نگاهی گذرا به دیدار صنعت نفت آبادان-گل گهر سیرجان

مصاف تیم بالانشین صنعت نفت و تیم قعرنشین گل گهر سیرجان جدای از جدول رده بندی، ازسرعت ، کیفیت و جذابیت خاصی برخوردار بود.این دیدار هیچ نشانی از جایگاه دو‌تیم در جدول رده بندی نداشت.‌زیرا دو تیم درطول ۹۰دقیقه بارها و بارها دروازه همدیگر را تهدید کردند که درنهایت این شاگردان جلالی بودند که دریک بازی با برنامه و حساب شده در دقایق تلف شده بازی ،ازغفلت بازیکنان حریف  استفاده کردند تا با بریس یونس شاکری مهاجم هدف و باتجربه خود با دستانی پر ،راهی دیار کرمان شوند.

سراج تیمش را با مدل پایه۱-۲-۳-۴ راهی زمین کرده بود. و جلالی از مدل ساده و متداول ۲-۴-۴ برای مقابله با حریف آبادانی اش استفاده  کرده بود.

استراتژی مشخص جلالی درچنین دیدارهایی،فوتبالی بسته و نزدیکی خطوط تیمی و پرس از زمین خودی بود و قطع به یقین، با توجه با سرعت منشا و توپ رسانی زنده روح و جایگیری مناسب و بی نقص شاکری با تجربه و با استفاده از ضد حملات آنهم با کمترین پاس ممکن(ضدحمله مستقیم)  درپی گرفتن امتیاز از حریفی بود که برای جبران سه شکست تلخ اخیرش پای به زمین گذاشته بود.

جلالی باتجربه بخوبی نفت آبادان را آنالیز کرده بود و می دانست که نفتی های آبادان برای پیروزی بهر قیمت،بی محابا حمله خواهند کرد و یقینا این حملات باچاشنی احساسات همراه خواهد بود، تا اینکه پشت این حملات، منطق فوتبالی قرار داشته باشد.

برنامه های جلالی  حداقل در نیم فصل دوم ، پس از استفاده از تاکتیک دفاع و ضدحمله، استفاده ازشروع مجددهای برنامه ریزی شده برای رسیدن به گل است،اما نفتی های آبادان برای مهار و خنثی کردن تاکتیک غالب این روزهای جلالی ،برنامه ای نداشتند.همیشه درمتن این برنامه ها(ضدحمله و شروع مجددها) ،زنده روح،منشا و شاکری قرار دارند،اما در گل نخست گل گهر، شاکری بدون مزاحم و درفضایی کلیدی و حیاتی، گل اول خود و تیمش را ازیک شروع مجدد، با یک ضربه سر بثمر رساند،بدون اینکه مدافعی فضای اطرافش را تنگ و محدود کند.

 گل گهری ها پس از گل نخست خود،بازی را تا انتهای نیمه اول، بخوبی اداره و کنترل کردند و جمله حملات نفتی ها ازسمت چپ تدارک دیده میشد. ازسویی غیبت ناصری در چند بازی اخیر، برای فشار وارد کردن ازسمت راست صنعت نفت،کاملا محسوس است.

نیمه دوم را برزیل ایران بسیار تهاجمی شروع کرد و بارها تا آستانه فروپاشی دروازه فراهانی نیز پیش رفتند که عجله و شتاب ناشی از استرس و عدم تمرکز سبب شد که زردهای جنوب تا اواخر نیمه دوم به گلی که استحقاقش را نیز داشتند،دست پیدا نکنند.البته در نیمه دوم گل گهری ها نیز برنامه ی جلالی بخوبی اجرایی می کردند،زیرا منشا و شاکری چند بار از طریق ضدحملات و باز بودن عمق خط دفاعی صنعت نفت، دروازه سالاری را بشدت تهدید کردند ،اما این دروازبان آماده این روزهای نفت آبادان،دروازه تیمش را بارها درمقابل دو‌مهاجم سیرجانی نجات داد.

سرانجام‌ تعویض های عالی سراج نتیجه داد و روی یک ارسال و تاثیر درعمق جبیره ،توپ به دست مدافع گل گهر برخورد کرد و آل کثیر همچون همیشه از نقطه پنالتی توپ را درون قفس توری فراهانی جای داد،تا بازی در دقیقه ۸۸ به تساوی کشیده شود.

اما این پایان کار نبود،زیرا نفتی ها که گویی تساوی بکارشان نمی آمد، آنها بجای کنترل واداره بازی ،دست به حملات ریسکی زدند،تا اینکه شاگردان جلالی که بخوبی برای چنین دیداری سازماندهی شده بودند،با توپ گیری عالی و ارسال فوری و سریع پاس درعمق خط دفاعی باز شده نفت ،توپ در مسیر حرکت شاکری به این مهاجم فرصت طلب رسید و ضربه اول شاکری باتجربه را که سالاری برگردانده بود، مجددا درنبود مدافعین صنعت نفت همین‌ بازیکن بدون مراقب!!! توپ ریباند شده را با ضربه ای چیپ،گل دوم و پیروزی بخش خود و تیمش را بثمر رساند،تا نفتی های آبادان درخانه بدون کسب حداقل امتیاز، هواداران خود را غمگین روانه خانه کنند.کسب یک امتیار برای صنعت نفتی که سه باخت متوالی را تجربه کرده بود،می توانست ازنظر روانی آنها را ریکاوری کند و مجددا درمسیر روزهای خوب نیم فصل اول قرار دهد،اما نبود یک مربی کاربلد درکنار نیمکت تیم‌، سبب شد که تمامی تلاش و زحمات بازیکنان‌درنیمه دوم برباد رود.

اصطلاحی درفوتبال وجود دارد که از آن چنین‌تعبیر میشود که : امروز ،روز شما نیست.پس کسب یک امتیاز هم درچنین شرایطی یک نعمت محسوب میشد .اما نفتی ها قدر چنین نعمتی را ندانستند تا با دستانی خالی ورزشگاه پیر و خاطره انگیز تختی را ترک کنند.

این تیم به ریکاوری روحی و روانی نیاز دارد،تا دوباره ذهنیت پیروزی در بدنه تیم تزریق شود.

امیدواریم مجددا برزیل آبادان را همانند نیم فصل اول،سرحال،با طراوت و شاداب ببینیم تا قلب هزاران هوادار آبادانی که به عشق این تیم می تپد را شاد و خوشحال مشاهده کنیم.

امین یزدانی