شمار مدیران باشگاه پرسپولیس در دهه نود به عدد 10 رسید!

پس از اجرای قانون منع به کار گیری بازنشستگان زمزمه های جدایی گرشاسبی از پرسپولیس شنیده می شد و سرانجام این مدیر 61 ساله پس از بازی با سپاهان از کار خود برکنار شد و دیشب وزارت ورزش به صورت رسمی، ایرج عرب معاون مالی اداری مدیریت سابق را بر مسند اداره باشگاه پرسپولیس قرار داد.

اگرچه احتمالا دوران مدیریت عرب کوتاه خواهد بود اما به هر حال او فعلا مدیر پرسپولیس است و با حضورش شمار مدیران باشگاه سرخپوش تهرانی در دهه نود به عدد 10 رسیده است. نخستین مدیر باشگاه پرسپولیس در دهه جاری حبیب کاشانی بود، او که به عنوان سرپرست در باشگاه پرسپولیس حضور داشت نزدیک به دو سال (88-90) روی صندلی مدیریت قرمزها نشست و سرانجام در شهریور سال 90 محمد رویانیان جای او را گرفت.

رویانیان که دوران پرسروصدایی در پرسپولیس داشت، بیش از دو سال در این تیم ماند و علی رغم تلاش های زیاد برای کسب جام، موفق به این کار نشد. سرخ ها با رویانیان به یک نایب قهرمانی لیگ رسیدند و یک فینال جام حذفی را هم تجربه کردند اما می توان گفت میراث سردار رویانیان، «پرونده ژوزه» بود که برای مدت ها هواداران پرسپولیس را آزار داد.

رویانیان که مدیر دولت قبلی بود، پس از تغییر جناحی دولت بارها تا آستانه برکناری پیش رفت اما با حمایت هواداران در پست خود ابقا شد تا این که در اواسط بهمن ماه 92 از پرسپولیس رفت. پایان کار محمد رویانیان در پرسپولیس، آغاز بی ثباتی در این باشگاه بود. به طوری که سرخ ها از بهمن 92 تا خرداد 94 شش مدیر را بر خود دیدند.

علی پروین چند ماه مدیر پرسپولیس بود. پس از او مدیرعامل سابق سپاهان یعنی علیرضا رحیمی بر مسند مدیریت پرسپولیس رسید اما دوران مدیریت رحیمی تنها 3 ماه به طول انجامید و بهروز منتقمی جایش را گرفت. بعد از منتقمی حمیدرضا سیاسی که یکی از جنجالی ترین مدیران تاریخ پرسپولیس است، به اتاق مدیریت باشگاه راه یافت.

او که به عنوان رئیس هیئت مدیره علی دایی و علیرضا رحیمی را اخراج کرده و فصل جدیدی از بحران را برای پرسپولیس آغاز کرده بود، در فصل نقل و انتقالات زمستانی به زندان افتاد تا پرسپولیسِ حمید درخشان آنطور که باید و شاید تقویت نشود. پس از سیاسی، علی اکبر طاهری دوران کوتاهی مدیر پرسپولیس شد و بعد جایش را به نژاد فلاح داد. نژاد فلاح که از دهه 70 در پرسپولیس بود، برانکو را به ایران آورد اما وزارت ورزش روی نام وی قلم کشید و بار دیگر طاهری را مدیر پرسپولیس کرد.

زمان طاهری و پس از او گرشاسبی، با دوران طلایی درآمدزایی سرخ ها از اسپانسر پیامکی، درخشش تیم با برانکو ایوانکوویچ و رشد چشمگیر شبکه های اجتماعی همراه و سبب شد هواداران آسان تر از قبل صدای خود را به گوش باشگاه برسانند. طاهری باتوجه به اقدامات خود و نتایج تیم به محبوبیت استثنایی نزد هواداران پرسپولیس رسید اما دوران مدیریت 2 و نیم ساله او نیز در آذر ماه 96 به پایان رسید. اتمام کار طاهری با جنجال های زیادی همراه بود؛ همچون دوران محمد رویانیان، هواداران پرسپولیس چند بار مانع از برکناری اش شدند اما محرومیت از نقل و انتقالات باعث شد تا شمار منتقدان او روز به روز افزایش پیدا کند و هزینه جدایی اش نیز پایین تر بیاید.

پس از طاهری هم که مدیر اسبق قرمزها حمیدرضا گرشاسبی بر مسند کار قرار گرفت و در نوع خود توانست روزهای خوبی را برای پرسپولیس رقم بزند. گرشاسبی هم به محبوبیت قابل توجهی نزد پرسپولیسی ها رسید اما شب گذشته به صورت رسمی جایش را به ایرج عرب داد و حالا باید دید آیا در ادامه سال 97 مدافع عنوان قهرمانی لیگ ایران و فینالیست آسیا یازدهمین مدیر خود در طول 7 سال را تجربه خواهد کرد یا خیر؟