برانکو انتخاب می‌کند؛ پرسینگ و فشار یا تقسیم قدرت؟

پس از تعویض اجباری کامیابی‌نیا و ورود منشا به زمین، سیستم پرسپولیس به 2-4-4 تغییر کرد. یک سیستم عالی برای پرسینگ از جلو و رضایتبخش برای عده‌ای که با انتخاب زوج علیپور- منشا، به دنبال یک گروه قدرتی، جنگجو و دوئل‌کننده و البته تهاجمی بودند. شکل‌گیری این زوج در ادامه در زمین حریف با پرس بیشتری از سوی قرمزها همراه بود. حال آنکه ابهام ذهن برانکو هم همین دو راهی استفاده از منشا در کنار علیپور در سیستم 2-4-4 و بازی قدرتمند در پرسینگ و فشار تهاجمی از عمق یا بیرون گذاشتن منشا و کاهش مقداری از تجمع در یک سوم تهاجمی برای تعادل‌سازی در مرکز و کناره‌ها است. جالب اینکه هر دو ایده هم در هر دو بازی ابتدایی پرسپولیس جواب داده. بیشتر مربیان دوست دارند با ترکیب کوچکی از بازیکنان و تاکتیک‌ها و ظرفیت‌ها پیش بروند تا تیم‌شان دچار سنگینی بیش از حد و از دست رفتن تعادل نشود. چیزی که حالا برانکو هم حتما به آن فکر می‌کند و باید ببینیم کدام گزینه را ترجیح می‌دهد؛ پرسینگ و فشار تهاجمی یا تقسیم قدرت در نقاط مختلف زمین؟