لیگ برتر ٩٤-٩٥ در حالی به پایان رسید که تفاضل گل ٢ تیم اول قهرمان را تعیین کرد!
فصل تمام شد ، اما شور و هیجان همچنان نزد فوتبال دوستان موج می زد .
لحظه شماری برای شروع فصل جدید از همان روز اول تعطیلات آغاز شد .
علت این موضوع ، بازگشت مجدد هیجان به فوتبال ایرانی بود!
اگر بخواهیم دنبال دلیل این موضوع باشیم ،به عنوان اولین جمله باید باور داشته باشیم که این پویایی و هیجان به هیچ وجه اتفاقی نبوده است .
در فوتبال آسیا هر موقع که بحث به استعداد می کشد همهی نگاهها به مردم ایران معطوف می شود .
بعد از اینکه کارلوس کی روش سکان دار تیم ملی ایران شد و پس از بازیهای درخشان تیم ملی ایران در برابر تیم های بزرگ ، امید و خودباوری پس از سالها مجددا به فوتبال مملکت بازگشت .
با یک برنامه ریزی ساده و بی هزینه ، قانون استفاده از بازیکنان جوان تصویب شد ، موضوعی که در نگاه اول تن و بدن بسیاری از مدیران و مربیان بی کفایت و ترسو را لرزاند !
اما نسل طلایی فوتبال کشورمان ( اعضاء نسل پیش تیم ملی ) مجددا وارد شدند ، این بار به عنوان سرمربی تیم های مختلف لیگ برتر .
قهرمانان مردم جرات و انگیزه ی از دست رفته را به فوتبال ایران بازگرداند
وارد شدن امسال علی دایی ، علیرضا منصوریان ، یحیی گل محمدی ، عبدالله ویسی و ... که از جنس مردم اند و پاکی و درست کاری را با پول و قدرت عوض نمی کنند فقط طی کمتر از ٥ سال فوتبال ایران را به یکی از بهترین حالات تاریخش رسانده ...
آنها ترسی از بها دادن به جوانان با استعداد ندارند و در کنار درستکاری سواد و شخصیت لازم را برای خدمت به ورزش مملکت دارند .
البته بی انصافیست اگر از نقش پررنگ مربیان با دانش خارجی مانند برانکو، کرانچار، اکوچیچ و... در بالا بردن سطح تاکتیکی و ایجاد نظم و جا انداختن فرهنگ رعایت سلسله مراتب در باشگاه های فوتبال مملکتمان بگذریم.
از طرفی وجود افراد با تجربه ای مانند امیر قلعه نویی ، مجید جلالی ، حسین فرکی و ... نیز برای تزریق تجربه ی خود به جوانان و احترام به پیشکسوت ضروری است .
تمام این اتفاقات طی چند سال گذشته ما را به سمتی کشاند که با قدرت قادر باشیم لیگ برتر خلیج فارس را یکی از بهترین و پر هیجان ترین لیگ های آسیا قلمداد کنیم ...
- سالهای زیادی را به یاد می آوریم که سرخابی های پایتخت لیگ را در شرایط بسیار خوبی دنبال می کردند اما دربی های زجر آور و خسته کننده ای را به نمایش می گذاشتند ...
اما در چند سال گذشته اوضاع کمی به سمت آنچه که خواست مردم است میل کرد ، دربی ها بیشتر موقعیت داشتند ، پر گل تر بودند و تیم ها دیگر برای مساوی بازی نمی کردند ...
دربی های لیگ ٩٤-٩٥ هم مانند تمامی بازی های دیگر استقلال و پرسپولیس سرگل و نماد فوتبال ایران بود ، ولی تفاوت این دو ٩٠ دقیقه با سالیان پیش از نظر کیفی بسیار زیاد بود !
٢ شهراورد لیگ گذشته روی هم ٨ گل داشتند که این آمار خود نمایانگر میزان بالا رفتن سطح کیفی فوتبال کشورمان است .
استقلال و پرسپولیس در فصل گذشته بعد از سالها دوباره همزمان برای کسب جام جنگیدند که این موضوع به کام فوتبال دوستان بسیار خوش آمد و این را از استادیوم های پر شهر های مختلف به وضوح میتوان دریافت !
بد نیست نگاهی بیندازیم به قهرمانان ٢ جام فوتبال ایران .
شاگردان عبدالله ویسی در قالب تیم شایسته و دوست داشتنی استقلال خوزستان کاری کردند کارستان ، کاری که بدون شک آنها را در تاریخ فوتبال ایران جاودانه خواهد کرد !
آنها یکی از ارزان قیمت ترین تیم های چند سال اخیر لیگ برتر بودند ، اما توانستند با رهبری کم نظیر مربی خوش فکرشان جنگندگی و فداکاری مثال زدنی خود را به رخ تمام تیم های رقیب بکشند و جلوتر از صاحب نام هایی همچون استقلال ، پرسپولیس ، سپاهان ، تراکتور و ... بر قله ی لیگ برتر فوتبال ایران بایستند ...
اما در جام حذفی :
یحیی گل محمدی با پرستیژ برای دومین سال پیاپی ذوب آهن را قهرمان جام حذفی ایران کرد تا نشان دهد که این همه تعریف و تمجید از تیم منظمش بی جهت نیست .
این ٢ تیم شایسته قبل از شروع لیگ جدید در بازی سوپرکاپ ایران یا جام شهدا به مصاف هم رفتند که این بازی ٤-٢ به سود شاگردان یحیی گل محمدی به پایان رسید .
٦ گل این مسابقه نیز بیانگر این مساله بود که هیچکس در فوتبال از بها دادن به جوانان پشیمان نخواهد شد ...
ادامه دارد ...
مهدی ایلخانی پور