مرور سرنوشت ستاره هایی که با تیم ملی به جام جهلنی 2014 سفر کردند

انتظار 8ساله برای تماشای تیم‌ملی در جام‌جهانی، تابستان 93 به پایان رسید. کارلوس کی‌روش و 23 بازیکنش، یکی از منظم‌ترین اردوهای تاریخ تیم‌ملی را در برزیل برگزار کردند. ایران، آماده بود تا با تمام توان برای برآورده کردن آرزوی صعود از مرحله گروهی بجنگد اما به این هدف بزرگ دست پیدا نکرد. با این وجود نمایش بی‌اشتباه در جدال با نیجریه و عملکرد بی‌نقص در مسابقه با مسی و همبازی‌ها، به دو خاطره فراموش‌نشدنی برای فوتبال ایران تبدیل شدند. خط‌زدن رحمتی، آخرین تصمیم بزرگ کی‌روش قبل از جام‌جهانی بود. تصمیمی که به روشنی نشان داد که سرمربی تیم‌ملی چه انتظاری از شاگردانش دارد و چه برخوردی با منحرف‌شدن آنها از مسیر تیم انجام می‌دهد. فهرست نهایی اردوی تیم‌ملی، هنوز با ایده‌آل‌های مرد پرتغالی فاصله داشت اما بهترین ترکیبی بود که کارلوس بعد از سه سال حضور در فوتبال ایران می‌توانست دست و پا کند. همه مهره‌های تیم‌ملی، حتی آنهایی که می‌دانستند سهم زیادی از دقایق بازی نخواهند داشت، اردوی برزیل را با اشتیاق و انگیزه خارق‌العاده‌ای آغاز کردند. چهار سال بعد از جام‌جهانی، آن 23نفر امروز کجا هستند؟ 7نفر از بازیکنان دعوت‌شده به اردوی تیم‌ملی در جام‌جهانی 2014، هنوز هم در عضویت تیم‌ کی‌روش هستند و اعتماد این مربی را از دست نداده‌اند. سیدجلال حسینی و پژمان منتظری در دفاع، احسان حاج‌صفی، اشکان دژآگه و علیرضا جهانبخش در خط هافبک و رضا قوچان‌نژاد و کریم انصاری‌فرد، ستاره‌هایی هستند که به زودی دومین جام‌جهانی زندگی ورزشی‌‎شان را تجربه می‌کنند. این احتمال وجود دارد که همه این 7نفر در ترکیب ثابت تیم‌ملی جای بگیرند اما شانس گوچی و کریم برای فیکس‌شدن، کمتر از 5بازیکن دیگر به نظر می‌رسد. ‌

پرتغییرترین بخش تیم‌ملی در قیاس با چهار سال گذشته، خط دروازه است. کی‌روش در برزیل با یک تصمیم کاملا غیرمنتظره، علیرضا حقیقی را به عنوان گلر اول درون دروازه قرار داد. علیرضا فوق‌العاده نبود اما حضور نسبتا موفقی در ترکیب اصلی تیم‌ملی داشت. رحمان احمدی و دنیل داوری، دو گلر نیمکت‌نشین تیم‌ملی به شمار می‌رفتند. مهره‌هایی که حالا دیگر جایی در اردوی تیم ندارند. دنیل خیلی زود از ایران طرد شد و به دسته‌های پایین‌تر فوتبال آلمان برگشت و رحمان هنوز در لیگ برتر به بازی مشغول است.  تصویر اشک‌های آندو بعد از مسابقه با بوسنی، یک فریم فراموش‌نشدنی از ایران در جام‌جهانی بود. آندو در برزیل آماده‌ترین هافبک تیم‌ملی به شمار می‌رفت. او مدتی بعد بازوبند کاپیتانی تیم را نیز به بازو بست اما رفته رفته تنزل کرد و از تیم کی‌روش فاصله گرفت. سامورایی لیگ هفدهم را در گسترش فولاد آغاز کرد اما حدود یک ماه قبل از این تیم کنار گذاشته شد. حضور در سومین جام‌جهانی، رویای بربادرفته مشترک آندو و مسعود شجاعی بود. مسعود بعد از ماجراهای یک دیدار پرحاشیه با حریفی از رژیم صهیونیستی، دیگر به تیم‌ملی دعوت نشد. جواد نکونام قبل از کنارگذاشته‌شدن به دست کی‌روش، با تیم ملی وداع کرد. نکو قبل از بازی خداحافظی‌اش، رکورد بیشترین بازی ملی را جابه‌جا کرد.  بالا رفتن سن و سال، شانس دعوت خسرو حیدری و امیرحسین صادقی به تیم‌ملی را به صفر رساند. هر دو بازیکن، ستاره‌های ثابت ایران در برزیل بودند. امیرحسین این روزها روی نیمکت پیکان می‌نشیند و خسرو یکی از نفرات اصلی مدنظر وینفرد شفر در استقلال است. احمد آل‌نعمه حتی یک دقیقه در جام‌جهانی به میدان نرفت اما بعد از بازگشت به ایران از برزیل، با تراکتور قرارداد یک و نیم میلیاردی امضا کرد تا گران‌ترین بازیکن لیگ برتر لقب بگیرد. در شروع این فصل اما کریمی و درخشان بر سر نخواستن این بازیکن در نفت تهران، دعوا داشتند. هاشم بیگ‌زاده به دلیل مصدومیت، جایگاه فیکس در سمت چپ خط دفاعی تیم‌ملی را در جام‌جهانی از دست داد اما زودتر از نیمار به برزیل رفت و روند درمانش را در همین کشور آغاز کرد. تقابل هاشم و مسی، شکل نگرفت و مرد محبوب شبکه‌های اجتماعی بعد از مدتی در پروسه جوانگرایی تیم‌ملی جا ماند. هاشم این روزها برای تیم پرحاشیه نفت‌تهران توپ می‌زند. قاسم حدادی‌فر مدتی بعد از جام‌جهانی، به درخواست خودش از اردوی تیم کی‌روش جدا شد و همان‌طور که انتظار می‌رفت، مرد پرتغالی دیگر سراغ این بازیکن نرفت. قاسم این فصل برای چندمین بار در دوران فوتبال، رباط صلیبی پاره کرده است. حسین ماهینی نیز دیگر جایی در تیم‌ملی ندارد. مدافع محبوب و آچار فرانسه همیشگی برانکو، قربانی رقابت سخت رامین رضاییان و وریا غفوری در جناح راست خط دفاعی تیم ملی شده است.  کنارگذاشته‌شدن ستاره‌ها از تیم‌ملی بعد از اردوی برزیل، در همه موارد در راستای جوانگرایی نبوده است. بختیار رحمانی بعد از نیم‌فصل ناامیدکننده‌ای که در استقلال داشت، از تیررس کی‌روش خارج شد. کارلوس اعتقاد زیادی به استعداد این بازیکن داشت اما اعتمادش به او را خیلی زود پس گرفت. بختیار در لیگ هفدهم بازیکن مجید جلالی در پیکان است.  استیون بیت‌آشور نیز زودتر از آنچه تصور می‌شد در لیست سیاه کی‌روش قرار گرفت. قبل از جام‌جهانی به نظر می‌رسید استیون یک کشف بزرگ از ام.ال.اس باشد اما نیمکت‌نشینی این بازیکن در برزیل نشان داد که سی‌کیو سبک بازی او را نپسندیده است. بیت‌آشور هنوز هم مدافع راست ثابت و بی‌تغییر ونکوور وایت‌کپس محسوب می‌شود. عجیب‌ترین سناریو بعد از جام‌جهانی برای بازیکنان تیم‌ملی، سهم رضا حقیقی و مهرداد پولادی شد. کی‌روش شیفته قدرت بدنی حقیقی بود اما رضا بعد از جدایی از پرسپولیس، به بیراهه کشیده شد و به جایی رسید که حالا دیگر هیچ نامی از او در اطراف فوتبال شنیده نمی‌شود. شاید حتی خود این بازیکن نیز دیگر از یاد برده که یکی از تعویضی‌های ایران در جدال با آرژانتین بوده است. مهرداد پولادی تا 6ماه بعد از جام‌جهانی، در تیم‌ملی باقی ماند اما بعد از کارت قرمز گرفتن از بنجامین ویلیامز در جام ملت‌ها، دیگر به ایران برنگشت. مهرداد ترجیح داد سال‌های پایانی فوتبالش را در قطر سپری کند و قید بازگشت به ایران برای سپری کردن دوران سربازی را بزند. تصمیم او موجب شد که بهترین بازیکن ایران در جام‌جهانی، دیگر هیچ‌گاه در لباس تیم‌ملی دیده نشود.  ظرف چند ماه آینده، فهرست نهایی تیم‌ملی برای حضور در جام‌جهانی مشخص خواهد شد. کی‌روش به زودی 23بازیکن را برای اردوی روسیه انتخاب خواهد کرد و بعد از 6سال به نظر می‌رسد نفرات این اردو به ایده‌آل‌های ذهنی این مربی نزدیک هستند. قرارگرفتن در مهم‌ترین ویترین دنیای فوتبال، یک فرصت ویژه برای پیشرفت هر فوتبالیست تلقی می‌شود اما مرور گذشته نشان می‌دهد که هیچ تضمینی برای آینده روشن بازیکن‌های حاضر در جام‌جهانی وجود ندارد. چند سال دیگر، مشخص خواهد شد که نفرات انتخاب‌شده تیم‌ملی برای جام‌جهانی، در چه نقطه‌ای ایستاده‌اند.