پاسخ سارا شیربیگی درباره حرف و حدیث ها وجنجال اخراجش در بازی اینهفته:
گر نگهدار من آن است که من میدانم
شیشه را در بغل سنگ نگه میدارم
متاسفم که در روزگاری زندگی میکنم که آدمهای سرزمینم نه تنها از موفقیت دیگران خوشحال نمیشوند بلکه به هر ریسمانی چنگ میزنند تا دیگری را به هر نحوی زمینبزنند.
کاش یاد بگیریمبرای بالا رفتن باید تلاش کرد نه اینکه بقیهرا به اندازه خودمان پایین بکشیم تا دیده شویم.
بازی اینهفته سپیدرود با دریژنو فرخ شهر، عجیب ترین بازی دوران زندگی من بود. بازی ای که از ثانیه یک فحش، الفاظ زشت ورکیک، توهین، تمسخر و.... را در قالب یکپکیج زیبا دریافت کردم.
من سارا شیربیگی باید خویشتن دار باشم ولی آیا کسی میتواند جای من باشد واینهمه توهین از بازیکن تا مربی تیم حریف بشنود و ساکت بماند؟؟
هر انسانی آستانه تحملی دارد و بالاخره یکجا سرریز میشود.
بعد از این همه توهین من به داور مسابقه اعتراض کردم که چرا برخورد نمیکنید و ایشان هم مرا با کارت زرد جریمه کرد.
این را همه شاهدان در سالن دیدند.
بعد از گل چهارمی که زدم به سمت فحاشان بازیکن نما علامت سکوت نشان دادم و با کارت زرد دوم مواجه شدم و....اخراج.
حال دوسوال دارم.
۱- من که اخراج شدم ولی دلیل این همه دروغ و هوچی گری را نمیفهمم؟ خانم مربی که همه جا مصاحبه کردی وگفتی من داور را با مشت زدم، جلوی من نه، لااقل خودت را جلوی شاگردان و آن تماشاچیانی که روز جمعه خود را برای دیدن وحمایت تیمی که شما در راس کادر فنی اش هستی خراب نکن، بسیار زشت است تصور ذهنی افراد از یک مربی، یک انسان دروغگو باشد.
۲- در صحنه اخراج من داور مسابقه علامت نشان دادن سکوت را ندید و با نظر ناظر داوری اخراج شدم.
اصلا بر فرض اخراج من درست ترین تصمیم ممکن اما آیا جای ناظر داوری نشستن روی میز کنار خط زمین است ودخالت در تصمیم داوران بازی یا نشستن در جایگاه بالا وبررسی وعملکرد داوران بازی وگزارش ونمرهدهی به فدراسیون؟؟؟