،سبب شد که اوریه نتواند درحملات تیمش شرکت فعالی داشته باشد.اساسا سمت راست لایپزیش درنیمه اول بسیار کم کار بود،همانگونه که سمت چپ تاتنهام هم در این وادی سیر می کرد.بازیکنان لایپزیش  بارها روی بازی ترکیبی قصد داشتند که ازعمق دفاع تاتنهام عبور کنند،اما بازیکنان ژوزه درنیمه اول بخوبی عمق را بسته بودند،فاکتوری که ژوزه درآن تخصص دارد.

این دیدار جذاب نیمه دوم متفاوتی را داشت.توپ درعمق دفاع تاتنهام باعث شد که دیویس بی محابا را دچار اشتباه محاسباتی کند و تن به پنالتی بدهد و ورنر لایپزیش را جلو انداخت.

ژوزه پس از دریافت گل، همزمان دست به دو تعویض زد.آلی و گودسون  را که نیمه اول خوبی را داشتند،از زمین بیرون کشید و لاملا و اندومبله را وارد بازی کرد،تا برخواین در‌کنار مورا بعنوان‌مهاجم قرار گیرد.

گرچه این تغییر کمی عجیب می آمد،اما با ورود لاملا و اندومبله به زمین خلاقیت در خط میانی آسپرزها تزریق شد و این دو بازیکن بارها پشت محوطه جریمه حریف خطا گرفتند  که اگر  درون دروازه لایپزیش نبود،احتمالا نتیجه ای دیگر رقم می خورد.

ناگلزمن که بخوبی در دو فاز دفاع وحمله تیمش بالانس خوبی ایجاد کرده بود،بخوبی حملات تاتنهامی ها را دفع کردند تا با نتیجه ای ایده آل روانه دیارشان شوند.

مشکل تاتنهام درفاز تهاجمی غیبت بسیار محسوس کین و سون بود که خلا آنها بوضوح در یک سوم هجومی تیمشان دیده می شد‌.

یک بار باز شدن عمق خط دفاعی تاتنهام برای اینکه لایپزیش به گل برسد ،کافی بود.

این تاتنهام برای صعود به دور بعدی چمپیونزلیگ مشکلات فراوانی دارد،گرچه فوتبال بازی غیرقابل پیش بینی است  آسپرزها نیز  مربی با تجربه ای چون مورینیو را روی نیمکت خود دارند.

اما این ناگلزمن خلاق و باهوش را قطعا در سال های آینده درتیم های بزرگ خواهیم دید.

امین یزدانی