بازگشت قلعه نویی به تنظیمات اولیه

 امثال «هانی کُرده» جای خود را به رسانه‌چی‌های جوان دادند تا چهره سنتی او را روتوش کلامی کنند. درست شبیه همان بوتاکسی که اخم‌های پیشانی‌اش را از بین برد. حرف‌های کلیدی درباره لزوم تغییر در افکار اقتصادی کلان کشور، تاکید بر احترام و رفتارهای مدنی و یکسری از شاخص‌های دیگر نشان از آن داشت که او در ششمین دهه زندگی، مسیر اعتلا را با شیب تندی در پیش گرفته و روز به روز فاصله با سلف سنتی‌اش را بیشتر و بیشتر می‌کند و ماحصل اینکه  به نظر می‌رسید امیر قلعه‌نویی تفاوت فاحشی را با 10 سال قبل و حتی پیش‌تر کرده است. او از مشاوران خاص خود بهره می‌برد و بعضا در اینستاگرام متن‌هایی را می‌نوشت که بار معنایی‌اش فراتر از آن چیزی بود که در مصاحبه‌های رودرروی او می‌بینیم. مشاورانی که به او آموختند هنگام شکست دادن استقلال، دیگر مقابل دوربین مشت گره نکند و هنگام باخت با تبریک به حریف، بزرگواری‌اش را به رخ بکشد. باید اعتراف کرد قلعه‌نویی بخوبی خودش را به‌روز کرد اما 2 حادثه در یک سال اخیر نشان داد او بعد از باخت‌های بزرگ، ناگهان همه آموزه‌ها را از یاد می‌برد و همانی می‌شود که می‌شناسیم. سال گذشته در چنین روزهایی بود که با 3 گل تیام تیمش مقابل استقلال در تهران باخت و از آسیا حذف شد. برخلاف همه ژست‌هایی که پیش‌تر گرفته بود، ناگهان از کوره در رفت و صراحتا گفت مهدی تاج و وزارت ورزش با توجیه داور عمانی باعث حذف ذوب‌آهن و صعود استقلال شدند. سکوت عجیب فدراسیون فوتبال، انفعال کمیته اخلاق و بی‌تفاوتی وزارت ورزش، موجب شد قلعه‌نویی یک سال بعد، درست بعد از یک باخت بزرگ دیگر، آن اتهامات را به شکل دیگری بیان کند. او در آخرین هفته لیگ هجدهم، جام را به برانکو و پرسپولیس داد اما آرامشش را حفظ کرد تا در روز بازی حذفی با شکست قرمزها هم انتقام لیگ برتر را بگیرد و هم اینکه بعد از سال‌ها یک جام را صید کند اما برخلاف انتظارش پرسپولیس بازی برتری را در اصفهان به نمایش گذاشت و شاید از همه تلخ‌تر، گل پیروزی‌اش را در دقیقه 1+120 زد. او در مسابقه‌ای که به گواه نظر 3 کارشناس داوری فوتبال برتر، بزرگ‌ترین اشتباه تیم داوری، پنالتی به ضرر پرسپولیس بود، داور را مقصر حذف تیمش دانست. این ‌بار هم حتما مشاورانش به او گفتند بهتر است بعد از باخت حرفی نزنی تا آسیبی به چهره و نمای جدیدت وارد نشود اما او ناپرهیزی کرد و به نشست خبری آمد. اتحاد با برانکو را که استراتژی تاکتیکی‌اش برای مقابله با کارلوس کی‌روش بود کنار گذاشت و صریحا مدعی شد همه جام‌های این چند سال اخیر برانکو به گونه‌ای مهندسی شده است. قلعه‌نویی که اواخر آذرماه 97 در شب قبل از بازی رفت 2 تیم سپاهان و پرسپولیس در لیگ برتر، از آوردن پرچم ژاپن ناراضی بود و آن را صریحا «لوس‌بازی» قلمداد می‌کرد و خلاف فرهنگ چند هزار ساله ایران و ایرانی، همین چهارشنبه‌شب گذشته یعنی درست 6 ماه بعد از آن اظهارنظر، ناگهان آوردن پرچم ژاپن توسط هواداران (سپاهان، استقلال و تراکتورسازی) را نشانه‌ای از بلوغ فکری آنها دانست و مدعی شد مردم از ما جلوتر هستند و به نشانه ظلمی که این تیم (پرسپولیس) به سایر تیم‌ها روا داشته، پرچم ژاپن به نماد اعتراضات تبدیل شده است. حالا دیگر کی‌روش نیست که قلعه‌نویی برای مقابله با او به علم و درایت برانکو چنگ بیندازد و بگوید «پروفسور» بیشتر از کی‌روش می‌داند. حتی بگوید مسلمانی را از برانکو بیاموزید. آنچه مشاوران قلعه‌نویی در همه این سال‌ها برای او کردند فقط در روزهای برد و باخت‌های بی‌اهمیت، کارایی دارد. چهارشنبه‌شب دیگر کلاس تاریخ  نگذاشت و خبری از رمزگشایی نامه دهخدا به مصدق (روایت عجیب او که قبلا مدعی‌اش شد) نبود، نیامد یک خاطره بکر از دوران حضور یک هفته‌ای خود در آلمان و مشاهدات عینی تمرینات لورکوزن از پشت فنس بگوید، از حضورش به عنوان سرمربی تیم‌ملی در اوکراین که طی 2 روز اندازه 25 سال خاطره از آن استخراج کرد هم خبری نشد؛ خلاصه خبری از جملات قصار اینستاگرامی هم نبود. نصایح مشاورانش را فراموش کرد و به ورژن اصلی خویشتن بازگشت؛ باز هم همان دست‌های پشت پرده. رسما اتحاد برانکو و امیر با اتهامات اساسی او به موفقیت‎های سرمربی پرسپولیس، چهارشنبه‌شب به پایان رسید. قلعه‌نویی نامه دهخدا را به زمین انداخت، اینستاگرامش را بست، دفتر خاطرات را به گوشه‌ای پرتاب کرد، دکمه «ریست‌فکتوری» را زد و ناگهان پرچم ژاپن را در دست گرفت و به جمع معترضان به موفقیت‌های برانکو پیوست اما از خودش نپرسید چرا باید مالکیت و موقعیت‎های گل حریف در اصفهان چند برابر تیم من باشد؟ چرا حتی زمانی که 2 تیم 11 به 11 بازی می‌کردند، سپاهان جز سانتر و پرتاب اوت تاکتیک دیگری برای فتح دروازه حریف نداشت؟ نمی‌گوید چرا تعویض‌هایش را مجددا تعویض کرد؟ نمی‌پرسد چرا برانکو و شفر عرض 2 ماه می‌آیند اصفهان و هر دو با گل‌های ثانیه‌های پایانی تیم او را شکست می‌دهند؟ در حالی باخت تیمش را به داوری ربط می‌دهد که همه کارشناسان فوتبال ایران هر دو اخراج سپاهان را صحیح دانستند و حتی مدعی شدند کی‌روش باید کمی زودتر اخراج می‌شد و جالب‌تر از همه، 3 کارشناس داوری گفتند پنالتی سپاهان روی اشتباه داور پشت دروازه حاصل شد. اما قلعه‌نویی چشمش را روی همه این مسائل بست و با سرعت باز جست روزگار وصل خویش.