نه مثل یونایتدی هانه مثل رئالی ها؛ ما هواداران سرخابی، دوشخصیتی هستیم
طرفدار بودنمان با تمام طرفداران دنیا فرق دارد.
نمی توانیم مثل یونایتدی ها دیوید بکهام را بعد از رفتنش به رئال بعد این همه سال ستایش کنیم، حتی نمی توانیم مثل کرواسی ها، ۴ گل در فینال جام جهانی از فرانسوی ها دریافت کنیم و ایستاده تیم را تشویق کنیم!
نمی توانیم از تنها روز بد بازیکنمان به راحتی عبور کنیم. حسابش را همان موقع می رسیم، طوری دست به روی گلویش می گذاریم که دیگر نفسی برای جبران اشتباهش نمی ماند!
آری خاصیت ما هواداران است که روزی بازیکن را از فرش به عرش برسانیم و روز دیگر چنان به زمین بکوبیمش که دیگر نای برخاستن هم نداشته باشد!
فراموشکاریم!طلبکاریم!
حتی نوع طرفداری کردنمان هم ایراد دارد!
بازیکن جوان را ندیده و تنها بخاطر تصاویر پخش شده در شبکه‌ها مجازی چنان بالا می بریم که خود او هم انتظار این همه محبت را ندارد که می تواند یک شبه ره صد ساله را طی کند اما ما این باور را به خوردش می دهیم!
نتیجه‌اش چه می شود؟
می شود یک بازیکن سر به هوای پرحاشیه فوتبال ما. آنقدر پرحاشیه که تا لب پرتگاه هم می رود و برمیگردد. اما عجیب که هنوز هم دوستش داریم. هنوز هم بساط عشق ورزی‌مان به پاست!
آنقدر که اگر در بازی برگشت مقابل السد قطر اولین بازی این فصلش را با فیکس بودن پشت سر بگذارد کسی خرده نمی گیرد که چرا در این بازی حساس در ترکیب اصلی قرار داشت.
تعداد پاس های اورا هم در این بازی نه کسی یادش بود بشمرد و نه بازی شلخته‌اش به چشم آمد!
اما از بازیکن با تجربه دیگر انتظار می رود در ترکیب نباشد و بابت این اتفاق کلی لیچار هم بارش می کنیم!
در میان اخبار
گلرمان اگر همان گلری باشد که بارها ستاره تیم لقب گرفته کافیست دور رفت بازی با السد یک اشتباه کند دیگر نمی خواهیم رویش را ببینیم و انتظار داریم در دور برگشت جایش را ب گلر دیگر دهد!
بازیکنی که دور رفت بارها ناجی تیمت شده کافیست در بازی برگشت یک اشتباه کند و اخراج شود، دیگر میزان وفاداری بازیکن به کمترین حد خود می رسد!
از یادها می رود که او هم می توانست مثل خیلی های دیگر به تیم پشت کند و برود اما نرفت و ماند!
البته آن روزها که در تیم ماند با شعار بازیکن با تعصب تشویقش می کردیم و حالا او بخاطر یک اخراج، شعار بازیکن بی غیرت را دم گوش خود احساس می کند!
اگر این بازیکن بازی بعدی بهترین بازیکن زمین شود، روی نگاه کردن به چشمان غضب آلود اورا داریم؟
می توانیم باز هم اورا با غیرت خطاب کنیم؟
واقعیت امر این است که هواداران در سرنوشت یک بازیکن نقش به سزایی دارند!
چه بازیکن را یک شبه لقب بیشتر از لیاقتش دهی و چه با یک خطا به باد فحش ببندی، در هردو صورت فرو می ریزد و دودش تنها به چشم خودمان میرود!
کمی باید هوادار واقعی بودن را تمرین کنیم!
نه آنقدر بی هوا به بازیکنی بال و پر دهیم و نه آنقدر بی معرفت که گذشته خوب بازیکن را فراموش کنیم!
