کودکی در مزرعه، فیزیکی حیرت انگیز، و کهکشانی پُر از ستاره

به گزارش فرتاک ورزشی، ده آپریل در منطقه گراسا یکی از محله های سائوپائولو برزیل، عضو جدیدی به خانواده اسکار داسیلوا اضافه شد، پدر و مادری که، اولین فرزند آنها به دنیا آمده بود نامش کارلوس را گذاشتند و گویی ،قرار ازهمان اوان کودکی، وارد تاریخ شود.

کارلوس بزرگ شد و به علت شرایط بد مالی، مجبور به کار کردن در مزرعه شد، تا هم کمک حال خود و هم خانواده اش شود.زمانی که هم سن وسالان و دوستانش در حال بازی زیبای فوتبال ،که عشق اول وآخر کودکان برزیلی هاست، بودند، او محبور بود که در مزرعه شخم   بزند و شب ها دیرهنگام،به جای استراحت ، به بازی فوتبال که تنها عشق زندگی اش بود،می پرداخت. فوتبال،تنها انگیزه ی زندگی کردش برای روز های سخت پیش و رو ،بود. گذر سخت کار در مزرعه را به عشق فوتبال ، سپری می کرد، و از او یک مرد خستگی ناپذیر برای آینده ای نامعلوم، ساخت.

کارلوس در سال ۱۹۹۲ زمانی که تنها، ۱۹ سال داشت، راهی تیم آراراس شد، که تیمی بسیار کوچک ومعمولی بود، اما کارلوس از این تیم کوچک وگمنام، به تیم ملی زیر ۲۱ برزیل راه یافت و دوران جدیدی را شروع کرد.

بازی های قابل قبول و تاحدودی، متوسط ،باعث شد که او، به تیم معروف پالیمراس راه پیدا کند.

اما او  در تیم پالمیراس ،نه تنها نمایشی معمولی و متوسطی نداشت،بلکه او به بازیکنی  فوق العاده بدل شده بود. نمایش خیره کننده اش باعث شد،که او، پس از دو سال موفق در تیم  پالمیراس برزیل از سری A برزیل که با دوعنوان قهرمانی همراه بود ،راهی ایتالیا و سرزمین چکمه ای شکل ،شود. او در سال ۱۹۹۵ راهی شهر میلان شد و با یک قرار داد عالی، به افعی های ایتالیا ( اینتر ) پیوست.

یک دفاع کناری کوچک اندام، اما با قدرت بدنی فوق العاده و سرعتی مثال زدنی، و شوت های سهمگینی که بین طرفداران نراتزوری، بسیار محبوب شده بود، گرچه او،تنها یک سال در اینتر ماند ،اما گل فوق العاده اش به وینچنزه هیچ گاه از یاد وخاطره ی طرفداران آبی مشکی پوشان جوزپه مه آتزا، فراموش نخواهد نشد.

کارلوس پس از یک فصل نه چندان موفق درتیم اینتر نازیوناله ی شهر میلان، که حتی به افتخاری آن چنانی نبز با این تیم همراه نبود،راهی شهر رویا ها، مادرید شد تا عضوی از ستارگان کهکشانی، رئال مادرید پرافتخارترین تیم قاره سبز شود.

اگرچه علل جدایی او از نراتزوری این بود که روی هاجسون سرمربی انگلیسی وقت اینتر، از او انتظار داشت در نقش مهاجم ظاهر شود، که این انتظار،مطلقا باب میل کارلوس نبود و همین دلیل، باعث شد ، که او برای همیشه اینتر وفوتبال ایتالیا را برای همیشه، ترک کند.

ستاره ای کوچک در آسمان مادرید و جهان.درخشیدن آغاز کرد....

کارلوس در سال ۱۹۹۶ به رئال مادرید پیوست.

زمانی که او یکی از ستارگان تیم ملی برزیل محسوب می شد. حال او به عنوان یکی ازستاره ها و بهترین ها، در مادرید از وی یاد می کردند.

قهرمانی در لالیگا در سال۱۹۹۷، شروع افتخارات کارلوس با رئال مادرید بود ،که بیست و ششمین قهرمانی تیم رئال مادرید در لیگ اسپانیا محسوب می شد ، آن تیم بزرگ تحت هدایت یوپ هاینکس  مربی جنتلمن آلمانی بود، که جانشین فابیو کاپلو تئوریسین ومربی بزرگ ایتالیایی شده بود، کارلوس در زمان ایگلایس به رئال مادرید پیوسته بود اما بلافاصله بعد از ورود او کاپلو جایگزین و هاینکس مربی رئال مادرید شده بود.

حال روز های رویایی او بارئال در حال سپری شدن بود ، کارلوس و کهکشانی ها در سال ۱۹۹۸ به قهرمانی در اروپا دست پیدا کردند، اولین قهرمانی کارلوس در لیگ قهرمانان اروپا و رئال مادرید پس از ۳۲ سال باری دیگر رنگ قهرمانی در اروپا را به خود دید کرد.آنها با گل میاتوویچ صربستانی ، یوونتوس قدرتمند را که دو فصل قبل ازآن، قهرمانی اروپا در اروپا را تجربه کرده بودند را ، شکست داد. و کارلوس در کنار ستارگان مادریدی در آرنا هلند جشن هفتمین قهرمانی خود را برپا کردند.

اگرچه گل فوق العاده اش به فرانسه دریک بازی دوستانه در سال ۱۹۹۷ قانون فیزیک را بهم زد  وآن را تغییر داد، گلی که بارتز را که درون دروازه ی فرانسه قرار گرفته بود را، میخکوب و زمین گیر کرد. و بارتز، فقط نظاره گر به ثمر رسیدن گل کارلوس افسانه ای بود. اگرچه

بسیاری از متخصصان از این گل به عنوان گلی یاد می کردند که با علم فیزیک در افتاده است اما مطالعات جدید معادله ای را ارائه کرده است که می تواند مسیر دقیق حرکت توپ را توضیح دهد.

کریستوفر کلانت رهبر تیمی از فیزیکدانان پلی تکنیک "ایکول" می گوید ما در مطالعات خود مسیر کره ای را، در حالی که در مسیری مارپیچی در حرکت بوده است را، نشان داده ایم.

کلانت این مسیر را مسیری به شکل صدف حلزون، توصیف می کند که در آن، هرچه مساف

ت طی شده توسط توپ بیشتر می شود، پیچها و انحنای مسیر نیز افزایش پیدا می کند.

کارلوس و قرن بیست و یک: در سال ۲۰۰۰ کارلوس با رئال مادرید بار دیگر قهرمانی در اروپا را جشن گرفت ، این بار با دلبوسکه و پیروزی قاطع مقابل بهترین نسل تاریخ والنسیا که برای اولین بار بود که دو تیم از یک کشور در فینال لیگ قهرمانان به مصاف یکدیگر می رفتند.

کهکشانی ها با گل های مورینتس و مک منمن و رائول، برای هشتمین بار جام قهرمانی را تصاحب کردند که نقش کارلوس بسیار پُر رنگ بود و کارلوس در بازی مقابل تیم های بایرن و منچستر یونایتد، نمایش عالی از خود به جای گذاشته بود.

کارلوس در سال ۲۰۰۱ که از بهترین های لالیگا به حساب می آمد، قهرمانی در لالیگا را مجددا، به افتخارات خود اضافه کرد.او در پایان همان فصل در ترکیب بهترین های لالیگا نیز قرار گرفت.

در سال ۲۰۰۲ ،او نمایشی فوق العاده ، در بازی فینال چمپیونزلیگ اروپا،و در مقابل بایر لورکوزن داشت. او درآن دیدار، آنقدر عالی بود که همگان او را در آن سال بُت خواندند، و بسیاری اعتقاد دارند، مانند او دیگر ،متولد نخواهد شد و پای به مستطیل سبز نخواهد گذاشت.کارلوس بسیار سرعتی بود و دائما درکنار خط طولی زمین درحال رفت و آمد بود. شوت های سهمگینش خارق العاده بود.وبه زودی ها تکرار شدنی نیستند.

 پاس گلی که ازیک پرتاب اوت دستی به زیدان داد ، و شوت تماشایی و گل زیبایی که زیزو وارد دروازه بوت آلمانی کرد،هرگز از یادها وخاطره ها محو نخواهد شد.

اگرچه لورکوزن کلاوس تاپ مولر،تیمی بسیار خوب و عالی بود اما اسیر ستارگان کهکشان مادریدی شد و درهمان سال درسه رقابت بوندسلیگا و جام حذفی آلمان وباشگاه های اروپا به نیابت قهرمانی دست یافت و فصل تراژی واری را سپری کرده بود.

در سال ۲۰۰۵ کارلوس پاسپورت اروپایی گرفت که این موضوع برای رئال مادرید خیلی مهم بود، زیرا از دوران به بعد کارلوس دیگر بازیکن اتحادیه اروپا و استفاده ازقانون بوسمن، محسوب می شد و از لیست بازیکنان خارجی بیرون می آمد.

در سال ۲۰۰۶ رکورد دی استفانو را با انجام ۳۲۹ بازی شکست‌، در آن سال، دی استفانو هنوز در قید حیات بودند، و رئیس افتخاری رئال مادرید به حساب می آمد .

کارلوس جزو ۶ بازیکنی بود که بیش از صد بازی در لیگ قهرمانان اروپا انجام داده بود و بعد از رونالدو نازاریو در مکان دوم قرار داشت.  و یکی از ۱۲۵ بازیکن برتر فوتبال جهان نام برده می شد.

سرانجام در سال ۲۰۰۷ پس از قهرمانی با رئال در لالیگا تحت هدایت کاپلو ایتالیایی، که جای ثابتی در ترکیب کهکشانی از طرف مربی ایتالیایی نداشت، در سن ۳۴ سالگی رئال را برای همیشه بعنوان بازیکن، ترک کرد.می توان گفت با رفتن ستارگان کهکشانی ها، که کارلوس یکی ازآنها بود، وبا برکناری کاپلو و روی کار آمدن برند شوستر آلمانی، رئال مادرید، دیگر آن تیم بزرگ سالهای سابق، نبود و افول چشمگیری پیدا کرد.

کارلوس با عقد قراردادی دو ساله به تیم فنر باغچه ترکیه پیوست. و سرانجام پس از بازی در تیم های کورینتیناس برزیل و آنژی ماخاش قلعه ی روسیه،و همبازی شدن با، اتوو کامرونی ، که باعث درآمد زایی بزرگی برای تیم روسی شد ،در سال ۲۰۱۲ در سن ۳۹ سالگی برای همیشه از مستطیل سبز خداحافظی کرد اگرچه در همان فصل به عنوان کمک مربی در تیم آنژی ماخاش قلعه مشغول به کار شد و رسما پای به عرصه مربیگری گذاشت... با تو؛ جهنم هم زیباترین بهشته....

نویسنده : ابوالفضل کریم آبادی ( صدر )