وقتی محمدحسین میثاقی آنتن را در اختیار محمدرضا احمدی قرار داد تا روی تصاویر بازی پرسپولیس - تراکتور گزارش کند، خبری از صدای محیط نبود و انگار احمدی یک بازی بدون تماشاگر را گزارش میکرد. این لحظه ای است که طرفداران انتظار دارند در اواسط بازی رخ دهد اما فحاشی ها از چند ساعت قبل از مسابقه آغار شد و تا پایانِ آن نیز ادامه داشت.
اما شعارهای تند و توهین آمیز، حالا به روال عادی تبدیل شدهاند و دیگر نه کسی از بابت سر دادن شعاری افسوس میخورد و نه کسی در محکومیت آن ها چیزی مینویسد، چون تمرکز بر روی مسئله ای رفته که نه گوش و ذهن، بلکه سر و جان طرفداران را تهدید میکند: «جنگ سنگی». چیزی که در سال های اخیر به نوعی مُد شده و عده ای از طرفداران برخی تیم ها با یاغیگریهای این چنینی فضا را به سمت التهاب و تنش میکشانند.
سال های قبل، اغلب با معرفی این افراد به عنوان تماشاگرنما، سعی در مخفی نگه داشتن آن ها بود اما حالا هرکسی که به استادیوم رفته باشد، به خوبی میداند که تعداد چنین یاغیگرانی بسیار بسیار بیشتر شده است. تا سال قبل، انتشار فریم هایی از این درگیری ها با این بهانه که به دلیل نبود بلیت فروشی اینترنتی، امکان شناسایی این افراد نیست، مسئولان از خیر آن میگذشتند اما حالا باتوجه به بلیت فروشی الکترونیکی و همچنین دوربین های متعدد در استادیوم آزادی، در صورت وجود عزم برخورد، امکان شناسایی به آسانی ممکن است.
نکته مهم اما پرسشی است که هر بار مطرح شود، بی پاسخ خواهد ماند. در لحظه پرتاب این سنگ ها، این افراد دقیقا به چه چیزی میاندیشند؟ این که آن سنگ برود و بخورد در سر یک همشهری یا هموطن یا فراتر از این ها یک انسان؟ آیا کسی در بین این هولیگان ها هست که تبعات رفتارش بیاندیشد؟ و آیا فرماندهان جنگ سنگی، به صورت مستقل در این نبرد شرکت میکنند یا سازماندهی شده هستند؟
به هر حال پس از این که عکاسان مختلف اقدام به انتشار فریم های دقیق از خاطیان این ماجرا کردهاند، انتظار میرود که هرچه سریع تر با آن ها برخورد شود. اما این انتظاری است که از مسئولان امنیتی وجود دارد و پس از آن مطالبه اصلی از مسئولان ورزشگاه آزادی است که باید با ترمیم این استادیوم قدیمی، ابزار این جنگ را از طرفداران بگیرند.
روز گذشته اولین باری نبود که شیرینی یک مسابقه جذاب، به تلخی کشیده شد اما باتوجه به این که کمیته انضباطی در این فصل، برخوردهای سفت و سخت را در دستور کار خود قرار داده، میشود امیدوار بود که هزینه انجام چنین کارهایی از سوی طرفداران بالا و بالاتر برود.