دلتنگی افاضلی به سقوط؛ اروند قربانی تفکرات پارتی بازی!

باورش بسیار سخت است که اروند خرمشهر را در ته جدول ببینیم. تا هفته‌های قبل بسیار دردناک‌تر بود که نام ملوان را در انتهای جدول رده بندی می‌دیدیم اما چه خوب که این تیم ریشه دار با یک پیروزی دلچسب دو پله صعود کرد و به آرامش نسبی رسید اما چرا مسئولین اروند خرمشهر از خود نمی‌پرسند که چرا اروند با صرف این همه هزینه باید به انتهای جدول بچسبد؟!

بر کسی پوشیده نیست که خرمشهری‌ها تاکنون بیش از 10 میلیارد تومان در لیگ خرج کرده‌اند، اما باید واقعیت را نوشت و گفت که آنها هیچ دستاوردی از صرف چنین هزینه‌های هنگفت نداشته‌اند. هستند تیم‌های کم بضاعتی همچون شهرداری تبریز، ملوان، قشقایی و ... که باوجود مشکلات مالی کم خرج کرده‌اند اما نتیجه نیز گرفته‌اند.

مراد نویسنده از طرح چنین مسئله‌ای این نیست که صرف هزینه در فوتبال یعنی نابودی و عدم نتیجه‌گیری، بلکه مراد آن است که صرف هزینه باید با هدف و برنامه باشد. دادن اختیار تام به سرمربی در نقل و انتقالات نیم فصل سبب شد تا وی به سراغ باند خود در نفت تهران برود و چند بازیکن سابق را جذب کند. پس از آن، وی به سراغ بازیکنان کم تجربه و نیمکت نشین لیگ یک و دو رفت و چند بازیکن جذب کرد و اکنون که مهره‌های اصلی اروند جدا شده‌اند، دست افاضلی در حنا مانده است.

سقوط نفت تهران و استارت نابودی صبای قم تنها بخشی از کارنامه تیره و تار افاضلی است. اگر دل افاضلی برای سقوط تنگ شده باشد، باید گفت که فوتبال خرمشهر تا آستانه نابودی هم خواهد رفت اما ای کاش تا زمانی که دل آقای سرمربی چنین چیزی را هَوَس نکرده، مدیران باشگاه به فکر راه چاره‌ای باشند!

نویسنده: حسین پنبه‌کار