خیلیها بر این باورند که قیاس این دو مربی از پایه و اساس کار غلطی است و نباید در این شرایط بحرانی دست به چنین قیاسی زد اما وقتی درست در یک نقطه استقلال طی دو فصل به بن بست میخورد، باید نقص کار را از کجا پیگیری کرد. بازی دربی به دل هیچ کس ننشست. به تعبیر اکثر کارشناسان یکی از بدترین دربیها بود اما سهم استقلال در ایفای چنین بازی چقدر بود؟ چطور استقلال با این همه بریز و بپاش چنین رتبهای در جدول دارد و هشت امتیاز توانسته جمع کند؟ فتحی به این نکته اشاره میکند که تصمیمی برای تغییر مربی ندارند و از شفر حمایت میکند، شاید هر مدیر دیگری هم بود چنین حرفی میزد اما بازنگری وقایع مشابه در استقلال باعث نگرانی میشود.
چندین سال است که هواداران در حسرت قهرمانی در لیگ برتر ماندهاند و با این اوضاع و احوال هم شاید این حسرت همچنان باقی بماند. اگر فکر کنیم فرصت زیادی داریم سخت در اشتباه خواهیم بود. تک تک امتیازاتی که از دست رفته به نفع حریفان ذخیره شده است، برای هوادار سخت است که پرسپولیس محروم از نقل و انتقالات را در شرایطی بهتر از استقلال میبیند حتی در بازیهای آسیایی. جای هیچ توجیهی نیست، بهانه گیری هم معنایی ندارد. استقلال فرصت داشت که بهترین تیم را ببندد. امروز در ترکیب استقلال چند بازیکن از بین خریدهای جدید قرار دارند؟ مرتضی تبریزی که قیمت رضایتنامهاش نزدیک دو میلیون بود تا حالا چه گلی به سر استقلال زده است؟ واکاوی تمام چراییها میتواند استقلال را از این بحران بیرون بیاورد. حالا کار استقلالیها به جایی رسیده که برای بازگشت ساناک التماس میکنند. این نهایت تدبیر مدیران این باشگاه است. از این التماسها تاکنون چه چیز عاید استقلال شد؟ این هوادار حق دارد دلواپس تمام این بیتدبیریها باشد.