تیم های دیگر ما را کاندیدای سقوط می دانستند ولی رفته رفته از تیم ما به وحشت افتادند

به گزارش فرتاک ورزشی، این قهرمانی در حالی به دست آمد که این تیم اولین سال حضور در این لیگ را تجربه می کرد و جالب تر اینکه اکثر بازیکنان این در تمرینات تست گیری پیش فصل از فیلتر تیزبین حسین رحمانی رد شده بودند و تجربه فوتبال حرفه ای را نداشتند تا اینگونه زیر دست این مربی مقابل تیم های نامدار و ریشه دار کشور حرفی برای گفتن داشته باشند و اکنون کارشان به جایی رسیده که از سایر تیم ها پیشنهاد دارند.

با حسین رحمانی تماس گرفتیم تا حس و حالش بعد از این قهرمانی دلچسب را جویا شویم. سرمربی امید خونه به خونه گفت: از بعد بازی با نفت اهواز تا الان حس خوبی دارم. سبک و با خیال راحت قدم می زنم. خیلی آرامش دارم و احساس می کنم یک بار دو تنی از روی دوشم برداشته شد. چون کارمان به جایی رسیده بود که شما دست از سر ما بر نمی داشتید و با مطالبی که از تیم می زدید و عناوینی که به بازیکنان می دادید سطح توقع را بالا برده بودید. به خود بازیکنان هم گفتم آنها باورشان شده است که شما قهرمان می شوید. پس ناامیدشان نکنید.

و این سخنان سرمربی امید خونه به خونه پیش درآمدی شد تا مصاحبه ای مفصل با ایشان ترتیب دهیم.

* در بازی با نفت دمای اهواز 40 درجه بود ولی در بیست دقیقه آخر آنها راه می رفتند و بازیکنان ما می دویدند. بازیکنانم هر چه آب و یخ روی سر و صورت خود می ریختند اثر نمی کرد و گرمازده شده بودند. حتی عکاس تیم ما آبتین علی نیا به دلیل گرمای شدید هوا مجبور می شد به رختکن پناه ببرد.

* روز بازی به بچه‌ها گفتم ما سه بازی داریم و سه امتیاز می خواهیم و چه بهتر که امروز این سه امتیاز رو بگیریم و کار را به اما و اگر نکشانیم. بازیکنان ما شاهکار کردند و دست تک تک شان را می بوسم.

* نفت اهواز سرسخت ترین حریفی بود که در این فصل با آنها مواجه شده بودیم. حتی بازی رفت در بابل فقط دو سه موقعیت ساختیم و این شائبه برای بچه ها بوجود آمد که بازی برگشت هم همین شرایط حاکم است. ولی هوشمندانه عمل کردیم و اجازه دادیم آنها حمله کنند و توپ لو می دادند تا بالاخره در نیمه دوم وقتی که آنها خسته شدند کارمان را کردیم و این تیم سرسخت را شکست دادیم.

* خدا را شاکرم که توانستیم جواب محبت های مسئولین باشگاه و برادران حسن زاده را بدهم و بابت این حمایت شان واقعا از آنها سپاسگذارم. این قهرمانی را هم تقدیم می کنم به مردم مازندران و به خصوص مردم خوب بابل و هواداران خونه به خونه که حمایت بسیاری زیادی از ما داشتند و ما را تنها نگذاشتند.

* ابتدای فصل چون اولین سال حضورمان در لیگ برتر بود سعی کردم جایگاه مقبولی را برای تیم در نظر بگیرم و می گفتم رده های سوم یا چهارم برای ما خوب است. دو باختی که اوایل فصل آوردیم خیلی ناامیدم کرد ولی همه مخصوصا برادران حسن زاده واقعا حمایت کردند و ما را به آینده امیدوار کردند.

* زمانی که خونه به خونه قهرمان لیگ یک شد و به لیگ برتر صعود کرد از دید سایر تیم ها ما کاندیدای اول سقوط بودیم. تیم صدرنشین صبای قم را با 5 گل شکست دادیم و بعد از آن 4 برد متوالی کسب کردیم. از این اینجا بود که همه از تیم ما وحشت کردند و ما هم باور کردیم که می توانیم قهرمان شویم و به همین دلیل یک یاعلی و یا زهرا گفتیم و شروع کردیم. مقابل فولاد در اهواز بازی داشتیم و آنها که رده دوم بودند می گفتند شما قهرمان می شوید. کمک داور بازی از ما پرسید چندم جدول هستید. گفتیم ما اول و فولاد در رده دوم قرار دارد. می گفت از کیفیت بازی تان مشخص است.

* در دو بازی آخری که بیرون از خانه داشتیم قول و قرار گذاشتیم که حتما بازی را ببریم چون سند قهرمانی ما امضا می شد. استارت قهرمانی ما از بازی با ذوب آهن شروع شد که دو بر صفر این تیم را شکست دادیم.

* در طول این فصل فقط دو باخت آوردیم که اصلا حق مان نبود و بهترین بازی های ما مقابل همین فولاد و ملوان بود. بیشترین موقعیت را خلق کردیم که به نتیجه نرسید ولی از روی غفلت دروازه مان باز می شد. در بازی با ملوان گل کرنر ما را آفساید اعلام کردند ولی ما هیچ اعتراضی نکردیم و فقط تلاش کردیم. سرپرست ملوان در بازی برگشت در بابل که شکست سنگینی را متحمل شده بودند، به بچه های ما گفته بود در بازی رفت هم برد حق شما بود و خیلی زیبا بازی کردید.

* من از 10 خرداد 95 تست گیری را شروع کرده بودم و خدا را شکر الان مزد زحمات مان را گرفتیم. از تمام استان بازیکنان عالی و قابل ستایشی داریم تا بابل در رده پایه ها، نماینده شایسته استان مازندران در لیگ کشوری باشد و نگذارد استعدادهای ناب فوتبال این استان به هدر برود.

* درست است که لطف خدا و ائمه اطهار را پشت سر خودمان حس کردیم ولی شک نکنید در پس این قهرمانی بازیکنان توانمند، تصمیمات درست و حمایت قاطعانه برادران حسن زاده وجود داشت و به راحتی به دست نیامد. در لیگی که تیم های ریشه داری مانند فولاد و مس و سپاهان و ذوب آهن و ملوان و تراکتورسازی حضور دارند و این تیم اینگونه مقتدرانه قهرمان می شود یعنی از بازیکنان قابلی برخوردار است. در این استان اگر قرار است بهایی داده شود باید به بازیکنان جوان و امید این استان توجه شود. همه آنها سرمایه هستند و دو سه سال دیگر بازیکن گردن کلفت لیگ یک و برتر می شوند. حیف است که به راحتی از دست بروند.

* خوشبختانه رویکرد باشگاه نسبت به تیم های پایه اش فوق العاده تغییر کرده است. صبحت هایی که از حاج قاسم و آقا جواد حسن زاده می شنوم نوید روزهای خوبی را برای رده های پایه باشگاه خونه به خونه می دهد. حرفی نبود که به حاج قاسم بگویم و ایشان در جوابش کلمه نه بیاورد. ما بعضی بازی ها را با هواپیما سفر می کردیم و هر بازی حدود 15 میلیون تومان هزینه می شد. این یعنی بها دادن و توجه کردن. این یعنی باشگاه برای رده های پایه هدف دارد و این بازیکنان را سرمایه های خود می داند که بسیار قابل تحسین است و واقعا از این عزیزان تشکر می کنم.

* مسئولان تیم های بزرگسالان سپاهان، تراکتورسازی و ذوب آهن به خود بنده زنگ زدند و خواهان جذب چندین تن از بازیکنان ما بودند. چون می دانند هر یک از این بازیکنان برای حداقل 10 سال می توانند برای آنها مفید باشند. مسئله ای که پژمان نوری هم در مصاحبه اش به آن اشاره کرد و گفت سه سال دیگر نیمی از بازیکنان می توانند در لیگ برتر بازی کنند.

* شما ببینید قبل از شروع بازی ها از تیم های نساجی و پرسپولیس قائمشهر برای حضور قدرتمندانه در لیگ برتر بازیکن خواستیم ولی بازیکن ندادند. حق هم داشتند که ندهند. چون بازیکنان جوان شان سرمایه باشگاه شان است. به همین دلیل مجبور شدم بازیکنان مستعد را از سطح استان جمع کنم. بازیکنانی که نسبت به سال گذشته پیشرفت کردند و قهرمان لیگ برتر کشور شدند. حالا کار به جایی رسیده که تیم های لیگ برتری از ما بازیکن می خواهند.

* مربیگری در رده پایه ها بسیار سخت است. شما با بازیکنانی که از تمرینات تست گیری انتخاب می کنید باید به نتیجه برسید که واقعا سخت است.

* جا دارد از مربیان و بازیکنان تیم بزرگسالان که هم در مصاحبه ها و هم در صفحه شخصی خود به این بازیکنان لطف داشتند تشکر کنم و امیدوارم تیم خونه به خونه هم بتواند با برتری در این سه دیدار راهی لیگ برتر شود.

* در چند بازی اخیر دیدم که شاگردان دست نشان واقعا می جنگند تا پیروزی را از آن خود کنند. این روندی که در پیش گرفتند نشان می دهد که دنبال حق واقعی شان هستند. ای کاش این اتفاق از چند بازی قبل شروع می شد. هر چند الان هم دیر نشده است. خدا را شکر روی کاغذ شانس داریم و بنده معتقدم اگر شانس مان یک درصد هم باشد باید برای این یک درصد هم بجنگیم و آن را به صد در صد تبدیل کنیم.

* حمایت های تیم رسانه باشگاه واقعا محسوس بود. مثلا بعد از بازی با سپاهان حس و حال خوبی نداشتیم ولی یهو می دیدیم در کانال باشگاه همچنان از بچه ها حمایت می کردند و وعده برپایی جشن قهرمانی را می دادند. واقعا با این حمایت ها سرحال می شدیم و بازیکنان انگیزه می گرفتند. مصاحبه هایی که از آنها گرفته می شد به آنها می فهماند که چقدر مهم هستند و در حال دست زدن به چه کار مهمی هستند.

* در کنار خودم مربیان جوان و سختکوشی مانند عادل چمن آرا، ابوالفضل دلاوری و پیام علی نژاد را داشتم که خیلی زحمت کشیدند و مربیانی مانند مهران برزگر و محسن پور نصرالله که در طی یکی دو سال اخیر برای تیم تیم های پایه زحمت کشیدند و همه شان تشکر می کنم.

* لازم می دانم از سرپرست تیم محمد مقدری هم تشکر ویژه ای داشته باشم که در طی این سال ها زحمات زیادی برای تیم های پایه کشید که قابل تحسین است.

* از همه کسانی که این بستر را فراهم کردند تا ما قهرمان شویم واقعا تشکر می کنم. یکبار دیگر از برادران حسن زاده بابت زحماتی که می کشند ممنونم و از خدا می خواهم با صعود تیم بزرگسالان به لیگ برتر دل این عزیزان شاد شود.