وقتی در لیگ با سایپا پدیده شد و برانکو را مجاب کرد تا او را با خود به آلمان ببرد، انتظارها از او به شدت زیاد بود. از او که با تکنیک چشمنوازش خود را تبدیل به پدیده لیگ کرده بود، انتظار تبدیل شدن به یک علی کریمی دیگر میرفت. حتی برانکو قبل از جام جهانی او را ستایش کرد و از او به عنوان سورپرایز ایران در جامجهانی نام برد.
با این حال مسعود شجاعی تنها در بازی تشریفاتی با آنگولا فرصت بازی یافت، آن هم زمانی که علی کریمی از دستور برانکو برای ورود به زمین تمرد کرد. پس از آن شجاعی یک پای ثابت اردوهای تیم ملی بود و اگرچه قلعهنویی به او اقبال زیادی نشان نداد اما در تیمهای ملی زمان سرمربیگری دایی، قطبی و سپس کیروش او همواره یکی از بازیکنان اصلی تیم ملی بود. بازیکنی که البته خونسردی ذاتیاش چندان با علایق تماشاگران همخوانی نداشت و همین شد که هیچگاه وجهه بازیکن مورد دلخواه تماشاچیان را پیدا نکرد. شجاعی در جامجهانی ۲۰۱۴ نیز برای ایران در هر سه بازی به میدان رفت و شاید اگر گل او مقابل عربستان در ورزشگاه آزادی از سوی عربها پاسخ داده نمیشد او جامجهانی آفریقای جنوبی را هم تجربه میکرد.
پس از آنکه در مقدماتی جامجهانی نیز یکی از مردان کلیدی کیروش بود، انتظار میرفت بلاخره اولین بازیکن ایران با سابقه بازی در سه جامجهانی شود. اما اکنون حضور او در روسیه نه به دلایل فنی که به دلایلی حاشیهای در هالهای از ابهام قرار دارد.
سامان قدوس لژیونری که تازه به تیم ملی دعوت شده قرار نیست در پست شجاعی بازی کند و تنها اشکان دژاگه که در فصل منتهی به جامجهانی بدون تیم است، در پست شجاعی به تیم ملی دعوت میشود. تکلیف لیست کیروش برای جامجهانی تا حدود زیادی مشخص است و شاید تنها حضور دو یا سه بازیکن مطرح باشد که هنوز برای جامجهانی قطعی نشده است. اما در راس اسامی بازیکنانی که مشخص نیست در لیست نهایی کیروش قرار میگیرند، نام مسعود شجاعی قرار دارد. کیروش به شجاعی اعتقاد زیادی دارد و خوب میداند که حضور شجاعی در تیمش لازم است. اما این مربی تا کنون در مقابل فشارهای بیرونی برای کنار گذاشتن شجاعی کوتاه آمده و هنوز نتوانسته بازیکن مورد علاقه اش را به تیم ملی فرا بخواند.