علی کریمی؛ جوان اما حرفه ای/ سپیدرود و رویاهای بر باد نرفته اما آشفته!

نادر دارستانی؛ حکایت سپیدرود و هواداران پرشورش که سالها در سخت ترین شرایط ممکن همراه و همدل با این تیم بودند، تبدیل به یک ماجرای پیچیده شده است، ماجرایی پر از رمز و رازهای خاص بین هواداران عاشق و سپیدرود دوست داشتنی، تیمی که در سالیان نچندان دور، حریفی سر سخت برای تمامی باشگاه های مطرح فوتبال کشور بودند تا این که به قهقهرا رفته و در نهایت سقوط به لیگ دسته دوم فوتبال کشور و حسرتی بر دل مانده برای هوادارانی که سالها به پای آن نشستند تا مجددا بازگشتی باشکوه داشته باشند.

هواداران دو آتشه این تیم، تحت هیچ شرایطی سپیدرود را تنها نگذاشتند تا لذت جهش دوباره را با تمام وجود احساس نمایند و این گونه بود که آنها فعل خواستن را از دسته دوم فوتبال کشور،  برای رسیدن این تیم پرطرفدار و دوست داشتنی به لیگ دسته  اول  آغاز نموده و با تلاش های صورت گرفته، این اتفاق مهم را رقم زدند و در نهایت نیز در فصل گذشته توانستند جواز صعود به لیگ برتر را دریافت  نمایند تا رنج سالها دوری از سطح اول فوتبال کشور را با حمایت های بی وقفه خود دریافت نمایند.

سپیدرودی ها برای رسیدن به این جایگاه روزهای سختی را پشت سر گذاشتند تا دوباره خود را در بین تیم های مطرح کشور ببیند. خیلی ها در دوران افول، کنار رفته و سنگ اندازی  نمودند و هواداران، بازیکنان و کادر فنی را با کوهی از مشکلات تنها  گذاشتند، اما یک اصل این تیم را هیچ گاه فراموش نکرد و آنهم  ریشه دار بودن و حضور سراسر عاشقانه هواداران پرشور این تیم که در بدترین شرایط ممکن در سرما و گرما و نداری ها همراه و همگام بودند و در کنار این تیم ماندند تا این روزهای خوش را با هم بسازند و بر همین اساس نمی توان این تیم و هواداران عاشق اش را دوست نداشت.

سپیدرود؛ لیگ برتر را با علی نظرمحمدی که توانسته بود جواز حضور را برای این تیم کسب نماید، آغاز نمود ولی حکایت سپیدرود در لیگ برتر بسیار متفاوت با رقابت های لیگ های دسته اول و دوم بود و او نتوانست آن نتایج لازم را برای این تیم شمالی بگیرد و هر هفته کسب نتایج ضعیف، این تیم را به لبه پرتگاه نزدیک تر می کرد و بیم این می رفت که سپیدرود هنوز به لیگ برتر نرسیده، دوباره به لیگ یک برگردد و خوب می دانیم بازگشت به دسته پایین تر عواقب های وحشتناکی دارد و چه بسا دوباره شاهد تیره روزی های این باشگاه دوست داشتنی در فوتبال می شدیم.

سپیدرودی ها بعد از اینکه در هفته پانزدهم نتیجه را به پرسپولیس واگذار نمودند تا پنج شکست متوالی در کارنامه نظرمحمدی به ثبت برسد، چاره کار را پایان همکاری با این مربی هیجانی دیدند و بر همین اساس این مربی در 15 بازی  که سکان هدایت این تیم را بر عهده داشت، تنها 12 امتیاز کسب نمود تا کارنامه این سرمربی در این تیم بسته شود و با توجه به تغییر مالکیت باشگاه سپیدرود، سکان هدایت تیم به امید روانخواه  سپرده شد.

روانخواه نیز در اولین بازی توانست نفت طلائیه تهران را با شکست مواجه و سه امتیاز بسیار با ارزش برای سپیدرود کسب نماید اما در هفته هفدهم در برابر سیاه جامگان شکست خورد تا عمر مربیگری این مربی جوان نیز در این تیم بیشتر از دو هفته طول نکشد و با توجه به تغییر مالکیت باشگاه، رای به برکناری کادرفنی این تیم داده شود و این بار جواد تن زاده، مالک جدید سپیدرود، علی کریمی را به عنوان سرمربی جدید تیم انتخاب  نمود.

نام و آوازه علی کریمی کافی بود تا توجه رسانه ها و محافل فوتبالی به این تیم شهرستانی جلب شود و هر روز یک خبر تازه از این تیم و حضور جادوگر منتشر می گردید و این تصور هم وجود داشت که شخصیت و مورد توجه بودن رسانه ها به این فوق ستاره سال های گذشته و مربی جوان حال حاضر، بیشتر از بار فنی جنبه تبلیغاتی از سوی مالکیت باشگاه داشته باشد.

کریمی در هفته هیجدهم و با هیاهوهای بسیار، سکان هدایت این تیم را بر عهده گرفت و در نهایت با تمام فراز و نشیب هایی که این تیم از شروع لیگ هفدهم به همراه داشت، توانست با کسب 30 امتیاز سپیدرود را در جایگاه سیزدهم جدول و بالاتر از سپاهان 29 امتیازی، نفت 24  و سیاه جامگان 15 امتیازی قرار بدهد و خیال آنها را برای ماندن در لیگ برتر راحت نماید.

کریمی در سپیدرود به اثبات رساند که در حوزه فنی و هدایت یک تیم لیگ برتری هم می تواند موثر و نقش آفرین باشد و خود را بعنوان یک مربی جوان اما حرفه ای با اهداف بلند در عرصه مربیگری معرفی نمود. اما باید قبول کنیم که نام او برای مالکان سپیدرود بسیار بزرگ می باشد و خواسته هایی که او می تواند از مدیران باشگاه داشته باشد، می طلبد که مدیرانی در شان و نام این باشگاه و علی کریمی در پای میز مذاکره با او بنشینند.

این روزها که دیگر تیم ها در تکاپوی شناسایی کادر فنی و بازیکنان خود برای لیگ هیجدهم می باشند، خبرهایی در رسانه ها منتشر میگردد که حکایت از پایان کار این مربی جوان اما حرفه ای و دوست داشتنی با سپیدرود به گوش می رسد که  حرف های بسیاری در آن نهفته است.

این که علی کریمی دارای شخصیتی خاص بوده و برای همین هم  مردم او را دوست دارند، شکی وجود ندارد و مدیران و مالکان این باشگاه باید بدانند با یک مربی متفاوت روبرو هستند که قرار نیست با هر شرایطی بر روی نیمکت یک تیم لیگ برتری بنشیند.

اگر بگوییم او یک مربی گران قیمت برای تیمی هم چون سپیدرود می باشد، سخنی به گزاف نگفته ایم،اما با توجه به مورد توجه رسانه ها بودن و وجود خیل عظیم هواداران، نمی تواند رقمی گزاف در این دنیای پر زرق و برق فوتبالی باشد، اما  با این وجود، کریمی نشان داده که در قراردادهایش ضمن رعایت شان و جایگاه خود از نظر مبلغ قرارداد، آنچه که برایش اهمیت دارد، نگاه حرفه ای و پذیرش خواسته هایش  بعنوان بالاترین فرد تصمیم گیرنده در حوزه فنی می باشد.

وقتی یک مالک باشگاه نگاه فنی نداشته و تنها می خواهد به واسطه پول آنهم به صورت نیم بند، همه چیز را کنترل نموده و حتی در انتخاب کمیته فنی نظر خود را تحمیل نموده و او را بالای سر این مربی قرار دهد، معلوم است که نگاه حرفه ای و شخصیتی علی کریمی پذیرای این تحمیل نخواهد بود و در نهایت کار به بن بست رسیده و ختم همکاری هم اعلام میگردد.

جان کلام این که این روزها بحث تغییر دوباره مالکیت باشگاه سپیدرود به گوش می رسد و این احتمال وجود دارد که دوباره علی کریمی به نیمکت این باشگاه دوست داشتنی با هواداران پر شور و تیفوسی برگردد، زیاد است، اما مالک جدید هر آن کس که می خواهد باشد باید این را آویزه گوش خود نماید که انتخاب علی کریمی، یعنی کار کردن با یک مربی متفاوت با نگاه های خاص خود و باید به عقایدش احترام گذاشت و کمیته فنی ای را منصوب نمود که در شان او باشد تا اگر نظراتی از سوی این کمیته اعلام گردید، با جان و دل پذیرا باشد، و گرنه عصیانگری علی کریمی در برابر زیادخواهی و حرف زور، زبانزد خاص و عام می باشد و باقی قضایا هم که دیگر نیاز به توضیح ندارد و ما از الان گفتیم تا بعد نگویید نمی دانستیم.