اختصاصی/ شعبده بازی سامری و افاضلی،زوجی که به هم می آیند!

میلاد رییسی؛تیم کارون اروند خرمشهر که فصل گذشته توانسته بود با اقتدار کامل قهرمان لیگ دو شود و به لیگ یک صعود کند این روز ها غرق در حاشیه بوده و با کابوس تلخ سقوط دست و پنجه نرم میکند. در این نوشتار سعی بر این داریم نگاهی به وضعیت این تیم پر هزینه اما کم بازده داشته باشیم.

در فصل گذشته مسابقات لیگ دو تیم کارون اروند خرمشهر با نمایش دلچسب و مطلوب خود توانست دل هواداران خرمشهری را به دست آورد و یکی از تیمهای صعود کننده به لیگ یک باشد.

بعد از پایان رقابتهای لیگ دو این تیم به خواب زمستانی رفت و حال خود را در رتبه پانزدهم جدول شانزده تیمی لیگ یک می بینند و اگر چاره ای سااسی نیندیشد، چه بسی در پایان فصل یکی از تیم های سقوط کننده همین تیم باشد!

در ابتدای فصل،بحران در مدیریت و عدم ساختار سازی برای خرمشهری ها گران تمام شد.مدیر این تیم به جای حفظ اسکلت تیمی فصل گذشته و تقویت آن، متاسفانه تیم را محلی برای نمایش اسم ها کرد؛ و غافل از این بود که اسم ها فوتبال بازی نمیکنند.

مدیران اروند خرمشهر ناخواسته با انتخاب پر حاشیه بازیکنانی که روی کاغذ اسم های بزرگی بودند، بزرگترین ضربه از لحاظ مالی و از لحاظ فنی به این شهر پر استعداد را زدند.

تیم کارون اروند خرمشهر با منابع مالی مناسب،حمایت تماشاگران خونگرمش و استادیوم زیبایش میتوانست کابوسی برای تمامی حریفان لیگ یکی باشد اما تصمیم های خلق الساعه این تیم را قعر نشین واقعی لیگ یک کرده است.

این تیم در حال حاضر و بعد از گذشت 16 هفته تنها دارای 14 امتیاز بوده و در جایگاه پازندهم جدول قراردارد و این در جالی است که ملوان با 11 امتیاز و کسر 6 امتیاز منفی در رتبه شانزدهم قرار دارد و در واقع اگر تیم ملوان بندرانزلی با کسر امتیاز مواجه نمیشد، اروند هم اکنون قعر نشین لیگ یک بود.

اگر بخواهیم روند مدیریتی تیم اروند از ابتدای فصل تا امروز را بررسی کنیم به موارد عجیبی خواهیم رسید.میثاقیان با سر و صدای زیادی جذب اروند شد و بازیکنان گران قیمت و البته پا به سن گذاشته ای،بدون کارشناسی جذب این تیم شدند. مشاوران مدیریتی باشگاه اروند همچنان در حال جولان دادن در این باشگاه بودند و خرید های ریز و درشت هر روز رونمایی میشد و این تیم را پرستاره و البته پرهزینه تر میکرد.

از شاهکار های مدیریتی این تیم در نیم فصل اول میتوان به چند پروازه شدن یکی از سفر های این تیم یاد کرد که خاطر فوتبال دوستان خرمشهری را مخدوش نمود

بعد از جدایی میثاقیان،عدم حرفه ای گری کادر مدیریتی اروند بیشتر از هر زمان دیگری به چشم آمد.بازیکنانی که به این تیم آمده بودند بدون مشکل و با خیال آسوده به راحتی از این تیم جدا شدند و به جمع سایر تیم ها پیوستند.عدم حرفه ای گری و تجربه کافی در زمان عقد قرارداد را می توان یکی از  مهم ترین عوامل رقم زدن این فاجعه نامید.

پس از جدایی میثاقیان،تیم اروند با هومن افاضلی به توافق رسید.

افاضلی که توانسته بود فصل گذشته تیم نفت تهران و صبای قم را به لیگ یک سقوط دهد و شاید فکرش را نمیکرد که به این زودی ها دوباره یکی از نیمکت های تیم های لیگی را تصاحب کند.نتایج ضعیف این تیم با افاضلی نیز ادامه دار شد تا دلیل اصلی آن را نبود بازیکن کافی اعلام کنند.

نیم فصل نیز تیم اروند برای تقویت خود دست به کار شد و مهره های گران قیمت اما باز هم پا به سن گذاشته ای را خریداری کرده است.اما در شروع نیم فصل دوم و اولین بازی این تیم برابر سرخپوشان پاکدشت باز هم تغییری در روند فنی تیم اروند ندیدیم.این تیم همچنان بی نظم،مضطرب و با استرس وارد میدان بازی می شود.

حال باید دید واکنش هواداران خونگرم خرمشهری به این اتفاقات و این هزینه های گزافی که برای این تیم شده است چیست؟ آیا این نتایج با این همه پولهایی که خرج این تیم شده است همخوانی دارد؟آیا وقت آن نرسیده است که مدیران ارشد این تیم فکری اساسی برای بهبود وضعیت حاد این تیم بیندیشند؟

به نظر شما با ادامه این روند آیا سهمیه مردم خرمشهر سقوط میکند یا با تغییرات این تیم در لیگ یک ماندنی می شود؟