خارجی های استقلال و پرسپولیس توان رقابت با رقبای داخلی دارند؟

با گذشت 3 هفته از دور برگشت لیگ هجدهم 3 تن از خارجی‌های تازه‌وارد سرخابی محک خورده‌اند و تنها پاتوسی است که هنوز بازی رسمی نداشته است. در مورد 3 بازیکن تازه‌وارد سرخابی یعنی منشا، ایسما و بودیمیر تقریبا نظرات چندان مثبت نبوده و رسانه‌ها و کارشناسان انتقادات زیادی به آن‌ها وارد کرده‌اند. با این حال کادر فنی پرسپولیس و استقلال از عملکرد آن‌ها دفاع کرده و معتقدند باید به آن‌ها فرصت بیشتری داده شود. در پرسپولیس بودیمیر آمده تا حداقل فضای محوطه جریمه رقبا را برای آن‌ها ناامن کند. یک مهاجم بلندزن که توقع می‌رود برخلاف آمار نه چندان مطلوب منشا؛ چارچوب را بشناسد، ببیند و تیر خلاص را شلیک کند. قضاوت در مورد عملکرد او مستلزم گذر زمان است ولی نباید از نظر دور داشت که توقعات روی دوش این مهاجم منتخب برانکو سنگینی می‌کند. او برای اثبات خود و پاسخ به اعتماد برانکو کار راحتی ندارد. گادوین منشا گزینه نام‌آشنای استقلال بود. عمدتا بازیکنان آفریقایی بعد از حضور در تهران، خوشگذرانی و تفریح را در صدر برنامه‌هایشان قرار می‌دهند و از فوتبال دور و دورتر می‌شوند. تصور این‌که منشا به گلزنی قهار در استقلال تبدیل شود تصور راحتی نیست هرچند فوتبال را نمی‌توان پیش‌بینی کرد اما او هم کار آسانی ندارد به خصوص این‌که ترافیک در خط حمله و هافبک استقلال زیاد است. ایسمای استقلالی‌ها در بازی با پیکان یک گل زد و خیلی زود تیتر رسانه‌های عمدتا هواداری شد. کسی نپرسید چرا او همان توپ را آنقدر به زاویه بسته برد که فقط بخت و اقبال توپش را بعد از برخورد به گلر حریف به تور رساند. این بازیکن هم مشخصا اضافه وزن دارد و در لیگ پرفشار، نیم‌فصل دوم برای روی فرم آمدن کار سختی دارد. پاتوسی بعد از کلی جنجال مجوز گرفت. این‌که او آیا می‌تواند ثابت کند که ارزش این همه هیاهو را دارد یا خیر را باید در ادامه بازی‌ها دید. کار او هم با این همه ماجرا آسان‌تر از دیگران نیست. حال سوال اینجاست کدام‌یک از این‌ها می‌توانند خود را ستاره‌ای بالاتر از رقبای داخلی نشان دهند؟ آیا بودیمیر توان رقابت با علی علیپور آماده و 9 گله را دارد و یا ایسما، پاتوسی و منشا می‌توانند از پس رقابت با بازیکنان باانگیزه‌ای چون تبریزی، قائدی، صیادمنش، باقری و... برآیند؟