حشمت اله سلطانی؛ تیمهای فوتبال در کشور ما، همیشه به دنبال اسپانسر هستند و از نظر مالی مشکل ساختاری و اساسی دارند تا جایی که همواره در مصاحبهها، گزارشها، تحلیلها و یادداشتهایی که در نشریات میزنند، از نداری و کمبود منابع مالی و تعطیلی باشگاه در صورت نرسیدن کمک مالی مینالند، به بورس و فروش بازیکنان و زد و بندهای پشت پرده برای تداوم فعالیت دست مییازند، بهطرز عجیبی میلیاردها پول بیزبان را به جیب افرادی سرازیر میکنند که با نام «جادوگر» دست به تحرکات و رفتارهایی بزنند، تاس بیندازند، خورشید را از مغرب بالا بیاورند و از مشرق پایین ببرند، روی آب راه بروند و وقتی که به حالت خلوص و نشئگی میرسند، خزعبلاتی بگویند که در آن، نتایج بازیهای لیگ سراسری یا دو تیم را در دربی پایتخت، پیشبینی کنند و یا فراتر از آن، شقّ القمر کنند و شرایطی را فراهم آورند که فلان تیم که با یک تیم صدر جدولی مسابقهای حسّاس دارد، برنده از آب دربیاید و تازه نتیجه را هم اعلام و مثلاً میگویند در صورت بر هم نخوردن وقت طلوع ماهتاب در نیمهشب پر تب و تاب و التهاب، این تیم نتیجه را 3 بر صفر برنده میشود!
جادوگران، بهسادگی فکر و مغز و دستهای ورزشکاران، سرپرستان تیمها، مربیان و داوران و همهی افرادی را که غالباً در بهترین رشتههایی هم درس خواندهاند را میبندند و مثل آب خوردن از جیب آنها، پول درمیآورند و به حساب خود سرازیر میکنند.
این روش برخورد با مظاهر تمدن، مثل ورزش مدرن و رو به رشد فوتبال، در حالی است که جادوگران نه تنها بر فضای ورزش مسلط میشوند، بلکه راه را بر تفکرات و فعالیتها و برنامهریزیهای علمی و تخصّصی میبندند و در یک کلام دانش و تجربه و تخصّص را به استهزاء میگیرند و چنین وانمود میکنند که اگر جادو و جادوگری نباشد، از دست دانش و تخصّص و تجربه، هیچ چیزی برنمیآید!
این شرایط زشت، واقعاً جای تأثر و تأسف فراوان دارد و لازم است که متولیان امر و مسئولان مرتبط با فدراسیونها و مدیران فرهنگی و سیاسی با این امر مهم و ضدارزش و فرهنگ، بهصورت ریشهای برخورد و عوامل جادو و جادوگری را شناسایی و به مراجع قانونی معرفی نمایند.