شاید اگر توپ در دقایق پایانی دربی رفت لیگ پانزدهم به جری بنگستون نمی خورد و وارد دروازه استقلال نمی شد اکنون خبری از حضور برانکو روی نیمکت پرسپولیس نبود .
اما آن توپ گل شد تا برانکو در پرسپولیس بماند و در انتهای فصل فقط به خاطر تفاضل گل قهرمانی را به استقلال خوزستان واگذار کند.
برانکو ماند و پرسپولیس را در لیگ شانزدهم مقتدرانه قهرمان کرد، تیم او مقتدرانه قهرمان سوپرجام شد و این تیم را برای نخستین بار به جمع چهار تیم برتر لیگ قهرمانان آسیا رساند که البته در آنجا حریف الهلال آماده نشد.
حکایت لیگ هفدهم مثل لیگ شانزدهم بود، قهرمانی زودهنگام و قهرمانی در سوپرجام با انصراف استقلال و حالا صعود مجدد به جمع چهارتیم برتر آسیا.
این بار دیگر الهلالی نیست که پرسپولیس را زمین گیر کند. پرسپولیس با دستهایی خالی تر از سال قبل و البته با تجربه و انگیزه ای بیشتر مقابل السدی که می شود به بردنش امیدوار بود.
همه چیز مثل یک نوار ضبط شده در حال تکرار است ، کپی پیستی مانند پارسال . وظیفه برانکو و پرسپولیس است که اینجای مسیر را جوری بپیچند که اتوبوس پرسپولیس به دره پرتاب نشود.