درباره استرالیا و فراز و فرودهایش در فوتبال آسیا

استدلال سرمربی تیم ملی به فعالیت حرفه‌ای و رشد چشمگیر کره و ژاپن در سال‌های اخیر در فوتبال است و درباره استرالیا هم به قهرمانی این تیم در جام ملت‌های آسیا 2015 که در سرزمین کانگوروها برگزار شد، اشاره دارد. اما استرالیا در حالی کار خود را در جام ملت‌های 2019 امارات آغاز کرد که با نتیجه غیرمنتظره یک بر صفر مغلوب اردن شد و اولین شگفتی جام هفدهم رقم خورد. البته استرالیایی‌ها در بازی دوم مقابل یک رقیب آسان‌تر قرار گرفتند و 3 بر صفر فلسطین را از پیش رو برداشتند. زردپوشان استرالیایی که صعودشان مسجل نشده بود، در بازی سوم با نتیجه نزدیک 3-2 سوریه را شکست دادند تا به عنوان تیم دوم از گروه B صعود کنند و به سختی راهی مرحله یک هشتم نهایی رقابت‌ها شوند. حالا باید دید که در ادامه این مسابقات، قهرمان دوره قبل جام ملت‌ها می‌تواند از عنوان قهرمانی‌اش دفاع کند یا اتفاقات دیگری رقم خواهد خورد.
شرایط تیم فعلی
نکته‌ای که در این بین وجود دارد، این است که استرالیای فعلی آن تیمی نیست که کارشناسان و هواداران فوتبال این کشور انتظار آن را دارند. این تیم که سرمربیگری آن را «گراهام آرنولد» بر عهده دارد، در حال حاضر در رده 41 رنکینگ فیفا قرار دارد و در رده بندی بهترین تیم‌های آسیایی هم چهارم است. از بین بازیکنان حال حاضر این تیم که در جام ملت‌ها حضور دارند تنها 3 بازیکن یعنی رایان گرنت (اف سی سیدنی)، جاش ریسدون (وسترن سیدنی واندرز) و کریس ایکونومیدیس (پرث گلوری) در لیگ استرالیا بازی می‌کنند و 20 بازیکن دیگر در لیگ‌های مختلف اروپایی و آسیایی حضور دارند. به عنوان مثال، متیو رایان دروازه‌بان این تیم عضو برایتون و همبازی علیرضا جهانبخش است. عزیز بوهیچ و ترنت سینزبری در آیندهوون هستند، ماسیمو لونگو که عنوان بهترین بازیکن دوره قبل جام ملت‌ها را به دست آورد در کوئینز پارک رنجرز بازی می‌کند. ضمن اینکه متیو لکی در هرتابرلین و رابی توماس کروز در بوخوم عضویت دارند و در بوندسلیگا بازی می‌کنند و در این شرایط، همچنان به نظر می‌رسد که استرالیا یکی از مدعیان اصلی این جام باشد. اما کارشناسان فوتبال استرالیا بر این باورند که فوتبال این کشور از زمان پیوستن به کنفدراسیون فوتبال آسیا، به مرور دچار افت شده و از روزهای اوج خود فاصله گرفته است.
سرزمین مسابقات بزرگ ورزشی
استرالیا که سرزمین اصلی قاره اقیانوسه به شمار می‌آید، از سال 1901 از بریتانیای کبیر استقلال یافت و شهر کانبرا به عنوان مرکز سیاسی و پایتخت آن است و سیدنی و ملبورن نیز دو شهر مهم و بزرگ این کشور به شمار می‌رود. ورزش در استرالیا به صورت جدی و گسترده پیگیری می‌شود و جزئی از سبک زندگی و فرهنگ مردم آن است. این کشور از مدال‌آورترین کشورها در المپیک است و ملبورن به عنوان پایتخت ورزشی استرالیا همه ساله میزبان رویدادهای مهم ورزشی جهان است. از جمله این مسابقات رالی فرمول یک، جام اسب سواری ملبورن کاپ، تنیس آزاد استرالیا و المپیک تابستانی است. همچنین راگبی، کریکت، بسکتبال، گلف و تنیس نیز از ورزش‌هایی هستند که طرفداران زیادی در این کشور دارند.
ستاره‌های طلایی و ادامه ناکامی سال‌های قبل
در دهه 1990 تعداد زیادی از فوتبالیست‌های شاخص استرالیایی در لیگ برتر انگلستان بازی می‌کردند. از این جمع می‌توان بازیکنانی مانند هری کیول، مارک بوسنیچ و مارک ویدوکا را نام برد که در بازی معروف ایران و استرالیا در 8 آذر 1376 نیز با مربیگری تری ونه‌بلز انگلیسی مقابل ایران قرار گرفتند اما یکبار دیگر در مرحله پلی اف از صعود به جام جهانی بازماند و ایران پس از 20 سال راهی جام جهانی فرانسه شد. گرچه استرالیا پیش از آن یک بار در جام‌ جهانی 1974، حضور در جام جهانی را تجربه کرده بود ولی مسیر سختی که این تیم هر دوره از رقابت‌های مقدماتی جام جهانی طی می‌کرد و هر بار مجبور بود با تیم‌هایی نظیر اسکاتلند (1986)، کانادا و آرژانتین (1994)، ایران (1998) و اروگوئه (2002) بازی کند و در نهایت هم به جام جهانی راه پیدا نمی‌کرد، باعث شد تا فدراسیون فوتبال استرالیا تصمیم بگیرد به عضویت کنفدراسیون فوتبال آسیا در بیاید تا مسیرش برای راهیابی به جام جهانی هموار شود که این امر در سال 2004 محقق شد و تیم ملی فوتبال استرالیا جزو قاره آسیا قرار گرفت اما دیگر ورزش‌های این تیم عضو آسیا نشدند و در بازی‌های آسیایی هم حضور ندارند. در واقع نیم سهمیه برای قاره اقیانوسیه در انتخابی جام جهانی باعث می‌شد هر دوره استرالیا قهرمان بلامنازع این قاره پشت تیم‌های قدرتمند قاره دیگر قرار بگیرد و رسیدن به جام جهانی چیزی شبیه رؤیا شود.
مسیر ناهموار؛ از اقیانوسیه به آسیا
البته مسیر صعود استرالیا به جام جهانی از قاره آسیا، برخلاف انتظارها در این کشور چندان هم هموار نبود و این تیم برای جام جهانی 2006 یکبار دیگر خوان پلی آف را پیش روی خود دید! استرالیا در انتخابی این دوره موفق نشد سهمیه مستقیم حضور در جام جهانی را با وجود قرار گرفتن در جمع تیم‌های آسیایی دریافت کند و برای این مهم حریف اروگوئه در پلی‌آف شد که البته این بار فوتبال روی خوبش را نشان کانگوروها داد و آنها با شکست حریف امریکای جنوبی خود، عضوی از بزرگ‌ترین فستیوال فوتبال در جهان شدند. استرالیا برای رسیدن به جام‌های جهانی 2010 و 2014 از آسیا مشکلی نداشت ولی برای جام جهانی 2018 کارش باز هم به پلی آف کشید و این بار با عبور از هندوراس توانست راهی جام جهانی شود.
حضور در جام ملت‌ها
استرالیا اولین حضور خود در جام ملت‌های آسیا را در سال 2007 تجربه کرد. این تیم در آن مسابقات به هم گروه خود عراق که قهرمان آن دوره شد، 3-1 باخت و در گروه دوم شد اما در مرحله یک چهارم نهایی پس از تساوی 1-1 برابر ژاپن، در ضربات پنالتی 4-3 باخت و حذف شد. این تیم در جام ملت‌های 2011 قطر صدرنشین گروهش شد و تا فینال هم پیش رفت ولی در بازی نهایی یک بر صفر در وقت‌های اضافی به ژاپن باخت و نایب قهرمان شد. در سال ۲۰۱۰ استرالیا برای اولین بار پیشنهاد خود جهت میزبانی مسابقات جام ملت‌های آسیا ۲۰۱۵ را مطرح کرد و به عنوان تنها پیشنهاد دهنده در تاریخ ‎۱۵ دی ۱۳۸۹به عنوان میزبان رسمی مسابقات معرفی شد و در دی ماه 1393 هم این مسابقات را برگزار کرد. این تیم که در گروه A با کره جنوبی، عمان و کویت همگروه بود، در گروهش دوم شد اما در مراحل بعد به ترتیب چین و امارات را با نتیجه مشابه 2 بر صفر شکست داد و در فینال هم که قضاوت آن را علیرضا فغانی برعهده داشت،  2-1 از سد کره جنوبی گذشت و اولین قهرمانی در جام ملت‌های آسیا را در خانه خود به دست آورد.
طرح رفتن دوباره از آسیا
با این حال و با احتمال 48 تیمی شدن جام جهانی که از سوی جیانی اینفانتینو رئیس فیفا مطرح شده، کارشناسان فوتبال استرالیا معتقدند که این تیم دوباره باید از آسیا جدا شود و به اقیانوسیه بازگردد. در این شرایط، هم می‌تواند هر دوره به جام جهانی صعود کند و هم با تیم‌های مطرح تری در دنیا بازی کند تا به واسطه رقابت با تیم‌های بزرگ‌تر، سطح فوتبال این کشور دچار نزول و پسرفت نشود.