به گزارش فرتاک ورزشی، در میان دلهره و اضطراب هفته های پایانی لیگ آزادگان، هوادار ملوان حس و حالی متفاوت با طرفداران محترم سه تیم گل گهر و پارس جم و سپیدرود دارد، هواداری که روزهای پر غرور پرواز قوی سپید بر آسمان فوتبال ایران در گنجه ی خاطراتش نقش بسته است.
بازی مس رفسنجان و ملوان، به اندازه ی یک درام عاشقانه جذابیت داشت. از سویی بازی پر اضطراب بازیکنان و از سوی دیگر نیم نگاهی به نتایج همزمان رقیبان، تمام المان های یک داستان عاشقانه را رقم می زدند که گل خوردن ملوان و برد رقبا، روی غمبار فوتبال را به انزلی چی ها نشان داده بود و دقایقی مانده تا پایانی تلخ، عشق معجزه کرد و شکست رنگ پیروزی گرفت اما زیبایی داستان برای نگارنده، اشک های حلقه زده در چشمان هوادارانی بود که بی اختیار و پس از انفجاری شادمانه بر گونه ها جاری می شدند و تو را نیز منقلب می کردند، چه حس غریبی! گویی بند بند وجودت به جنب و جوش آمده است.
همیشه ایام باورم این بوده، مادامی که تمامی کمبودها و نقصان های شهری، تحت لوای نام ملوان قرار می گیرند، بندرانزلی به سرمنزل مقصود نخواهد رسید اما من امروز دوباره عشق را چهره به چهره ملاقات کردم.
پایان فصل چه با بغض فروخورده و حسرت پروازی دیگر همراه شود یا با جشن شیرین و دلنشین صعود، من با شهامتی به فراخنای یک نام بزرگ اقرار می کنم و حرف سال های نه چندان دورم را پس می گیرم: آری، ملوان تمام دارایی بندرانزلی است.
نویسنده: "میلاد سلطانی آزاد"