استقلال آماده ترین تیم ایران؛ بلوغ تاکتیکی آبی ها و تنبلی تاکتیکی سرخ ها

استقلال همان نیمه اول برتری‌اش مقابل پرسپولیس را اثبات کرد. آنچه استقلال را امروز در مقابل پرسپولیس برنده کرد نتیجه روند مثبتی است که این تیم با شفر پیموده و البته روند منفی و معکوسی است که پرسپولیس در ماه‌های اخیر طی کرده است.

بازی خوب استقلال در نیمه اول که نتیجه پاسکاری‌های تک‌ضرب و هوشمندانه بازیکنان این تیم و به خصوص هافبک‌های دفاعی‌اش بود جای هیچ شک و شبهه‌ای باقی نگذاشت که استقلال در فاز مالکیت توپ بهتر از پرسپولیس عمل می‌کند. پرسپولیسی که به بردن در لیگ عادت کرده و همین موضوع یک نوع تنبلی تاکتیکی را در این تیم بوجود آورده است. قبلا هم هشدار داده بودیم که لیگ،پرسپولیس را دچار یک نوع تنبلی تاکتیکی می‌کند. برانکو راه بردن در لیگ را خوب یاد گرفته و بنابراین نیازی به ایجاد تغییرات مثبت تاکتیکی در تیمش احساس نمی‌کرد.

در سیستم جدید پرسپولیس نیاز است که هافبک‌های دفاعی توان بازیسازی بالایی داشته باشند. ضعفی که برانکو حتی با استفاده از سه هافبک نفوذی و یک مهاجم نتوانست حل کند همین ناتوانی هافبک‌های دفاعی پرسپولیس در بازیسازی و دادن پاس‌های مفید بود. اغلب پاس‌های ربیع‌خواه و ماهینی پاس‌های ساده عرضی به دفاع یا مدافعان کناری بود. در واقع توان هافبک‌های نفوذی پرسپولیس در بازی‌های قبلی پرسپولیس باعث شده بود تا برانکو نیازی به تغییر دادن سیستم یا استفاده از هافبک‌های بازیساز در میانه میدان نبیند‌. اما افت عجیب بازیکنانی چون امیری، احمدزاده و رسن باعث شده تا این تاکتیک دیگر جوابگو نباشد. قبلا مسلمان و یا احمدزاده و رسن به عقب می‌آمدند و از همان عقب زمین وظیفه چرخاندن توپ را به عهده می.گرفتند اما با سیستم جدید و رفتن این هافبک‌ها در کناره‌ها این وظیفه به عهده هافبک‌های دفاعی افتاده و آنها نیز توان بازیسازی ندارند.

در نقطه مقابل، هافبک‌های دفاعی استقلال با پاس‌های موثر، حرکت کردن در عرض زمین و رها کردن خود از پرسینگ و دادن پاس رو به جلو به هافبکی چون جپاروف یا شجاعیان نقش موثری در بازی خوب استقلال داشتند. در نیمه اول هافبک‌های دفاعی پرسپولیس برای پرس حریف جلو می‌آمدند و همین موضوع باعث می‌شد تا باقری و ابراهیمی با جنب و جوش در زمین، رها کردن خود از پرس و دادن پاس‌های کوتاه پشت هافبک‌های دفاعی پرسپولیس، فرصت حملات سریع به عمق و کناره‌های پرسپولیس را پیدا کنند.

به همان اندازه که استقلال از نظر تاکتیکی پیشرفت کرده، پرسپولیس دچار نوعی عقب‌گرد تاکتیکی شده و چه بسا دو باخت مقابل السد و استقلال برانکو را به صرافت تغییر تاکتیک در بازی‌های آسیایی بیندازد.