صنعت نفت با همان ترکیب محتاط مقابل پدیده، به میدان آمد. استفاده همزمان از 3 هافبک با خصوصیاتی مشابه یعنی احمدی، وینیسیوس، مجدمی که هر سه نفر بازیکنانی با ویژگیهای پست 6 ، بازدارنده و فاقد خلاقیت هستند نشان از عدم اطمینان سرجیو به طراحی ترکیبی هجومی با بازیکنانی نظیر ریکانی و جهانی است. به همین دلیل حملات نفت در نیمه نخست باجبیره تنها و در مقابل مدافعان استقلال خوزستان خلاصه میشد چرا که به خوبی از خط میانی حمایت نمیشد .
استقلال خوزستان فضای بین دو مدافع کند و سنگین نفت را خیلی خوب هدف قرار داد و به پنالتی هم رسید و شهاب گردان که خود مرتکب خطای پنالتی شد در مهار آن موفق نشان داد.
مصدومیت حسین ساکی فولبک راست جوان نفت و خارج شدن از بازی نقطه عطف بازی شد چرا که سرجیو ترجیح داد کمی از احتیاط خارج شود و میلاد جهانی را بجای او وارد زمین نمود بدین ترتیب مسلم مجدمی هافبک به دفاع راست منتقل شد و بالوتلی از وینگر چپ در جلوی احمدی و فرانکو بعنوان هافبک مهاجم و جهانی هم به سمت چپ رفت ، فرایند این جابجایی شکل هجومی تری به تیم آبادانی داد .
در نیمه دوم هردو تیم با ریسک بیشتری به بازی برگشتند ، نفتی ها سعی میکردند با میلاد جهانی از چپ و ارسالهای این بازیکن به دروازه استقلال برسند و وینسیوس و احمدی دو بازیکن میانی نفت هر گاه توپ را تصاحب میکردند با پاسهای بلند قطری جهانی را پشت مدافع راست استقلال در موقعیت حمله قرار میدادن ، آمدن طالب ریکانی بازیکن خلاق و شوتزن بجای جبیره و قرار گرفتن در پست شماره 10 فانتزی و خلاقیت تیم را در حملات بیشتر کرد که سرانجام بعد از کرنری از جناح چپ و ارسال خوب جهانی ، هخامنش خیلی راحت و بدون مزاحم با ضربه سر چرخشی توپ را وارد دروازه استقلال خوزستان کرد .
کوچینگ سرجیو بعد از گل برتری صنعت نفت نمره ضعیفی گرفت ؟!
یکی از رموز موفقیت مربیان فوتبال، که البته وجه تمایز آنها هم میباشد ، اتخاذ تدبیر و تصمیمات مناسب در زمان مناسب است! متاسفانه سرجیو در چند مسابقه که اتفاقا در آنها از حریفان جلو افتاده در این امر (اتخاذ تدبیر ) خوب عمل نکرده است.
هر چند ممکن است در اعلام پنالتی داور میدان اشتباه کرده و سرجیو معتقد باشد که قضاوت داور زمینه ساز از دست رفتن برتری گردید اما اگر به شرایط بازی بعد از گل برتری نفت و چگونگی پنالتی حریف توجه کنیم مشاهده میکنیم که سرجیو بعد از گل برتری دقیقه 70 هیچگونه تغییری در شکل و نوع بازی شاگردان خود بوجود نیاورد و فقط به تماشای بازی پرداخت دقیقا مثل بازی با نفت مسجدسلیمان که بعد از اخراج بازیکنش فقط ایستاد و تماشا کرد تا گل تساوی را دریافت کرد ، حالا هم به همان شکل تنبیه شد ، چگونه است که نفت 1 بر 0 پیش بیفتد و چهار مدافع ما روی یک خط و دور از دروازه استقرار داشته باشند و بازیکن میانی آنها هم براحتی صاحب توپ شده و همبازی خود را مجددا بین دو مدافع وسط ما هدف قرار بدهد و همان مهاجم سرعتی که بی توجه به قابلیتهای او بودیم در کورسی انفجاری در حالیکه از هخامنش عقب بود به توپ برسد و از هخامنش با زرنگی پنالتی بگیرد ؟ پس سویچ کردن تاکتیک و شکل بازی چه میشود ؟ فشردگی جلوی دفاع چرا فراموش گردید ؟ چرا باید مدافعین نفت در آن دقیقه اینقدر فاصله داشته باشند و از دروازه دور باشند ؟ آیا از شکل پنالتی اول استقلال درس نگرفتند؟
اینها پرسش هایی هستند که سرمربی تنهای زردپوشان آبادان باید به پاسخ آن برسند!
استقلال خوزستان تیمی بی تجربه با بازیکنانی جوان و سرعتی در حمله است که چنانچه سرمربی محترم نفت بلافاصله بعد از گل برتری از سیستم شماره 1 دفاعی یعنی سازماندهی تمام بازیکنان پشت توپ و فشردگی در 40 متر عقب زمین استفاده میکرد شانس آبی پوشان ناامید اهوازی به حداقل میرسید و خیال هواداران پرشور نفت هم تا آخر لیگ از بابت سقوط راحت میشد.
نویسنده: کامل شریفی