هر دو تیم سرخپوش، فصل قبل را در جایگاه اول لیگ داخلیشان به پایان رساندند تا برای رویای جاهطلبانه قهرمانی آسیا آماده شوند. نقطه اشتراک دیگر، این است که هر دو باشگاه نمیتوانند در این مسابقه از چند ستاره مهمشان استفاده کنند. الدوحیل، یوسف مساکنی، حکیم بوضیاف و اسماعیل محمد را به دلیل مصدومیت در اختیار نخواهد داشت و پرسپولیسیها نیز علاوه بر مصدومیت محسن ربیعخواه، به دلیل بسته بودن پنجره نقل و انتقالات نمیتوانند از ستارههایی؛ مثل مهدی شریفی، سروش رفیعی و مهدی ترابی استفاده کنند. در کنار این شباهتها، چند تفاوت بزرگ نیز در دو باشگاه دیده میشود. برانکو ایوانکوویچ پنجمین فصل حضور در تیم ایرانی را پشت سر میگذارد اما از انتخاب نبیل معلول به عنوان سرمربی جدید الدوحیل، تنها چند ماه سپری شده است. معلول در جام جهانی 2018 سرمربی تیم ملی تونس بود و بعد از حذف از مرحله گروهی، جانشین جمال بالماضی روی نیمکت تیم قطری شد. تفاوت دیگر دو باشگاه را میتوان در داشتههایشان برای این مسابقه خلاصه کرد. الدوحیل با یک ترکیب فوقالعاده و یک نیمکت کاملا قدرتمند، روبهروی تیم پروفسور قرار میگیرد اما مرد کروات این هفتهها چارهای به جز استفاده از یک ترکیب ثابت 11 نفره در همه بازیها و البته اعتماد کردن به منشا و شایان مصلح به عنوان تنها تعویضهایی احتمالی، پیش روی خود نمیبیند.
آمار پرسپولیس در مقابل تیمهای قطری در لیگ قهرمانان آسیا، امیدوارکننده به نظر میرسد. این تیم در 17 مسابقه با حریفانی از این کشور، 8 بار پیروز شده و 5 شکست و 4 تساوی را نیز در کارنامه دارد. نبرد امشب این تیم با الدوحیل اما شاید یکی از دشوارترین دیدارهای چند فصل اخیر پرسپولیس باشد. بدترین خاطره هواداران قرمزها از باشگاههای قطری، به شکست سنگین تیم نلو وینگادا در زمین الغرافه مربوط میشود. این تیم البته مدتی بعد با دنیزلی، در ورزشگاه اختصاصی الغرافه موفق شد از حریف زردپوش انتقام بگیرد. آخرین تقابل پرسپولیس و حریف امروزش، مربوط به دو فصل قبل است. زمانی که دوحیل هنوز با نام لخویا شناخته میشد و تغییرات بزرگی را تجربه نکرده بود. پرسپولیسیها که در دیدار رفت با پنالتی چیپ فاجعهبار مهدی طارمی به تساوی بدون گل با لخویا رسیده بودند، در بازی برگشت به کمک گل به خودی چیکو فلورس، به پیروزی دست پیدا کردند و به جمع هشت تیم برتر لیگ قهرمانان رسیدند. مدت کوتاهی بعد، ساختار باشگاه لخویا کاملا عوض شد. از روز بازی با پرسپولیس به بعد، این باشگاه در وقت قانونی هیچ مسابقهای را واگذار نکرده و تنها یک شکست در ضربات پنالتی دیدار سوپرجام این فصل، فوتبال قطر را از سر گذرانده است. این تیم به کمک ستارههایی؛ مثل نام تائههی، ادمیلسون جونیور و البته یوسف العربی، در فاز هجومی بینهایت ترسناک بهنظر میرسد اما نباید فراموش کرد که دفاع، مهمترین نقطه قوت تیم ایوانکوویچ بهشمار میرود. پرسپولیس در شروع لیگ هجدهم نتایج قابل قبولی کسب نکرده اما در همین 5 هفته، چهار بار دروازهاش را بسته نگه داشته و تنها یک گل خورده است. سرنوشت تیم برانکو در ورزشگاه حریف، به عملکرد مهرههای دفاعی تیم وابسته خواهد بود. مردانی که اگر بیاشتباه ظاهر شوند، از مرگ زودرس تیمشان جلوگیری خواهند کرد.
الدوحیل بعد از شروع استثنایی در لیگ ستارگان قطر، در مسابقه هفته سوم متوقف شد و نشان داد که با وجود همه ویژگیهای مثبتاش، میتواند آسیبپذیر باشد و در مقابل نمایش دفاعی تیمهای حریف، به دردسر بیافتد. این درست همان چیزی است که پرسپولیسیها از مسابقه امشب تیمشان میخواهند. آنها به خوبی میدانند که در اتمسفر خاص ورزشگاه آزادی، ضربهزدن به هر حریفی ممکن خواهد بود اما این اتفاق تنها در شرایطی رقم خواهد خورد که یک فاجعه بزرگ در دیدار رفت رخ نداده باشد. تیم برانکو در هفتههای گذشته لیگ برتر، فرصتطلب نشان نداده و موقعیتهای گلزنی زیادی را از دست داده است. برای صعود از این مرحله اما آنها باید از کوچکترین فرصتها به بهترین شکل ممکن استفاده کنند. به دست آوردن تنها 9 امتیاز در 5 هفته، نشان میدهد قرمزها از روزهای اوج فاصله دارند اما شاید نتیجه گرفتن در آسیا در این فصل برای هواداران باشگاه، از درخشیدن در لیگ برتر مهمتر باشد. سرخپوشان فصل گذشته به نیمهنهایی لیگ قهرمانان رسیدند و برای تکرار این اتفاق، باید یک شب رویایی را در زمین الدوحیل پرستاره و قدرتمند سپری کنند.