ستاره هایی که در قامت یک اسطوره جا می افتند، شاید در رقابت بازنده شوند (که قطعا بعضا می شوند چون فوتبال برد و باخت دارد و مارادونا هم با آن عظمت همیشه برنده نبود چه برسد به این سوپر استارهای امروزی که انگشت کوچک مارادونا هم نمی شوند) اما هرگز شکست خورده نیستند درست مثل جی جی بوفون که در فینال لیگ قهرمانان اروپا با یووه به رئال و کریس رونالدو باخت و بد هم باخت (4 بر یک) اما وقتی بازی تمام شد، بازیکنان دو تیم به نوبت سراغ بوفون رفتند و به او خسته نباشید گفتند.
حتی یکی مثل زیدان که برای خودش اسطوره ای بود و هنوز هم هست، برای لحظاتی از جمع یاران خوشحال خود جدا شد و بوفون را پیدا کرد و به او خسته نباشید گفت.
دوربین های تلویزیونی هم بیشتر از آن که روی کریس رونالدوی قهرمان و پیروز زوم کنند، روی بوفون متمرکز بودند.
بله، این ماجرای جالب اسطوره هاست که می بازند اما شکست نمی خورند!