واقعیت پنهان فوتبال ایران/ نباختن بد نیست،بد فوتبالی است که تماشاگر را فراری می‌دهد!

فولاد- سپاهان در استادیوم فولاد آره‌نا با حضور ۵۰۰ تماشاگر گلی نداشت و این مسابقه‌ای بود که اگر تماشاگر آن را نمی‌دید چیزی را از دست نمی‌داد. به یاد داریم امیر قلعه‌نویی بعد از این بازی گفته بود دروازه‌بان ما در نیمه دوم بیکارترین بازیکن زمین بود و جواد نکونام هم به این نکته اشاره کرد که تیمش به حریف اجازه هنرنمایی نداد و سپاهان جز یکی دو شوت، کاری در این بازی انجام نداد. این مصاحبه‌ها بدین معنی است در این بازی نه میزبان خوب بازی کرد و نه مهمان و توپ بیشتر در میانه میدان جریان داشت و از همه مهم‌تر دو تیم ابتدا برای نباختن بازی کردند!

در هفته سپری شده یک بازی مهم دیگر هم برگزار شد؛ ذوب‌آهن و تراکتور در استادیوم فولادشهر. در این بازی هم تلاش دو تیم منجر به رد و بدل شدن توپی از خط دروازه‌ها نشد. بی‌شک اگر هزینه این چهار تیم را جمع کنیم رقم قرارداد‌ها شاید از ۳۰۰ میلیارد تومان عبور کند. این بازی هم ۲۰۰۰ تماشاگر داشت! تعداد کم تماشاگران در این دو بازی نشان می‌دهد تماشاگران خیلی علاقه‌ای برای حضور در استادیوم ندارند، چون خوب می‌دانند حضور یا عدم حضورشان به یک شکل است و اگر در استادیوم برای تماشای بازی حاضر نشوند چیزی را از دست نمی‌دهند.

بازی‌های صفر- صفر و یک- یک آن‌هم در بازی‌های مهم آن‌قدر آزار‌دهنده است که تماشاگران را از استادیوم فراری داده و مشکل در صورتی حل می‌شود که ذهنیت تیم‌ها تغییر کند. ادای دین تیم‌ها با فوتبال؛ این مسئولیت باید از سوی تیم‌ها درک شود و از همه مهمتر نباختن بد نیست. بد فوتبالی است که تماشاگر را از فوتبال فراری می‌دهد.

موفقیت به شرطی به دست می‌آید که این تیم‌ها ارائه‌گر بازی تهاجمی باشند. با این رویه شاید هر چهار تا تیم برای رسیدن به هدف در فصل جاری با چالش مواجه شوند. در فوتبال تهاجمی موفقیت‌های آشکار و پنهانی نهفته است در حالی که ارمغان فوتبال دفاعی تنها گل نخوردن است.