خاطرات جالب ستاره تاتنهام از دوران نوجوانی اش

سون هیونگ مین، ستاره کره‌ای باشگاه تاتنهام که این روزها جایگاه خود را به عنوان یکی از بهترین‌های لیگ برتر انگلیس تثبیت کرده در گفتگو با روزنامه انگلیسی گاردین از یکی از رازهای مهم موفقیت خود پرده برمی‌دارد: پدر سون، که خود فوتبالیست حرفه‌ای بوده و تمام تلاشش را به کار می‌گیرد تا او و برادر بزرگترش را به قله‌های موفقیت در فوتبال برساند.

سون در گفتگو با روزنامه گاردین از یک اتفاق خاص صحبت می‌کند که شگفتی مصاحبه‌کننده روزنامه گاردین را برمی‌انگیزد. سون می‌گوید:" یک بار که با برادرم بازی می‌کردیم پدرم آمد و مجبورمان کرد چهار ساعت توپ را به هم پاس بدهیم، بدون اینکه توپ به زمین بیفتد. بعد از گذشته سه ساعت من به جای یک توپ، سه توپ می‌دیدم و چشم‌هایم چنان قرمز شده بود که زمین را به جای سبز، به رنگ قرمز می‌دیدم. من از خستگی دیگر نا نداشتم ولی پدرم عصبانی بود و جرات نمی‌کردم به او چیزی بگویم. هنوز هم وقتی دور هم جمع می‌شویم این ماجرا را تعریف می‌کنیم و می‌خندیم. چهار ساعت روی هوا نگه داشتن توپ، سخت است، مگر نه؟".

خبرنگار گاردین با چشم‌های از حدقه بیرون آمده می‌پرسد یعنی تو در 10سالگی چهار ساعت توپ را روی هوا نگه داشتی بدون اینکه حتی یک بار به زمین بخورد؟ سون نمی‌تواند جلوی خنده‌اش را بگیرد و می‌گوید:"نه، معلوم است که نه. چنین چیزی غیرممکن است. من که نگفتم توپ به زمین نخورد. گفتم چهار ساعت اینطور تمرین می‌کردیم".

سون در ادامه می‌گوید:" از وقتی یادم می‌آید یک توپ جلوی پاهایم بوده. وقتی ده دوازده ساله شدم پدرم به مدرسه ما آید و مربی تیم فوتبال مدرسه شد. پدرم به من خیلی بیشتر از بقیه اعضای تیم مدرسه سخت می‌گرفت و همه این را می‌دانستند. بله، آن روزها واقعا سخت بود. ولی حالا که فکر می‌کنم می‌بینم کار درست همین بوده".

خبرنگار گاردین می‌پرسد پدرت مربی سختگیری بود؟ و سون در پاسخ می‌‌گوید:" بله، ترسناک هم بود. پدرم همیشه به فکر این بود که من چه چیزی لازم دارم. او برای من همه کار کرده و اگر نبود من احتمالا الان اینجا نبودم. یک فوتبالیست به کمک احتیاج دارد و خیلی مهم است که با یک مربی خوب کار کند. این از شانس من بود که پدرم را داشتم. همه چیز دست به دست هم داد تا من موفق شوم".

سون در ادامه از موریسیو پوچتینو، سرمربی فعلی او در تاتنهام هم تمجید کرده و درباره او می‌گوید:" من چند ماه پیش در ماه نوامبر با برنامه فوق‌العاده فشرده‌ای روبرو بودم و باید در چند رقابت مهم بازی می‌کردم و چندین بار از این طرف دنیا به آن طرف دنیا می‌رفتم. آن روزها حالم خوش نبود و نمی‌توانستم ذهنم را متمرکز کنم. ولی پوچتینو، آقای رئیس، وارد داستان شد و برای من تصمیمی گرفت که واقعاً برایم بی عیب و نقص بود. بر اساس برنامه آقای رئیس اول در تاتنهام ماندم و تمرین‌های سختی را پشت سر گذاشتم و بعد مقداری استراحت کردم و سراغ تورنمنت‌های دیگر رفتم. همینطور که گفتم یک فوتبالیست باید خوش‌شانس باشد و با یک مربی بزرگ کار کند. من در دوران پوچتینو پیشرفت فوق‌العاده‌ای کرده‌ام".