10 بازیکن هم پست در استقلال برای نیم فصل دوم؛ فرصت یا تهدید؟

 استقلال به واقع 10 وینگر می‌‌خواهد چه کار؟ آیا ضرورت دارد که شفر نیاز به جذب بازیکن در پست دفاع میانی، مهاجم راس و حتی هافبک بازیساز را نادیده بگیرد و نیم فصل دوم را با 10بازیکن در پست وینگر شروع کند؟ از این 10 بازیکن نهایت در هر بازی 4 گزینه می‌توانند در ترکیب استقلال بازی کنند و باقی نفرات باید روی نیمکت بنشینند
استقلال در نیم فصل دوم نه تنها باید در نقاط ضعف خود اقدام به جذب بازیکن کند بلکه باید توازن را هم در خطوط سه‌گانه‌اش به وجود آورد. مساله‌ای که این روزها در تیم وینفرد شفر کاملا مغفول مانده و توجهی به آن نمی‌شود تعدد بازیکنانی است که در نیم فصل دوم در پست وینگر بازی می‌کنند. اگر داریوش شجاعیان، مرتضی آقاخان و محسن کریمی به استقلال نیم فصل دوم اضافه شوند، که خواهند شد تعداد بازیکنانی که در پست‌های کناری به میدان می‌روند به عدد 10 خواهد رسید. این 3 بازیکن را در ذهن داشته باشید و به دنبال آنها این اسامی را هم اضافه کنید: «مهدی قائدی، اللهیار صیادمنش، طارق همام، روح‌ا... باقری، وریا غفوری، مرتضی تبریزی و خسروحیدری.»
در میان این بازیکنان خسرو حیدری و وریا غفوری قابلیت بازی در پست دفاع راست را هم دارند اما در بازی‌های اخیر وینفرد شفر کوشیده از فرشاد محمدی مهر دفاع راست مطمئنی بسازد که این انگیزه موجب شده وریا غفوری یک خط جلوتر برود و در پست گوش راست به بازی گرفته شود. بدون شک با این دیدگاه اگر حیدری در بازی‌های آتی شانسی هم برای حضور در ترکیب استقلال داشته باشد، در پست گوش راست یا همان وینگر است که حضور 3 بازیکن جدید در نیم فصل دوم این شانس را باز هم کاهش می‌دهد.
اینکه شفر اگر قصد داشته باشد با همین 10بازیکن وارد نیم فصل دوم شود، چه برنامه‌ای برای مهار این همه مدعی برای بازی در پست‌های وینگر دارد، بر ما پوشیده است اما منطق یارگیری نشان می‌دهد که سرمربی استقلال باید قدری مدعیان بازی در این پست را تعدیل کند که راهی جز خارج کردن نام برخی از این بازیکنان از فهرست نیم فصل دوم نیست. شفر حتی از مرتضی تبریزی هم گاهی در پست وینگر استفاده کرده و روح‌ا... باقری را هم در این پست بارها آزموده و بیشتر تمایلش به بازی گرفتن از الحاجی گرو به‌عنوان مهاجم راس در سیستم‌های مطبوعش (1-3-2-4و3-3-4) است. البته در زمان‌هایی که دایره انتقادها از الحاجی گرو فزونی گرفته سرمربی استقلال گاهی از تبریزی و باقری در نوک خط حمله تیمش بهره گرفته و در معدود بازی‌هایی نیز صیادمنش را به این نقطه برده و قائدی را در کنارش قرار داده است اما سرمربی استقلال هم نیک می‌داند که این گزینه‌ها برای بازی در پست مهاجم راس ایده‌آل نیستند و آرمانی‌ترین پست‌ها برای آنها بازی در کناره‌ها است.
شاید یکی از دلایلی که باعث شده طرح جذب یک مهاجم گلزن جدید نیز روی میز یارگیران در باشگاه استقلال قرار بگیرد از همین نقطه نشات می‌گیرد که استقلال به اندازه کافی بازیکن برای بازی در پست‌های گوش چپ و راست یا همان وینگر دارد و حتی در پست هافبک پشت مهاجم نیز نیاز آن‌چنانی احساس نمی‌کند اما باید در راستای جذب مهاجم راس اقدام کند که در این شرایط باز هم عرصه برای بازی کردن گزینه‌هایی که نام‌شان برده شده تنگ‌تر می‌شود و بخش اعظمی از این بازیکنان از فهرست اصلی تیم بیرون می‌مانند و باید دلخوش به تعویض‌های سرمربی بمانند که محدودیت‌هایی هم برای تعویض‌ها وجود دارد و سرمربی استقلال نمی‌تواند در هرشرایطی به همه این گزینه‌ها بازی بدهد و آنها را راضی نگه دارد.
اگر بخواهیم خوشبینانه به تعدد بازیکنان کناری بنگریم باید بازی‌های سخت استقلال در لیگ قهرمانان آسیا و احتمال مصدومیت‌ها و محرومیت‌ها را بهانه‌ای برای توجیه تعداد قابل توجه بازیکنان کناری قلمداد کنیم اما شفر با چالش‌های بزرگی در مواجهه با این حجم عظیم بازیکنان کناری گرفتار خواهد شد و برای مدیریت آنها کار دشواری پیش رو خواهد داشت. در این راستا کمیته فنی باشگاه استقلال نیز می‌تواند به ضرورت خارج کردن برخی از این بازیکنان از ترکیب نیم فصل دوم تاکید کند و این نکته را یادآور شود که استقلال در برخی پست‌های دیگر عمیقا احساس نیاز می‌کند.
نه تنها اضافه شدن یک مهاجم راس بلکه جذب یک مدافع میانی جدید نیز در استقلال امروز یک ضرورت بزرگ محسوب می‌شود. نه روزبه چشمی مدافع میانی تخصصی است، نه آرمین سهرابیان. محمد دانشگر هم همواره در ترکیب استقلال متزلزل بوده و حد و اندازه‌هایش بازی در استقلال نیست. تنها گزینه مطمئن در این پست پژمان منتظری است که او هم به روزهای پایانی دوران بازی‌اش نزدیک می‌شود و اگر بخواهیم عقلانی به این ماجرا بنگریم، شفر باید از تعداد بازیکنان هم پست خود بکاهد و پست‌های دیگر نظیر همین پست دفاع میانی را تقویت کند تا در بازی‌های مهم آسیایی ناگهان با کمبود بازیکن طراز اول مواجه نشود، ضمن اینکه تجربه نشان داده روزبه چشمی بازیکنی نیست که یک فصل را بدون مصدومیت به پایان برساند که همین تهدید، لزوم توجه به پست دفاع میانی را فزونی می‌بخشد.
باید توجه داشت که استقلال بازی‌های دشواری درلیگ قهرمانان آسیا پیش‌رو دارد و تجربه ثابت کرده تیم‌هایی در لیگ قهرمانان آسیا به توفیق می‌رسند که خط دفاع مطمئنی داشته باشند. استقلال نیز اگر می‌خواهد در این عرصه موفق باشد و لااقل از گروه سختی که درآن گرفتار شده بالا برود باید تقویت خط‌دفاع خود را جدی بگیرد و به نیازهای جدی‌تر خود توجه کند. البته داشتن یک بازیگردان نیز در استقلال مهم است و به این موضوع نیز باید توجه شود. استقلال بازیساز محوری ندارد. یکی مثل جباروف فصل پیش.