درشب کم فروغ مسی،رئال مادرید شایسته پیروزی بود

امین یزدانی؛ زیزو با بهترین ترکیب ممکن مقابل کیکه ستینی قرار گرفت که نخستین الکلاسیکوی خود را تجربه می کرد.

دوندگی ،پرس گروهی و گاها من .تو.من عالی در کلیه مناطق زمین، محدود کردن فضای حرکتی مسی، پاس های تک ضرب و طولی در کمترین زمان ممکن،قطع رابطه بین مسی و آلبا با قرار دادن والورده جلوی کارواخال،فوق العاده عمل کردن خط میانی کهکشانی ها در خنثی کردن کلیه برنامه های ستین در این منطقه از بازی( دقیقا برخلاف بازی مقابل سیتی زن ها) قرار دادن وینیسیوس مقابل سمدو و استفاده از فضای پشت این مدافع پرتغالی و اشتباهات بسیار  کمتر رئال مادرید نسبت به بارسلونا، بویژه درنیمه دوم ،باعث شد که برنامه های زیدان بخوبی به بار بنشیند تا با پیروزی دراین دیدار حیاتی و حیثیتی، مجددا صدرجدول را از رقیب دیرینه و سنتی اش ،پس بگیرد.

بارسلونا در اواسط نیمه اول تا اواخر آن،روی خط دفاعی رئال مادرید فشار زیادی وارد کرد و چند بار تا آستانه گلزنی نیز پیش رفت،اما هر بار یا گریزمان و به ویژه  مسی به بدترین شکل ممکن درضربات آخر عمل می کردند و ازطرفی به سد و مانع بزرگی بنام کورتووا برخورد می کردند.

نقش والورده ،کاسیمیرو و کروس درخط میانی و عملکرد عالی خط دفاعی کهکشانی ها برخلاف چند بازی اخیرشان در سانتیاگوبرنابئو و افت محسوس مسی که احتمالا ناشی از یک مصدومیت باشد، همراه با فرارهای کمرشکن وینیسیوس که بزرگترین مشکلش در عدم تصمیم گیری مناسب در پاس و به ویژه ضربات آخر مشهود است،سبب شد که رئال مادرید به کسب سه امتیاز این بازی از بارسلونا مستحق تر باشد.

عملکرد کارواخال و مارسلو دو‌فولبک رئالی ها،هم در فاز دفاعی و هم در فاز هجومی نسبت به آلبا و سمدو دو همتای خود در بارسلونا، بسیار بهتر و کارایی تر  بود.

هر دو گل رئالی ها از دو سمت راست و چپ خط دفاعی بارسلونا رقم خوردند.

پاس عالی و آموزشی کروس برای جونیور و جا ماندن همیشگی سمدو دراین بازی مقابل وینگر سرعتی ، اما عجول برزیلی رئال و ضربه ای که پیکه را ناچار به اشتباه کرد تا در نهایت تراشتگن چاره ای جز تسلیم نداشته باشد.   

پس آن ،بازیکنان رئال به خوبی ۵ دقیقه طلایی پس از گل نخست را، بخوبی اداره ،کنترل و مدیریت کردند تا کم کم بازی به تعادل کشیده شد و بنوعی بازی بروفق مراد شاگردان زیزو،پیش رفت.

تعویض های زیدان،هم در زمان مناسب بازی انجام گرفت و هم بسیار خوب جواب داد.

 از آن طرف،کیکه ستین دیر دست به تعویض زد،ستین گویی محو و مات در بازی بود.او قادر نبود که انرژی مثبت و لازم از کنار زمین را به درون آن، تزریق و منتقل کند.

سرانجام زمانی که همه در انتظار سوت پایان بازی بودند،کارواخال با استفاده از اصل غافلگیری با پرتاب اوت، دیاز تازه وارد را صاحب توپ کرد،استارت این مهاجم از سمت چپ بارسا،اومتیتی سنگین را جا گذاشت تا برای دومین بار توپ را درون دروازه تراشتگن جای دهد تا  بدین ترتیب آخرین میخ برتابوت بارسلونا درشبی که کهکشانی ها لایق پیروزی بودند، زده شود.

شاگردان زیرو ،با این پیروزی که پس مدت ها در سانتیاگو برنابئو مقابل بارسلونا موفق به کسب آن شدند ،مجددا به صدر لالیگا چنگ انداختند.

در پایان افت و کم فروغ بودن مسی،انگیزه بالای رئال ،پرسینگ بی نقص کهکشانی ها و برتری خط میانی آنها بر خط میانی حریف و کم اشتباه بودن خط دفاعی و آنالیز و بازیخوانی زیدان درحین بازی، باعث پیروزی رئال و شکست بارسلونا در مهمترین بازی این هفته اروپا بود.

سرعت بازی عالی بود و از طرفی پاس های تکضرب با کمترین لمس توپ و زمان ممکن . جابجایی ها و بازی بدون توپ بازیکنان دوتیم (بویژه رئالی ها در اوایل نیمه اول و کلیه نیمه دوم) نیز آموزنده بود، رفتار بازیکنان دو تیم (به جز  صحنه کارواخال و آلبا درنیمه اول ) و تماشاگران و کادر فنی دوتیم و کلیه عوامل بازی، بسیار آموزشی بود.

این بازی نشان داد که بارسلونای پسا مسی با چالش ها و مشکلات فراوان روبرو خواهد شد،هرچند برند بارسا دست نخورده باقی خواهد ماند.