امین یزدانی؛ محمد ربیعی سرمربی مس رفسنجان که هنوز ۳۹ سالگیاش را به پایان نرسانده است به چنان بلوغی از دوران مربیگری رسیده که به یکی از مربیان باتجربه لیگ یک کشور رسیده است.او در یک رقابت ماراتون گونه، توانست مس رفسنجان را دو هفته مانده به پایان بازیها ،برای اولین بار روانه لیگ برتر فوتبال ایران کند.البته این مربیان جوان و درعین حال با تجربه، یک شبه ره صدساله را طی نکرده است، بلکه او برای رسیدن به چنین جایگاه معتبری یک پروسه منطقی ، علمی و بروزی را پیمود تا نهایتا مزد زحماتش را نیز گرفت.
این مربی کرجی فوتبال ما نزدیک به یک دهه، پله پله در ردههای مختلف سنی فوتبال فعالیت کرد تا از این طریق به تجربیات گرانبهایی دست یافت که بکارش بسیار خورد.ربیعی از آن همه تجربیات به بهترین شکل ممکن استفاده کرد تا به چنین جایگاهی رسید .
این مربی جوان و بروز فوتبال کشور، در ابتدای فعالیتاش،کار خود را در لیگ استانی(البرز) استارت زد و در ردههای سنی جوانان، امید و بزرگسالان البرز به فعالیت پرداخت.این مربی جوان در کلیه ردههای مذکور به عنوان قهرمانی در استان البرز رسیده بود.نخستین تجربه قابل ذکر و بااهمیت این مربی به فصل ۹۰-۸۹ برمی گردد که توانست با تیم سایپا مهر کرج ، از لیگ دسته سه به لیگ دو کشور صعود کند. او در فصول بعدی توانست به ترتیب تیم البدر بندر کنگ را از لیگ ۲ به لیگ یک،شهرداری اردبیل را پس از سالیان دراز از لیگ دو راهی لیگ یک کند. او به همراه تیم بادران تهران نیز تا نزدیکیهای صعود به لیگ برتر پیش رفت اما در نهایت با این تیم در لیگ یک کشور در رتبه پنجم جای گرفت.
ربیعی نهایتا فصل گذشته به تیم آلومینیوم اراک پیوست و نیم فصل در این تیم ماندگار بود و به علت نامهربانیهایی که دید از این تیم جدا شد و یک نیم فصل را به استراحت پرداخت و در نهایت سال قبل با مدیران مس رفسنجان به توافق رسید و به این تیم پیوست وتوانست این تیم را که سالها پشت درب لیگ برتر نفساش به شماره افتاده بود، به تیمی پرقدرت و مدعی تبدیل کند و نهایتا آرزوها ورویاهای رفسنجانیها را به واقعیت تبدیل کرد و موفق شد این باشگاه با سابقه را روانه لیگ برتر فوتبال کشور کند و بدین شکل پس از سالها تلاش، زحمت، ممارست و تجاربی که از کار کردن در ردههای مختلف سنی کسب کرده بود،توانست نتیجه تلاش و موفقیتِ قدم به قدمش درعرصه مربیگری را بدست آورد و در مکانی که شایسته اوست برسد.
نکته کلیدی: مربیان جوان برای رسیدن به موفقیت باید پله پله راه مسیر سخت و دشواری مربیگری را طی کنند تا بتوانند با کسب تجارب فراوان در ردههای مختلف سنی به آنچه که استحقاقاش را دارند،دست یابند. هرچیزی که به سرعت حاصل شود،به سرعت هم ازبین میرود.
عجله و شتاب زود رس بدون کسب تجربه در وادی سخت دنیای مربیگری جهت رسیدن به موفقیت، بسان زهر مهلکی است که آینده یک مربی جوان را تیره و تار میکند و به سرعت آرزوها و رویاهایش را برباد می دهد.پس در حرفه مربیگری در ابتدا باید، اهداف خود را مشخص کرد و برای رسیدن به اهداف مورد نظر،مسیر درست و منطقی را انتخاب کرد.