به گزارش سرویس فوتبال خارجی فرتاک ورزشی، بندِ رهاییِ قراردادِ گونزالو هیگوایین با ناپولی 94.5 میلیون یورو است، بندی که به نظر میرسید ماهِ پیش فرصتِ اکتیو کردنش به پایان رسیده، اما اینطور نیست و یوونتوس میتواند حتی در دو قسطِ 47 میلیونی بپردازد. این بند است که کنترلِ شرایط را از دستِ ناپولی خارج میکند و باعث میشود هیگوایین به پیشنهادِ چهار سالهیِ یووه، با درآمدِ سالی 7.5 میلیون یورو (بیشترین دستمزدِ فوتبالِ ایتالیا) جدیتر فکر کند.
یوونتوس در معامله با ناپولی میتواند بخشی از پولِ هیگوایین را هم با دادنِ بازیکنِ به پارتنوپی بپردازد. پیش از اینکه اصلا حرفی از پیپیتا به میان بیاید ناپولی قصدِ خریدِ روبرتو پریرا را با قیمتِ 18 میلیون یورو داشت. پریرا در این سفر از شمال به جنوب میتواند استفانو استورارو، رولاندو ماندراگورا، سیمونه زازا، یا حتی دانلیه روگانی (که البته احتمالش کم است) را هم کنارش ببیند.
اما آیا حرکت به سویِ خریدِ هیگوایین به معنایِ فروشِ پوگبا است؟ مدیرانِ یوونتوس هنوز میگویند نه، جوابی که با وجودِ پیشنهاد نجومیِ منچستر یونایتد و قیمتِ سرسامآورِ هیگوایین باز هم منطقی جلوه میکند. مجموعِ حقوقِ بازیکنانِ یوونتوس برایِ فصلِ آینده، فقط 4 میلیون یورو بالا رفته است. درسته که یووه میرالم پیانیچ را با قیمتِ 32 میلیون یورو خریده (پایینتر از بندِ رهاییاش)، اما در مقابلِ آلوارو موراتا را هم با 30 میلیون یورو به رئال مادرید داده است. دنی آلوس هم که به عنوانِ بازیکنِ آزاد آمده و خرجِ قراردادِ قرضیِ یک سالهیِ مهدی بنعطیه هم فقط 3 میلیون یورو بوده است.
جدا از موراتا یوونتوس میتواند رویِ فروشِ پریرا (18)، زازا (25) و ماریو لمینا (17) هم فکر کند که خودش 60 میلیون یورو بودجه برایِ بیانکونری به همراه خواهد آورد. بنابراین لازمهیِ خریدِ هیگوایین فروختنِ پوگبا نیست.
یوونتوس با خیز ورداشتن برایِ خریدِ هیگوایین قصد دارد رویکردِ بایرن مونیخ نسبت به بوندسلیگا را داشته باشد، که البته با توجه به رابطهیِ نزدیکِ آندرهآ آنیلی و کارل هاینتز رومینیگه هم عجیب نیست. تیمی که فصلِ آینده بی.بی.بی.سی را عقبِ زمین داشته باشد، آلوس و الکس ساندرو را به عنوانِ دو وینگبک، کلودیو مارکیزیو، پیانیچ و پوگبا را در مرکز و پائولو دیبالا و هیگوایین را در خطِ حمله، عملا تبدیل به یک سوپ کلاب میشود و یکی از شانسهایِ اولِ قهرمانیِ چمپیونز لیگ، چیزی که هدفِ اصلیِ بیانکونری است. حتی اگر پوگبا هم تورین را ترک کند، یوونتوس با گرفتنِ دو ستارهیِ دو رقیبِ اصلیاش، هنوز فصلِ شروع نشده گامی بلند برایِ دفاع از پنج سال قهرمانیاش برداشته است.
سال بعد از کالچوپولی و سقوطِ یوونتوس به سریِ بی، بازگشتِ آنها به سطحِ اولِ فوتبالِ اروپا خیرهکننده بوده و در درجهیِ اول مدیونِ مدیریتِ فوقالعادهیِ باشگاه، از بالا تا پایین. تمامِ شک و نگرانیهایی که بعد از رفتنِ آنتونیو کونته و بعد از رفتنِ آندرهآ پیرلو و کارلوس توز و آرتورو ویدال بالایِ سرِ جی استادیم میچرخید، از بین رفته و یوونتوس حالا به قدرتِ مطلقِ سریِ آ بدل شده است.