به گزارش فرتاک ورزشی، او گفت:«من همیشه باید از بازی بعدی در ترکیب قرار میگرفتم» اما همان زمان هم بلوتی میدانست که در این دنیا به دست آوردن هیچ چیز آسان نیست. پدرش، روبرتو، به او یاد داده بود که اعتماد به نفس داشتن مهم است و باید از سنین نوجوانی اعتماد به نفس شکل بگیرد. خود بلوتی درباره پدرش گفته:«وقتی او در میلان کارگر ساختمانی بود، از 7 صبح تا 7 شب بیرون بود و وقتی با پاهای خسته و زخمی بازمی گشت، باز هم با ما فوتبال بازی میکرد. پدرم به من گفت اگر با خستگی زمین را ترک نکنی یعنی همه تلاشت را نکردی، من سختکوشی را دوست دارم.»
هرکس که بازی بلوتی در این روزها را دیده میداند که این صحبتها روی او اثر داشته است. این روزها شماره 9 به خوبی او کمتر پیدا میشود. همچنین بازیکن کامل به اندازه او هم کم پیدا میشود. او تنها بازیکن در 5 لیگ معتبر اروپا است که در رقابتهای این فصل 3 بار با پای راست، 3 بار با پای چپ و 3 بار با سر گل زده است. در مجموع او از 21 آگوست در 17 بازی برای باشگاه و تیم ملی کشورش 13 گل زده است.
هرچند، بلوتی از جایی رشد کرد که فصل گذشته در همانجا نادیده گرفته شده بود. از 12 گلی که او در رقابتهای فصل 16-2015 برای تورینو زد، 11 تای آنها بعد از تعطیلات بینالمللی زده شد. در واقع 2016 سال احیای بلوتی بود.
حالا منچستریونایتد و لیورپول هر دو به این بازیکن نسبت داده شدهاند و گفته میشود آرسنال پیشنهادی 35 میلیون یورویی ارائه داده که رد شده است. آن طور که پیداست گراناتا درصدد است تا این بازیکن را با قراردادی جدید برای خودش نگه دارد و گفته میشود میخواهند در قرارداد جدید رقم فسخ قرارداد 90 میلیون یورویی برایش در نظر بگیرند. البته که برای باشگاهی مانند تورینو نگه داشتن این بازیکن سخت به نظر میرسد، حفظ کردن او از تیمهای بزرگ اروپایی که هیچ، حفظ کردنش از تیمهای سری A هم بسیار مشکل خواهد بود.
واکنشهای مختلف بزرگان به این بازیکن هم باعث شد توجهات بیشتر جلب او شود. پیپو اینزاگی گفت این بازیکن 22 ساله آماده انتقال به باشگاهی بزرگ است، فابیو کاپلو گفت تورینو یک سیسیو گرازیانی جدید ارائه کرده است، الیور بیرهوف هم گفت او از همان مهاجمانی است که در حال حاضر آلمان یکی مثلش را کم دارد.
البته که ایتالیا بیشتر به یک مهاجم سطح جهانی نیاز دارد. شاید به راحتی بتوان گفت از بعد از کریستین ویری ایتالیا کسی را نداشته است. فابیو کاناوارو در این باره میگوید: «بلوتی سبک خاص خودش را دارد. او به خوبی توپ را به گردش در میآورد و هم پای راست و هم پای چپش ضعیف است. از نظر فیزیکی بسیار قوی است و در بازیها مانند بوبو ویری کار میکند، بازیکنی است که 90 دقیقه میدود و میجنگد. همه دوستش دارند، مربیان و هواداران، چون هرگز به حریف فرصتی نمیدهد.» بازیهای او واقعا یادآور حضور ویری در زمین است، حتی سختکوشیاش و زندگی حرفهایاش هم شبیه به ویری است.
مطمئنا بلوتی از کمبود انگیزه رنج نمیبرد. میداند که در زندگی به جایگاه خوبی خواهد رسید. روی بازویش جمله معروفی از مایکل جوردن را تتو کرده است: «محدودیت، مانند ترس، معمولا ذهنی است». فعلا بیشتر از هر چیزی توجهاتی که جلب او شده و پیشنهاداتی که دارد برایش انگیزه شده است. او حرکات سرخیو آگوئرو را بررسی میکند، خودش گفته، به همین دلیل هم هست که در زمین دونده و سختکوش است. به همین دلیل گفته هرگز اجازه نمیدهد خوشبختی را از دست بدهد.