نقدی منصفانه به عملکرد تیم ملی!

به گزارش فرتاک ورزشی، تیم ما در این دوره شروع خوبی نداشت اما پایانی خوش را رقم زد و به نوعی باعث آشتی مردم با فوتسال شد. سال‌ها بود که ناکامی در جام جهانی‌ و مسابقات آسیایی، فوتسال را از مردم دور کرده بود اما پس از قهرمانی در آسیا، سومی در جهان هم باعث شد تا نسل کنونی فوتسال ما شناخته شوند. نسلی که حالا از زیر سایه شمسایی، حیدریان، ناصری، نظری و... درآمده و برای خود صاحب اسم و رسمی شده‌اند. حالا جاوید، صمیمی، اسماعیل‌پور، طیبی و... نام‌شان بر سر زبان‌هاست و این یعنی فوتسال ما در مسیر تازه‌ای قرار گرفته است.

با همه این‌ها نباید روی ضعف‌های تیم ملی سر‌پوش گذاشت. کادر فنی هم به خوبی می‌داند که تیم ما در این دوره در بعد دفاعی عملکرد خوبی ارائه نکرد. ایران در 7 بازی خود 24 گل خورد تا پس از تایلند بیشترین گل خورده را داشته باشد. عجیب‌تر اینکه ما با تفاضل گل 2- به عنوان سومی جهان رسیدیم که چندان شایسته نیست. مشکل ما در شروع مجددها همچنان پابرجا بود و بیشتر گل‌هایی که خوردیم از این ناحیه بود. به این‌ها اضافه کنید اشتباهات فردی بازیکنان را که در این دوره بیش از همه به چشم آمد. عدم تمرکز در برخی از لحظات بازی هم از جمله مشکلات ما بود.

ضعفی که مقابل روسیه و پرتغال از آن ضربه دیدیم در مصاف با پرتغال جبران شد اما در مقابل روسیه نتوانستیم آن را جبران کنیم و فینالیست شدن را از دست دادیم. این ضعف‌ها البته با نقاط قوتی که داشتیم پوشش داده شد. ایران در نیمه دوم اکثر بازی‌هایش نمایش خوبی داشت. حتی مقابل اسپانیا که بازی را 5 بر یک باختیم، در نیمه دوم 2 بر یک بازنده شدیم. این یعنی تیم ایران قدرت بازگشت به بازی را دارد. بهترین بازگشت به بازی در مصاف با برزیل و پرتغال بود که در هر دو بازی به تساوی رسیدیم و در پنالتی برنده شدیم. در هر صورت امیدواریم تیم ملی پس از یک دوره استراحت استارتی زودهنگام را زده و با برگزاری بازی‌های متعدد نقاط ضعف و قوت خود را پوشش دهد.