در این سالهایی که کیروش به قول بیهقی «انگشت در جهان کرده بود و ایرانی میجویید»، خیلیها گفتند آقا ایران سرزمین استعدادهاست و لازم نیست این همه بگردیم و پای ایرانیهای دورگه را باز کنیم. گفتند کافی است کمی در محلات و شهرستانها بگردید تا با انبوه استعداد مواجه شوید. سردمدار این انتقاد هم که میدانید همچون دیگر انتقادها محمد مایلیکهن بود. کم نیامدهاند این دورگهها در این سالها. داستان سامان قدوس اما کمی متفاوت بود. سامان آنقدر خوب کار کرده بود که حتی در تیم ملی سوئد هم خواهانش بودند و او مانده بود میان آمدن و ماندن. و بالاخره آمد. حتی میگویند خود محمد مایلیکهن پس از دیدن «هایلایت» بازیهایش گفته است که بازیکن خوبی است و خب همه میدانند که تاییدیه گرفتن از حاج محمد چقدر سخت است. قدوس در روزهای اول چندان با تیم ملی هماهنگ نبود، ولی از حرکات و استایل بدنیاش میشد حدس زد که بازیکن باکیفیتی است. حالا او علاوهبر هماهنگی با تیم در سرنوشت بازیها هم تاثیر میگذارد و در بازی با پاناما اولین گل ملیاش را هم به ثمر رساند. ترکیب آمادگی بدنی بالا با تکنیک و هوشیاری، از قدوس بازیکنی جذاب ساخته است. این روزها شایعه شده است که تیمهای بزرگ باشگاهی هم خواهانش هستند. درخشش در جام جهانی، مقدمهای است برای تعبیر رویاهای پسر ایرانی.