پنج شباهت فرهاد مجیدی و استراماچونی
آبی‌پوشان در هر سه تجربه ابتدایی مجیدی به عنوان سرمربی به پیروزی دست یافتند؛ دو برد آسیایی برابر الکویت و الریان و یک پیروزی مهم لیگی مقابل نفت مسجد سلیمان. نکته‌ای که در این میان جالب به نظر می‌رسد شباهت‌های خواسته و ناخواسته فرهاد مجیدی با استراماچونی است؛ آنجا که به نظر می‌رسد فرهاد عمدا و سهوا شبیه مربی ایتالیایی و مستعفی آبی‌ها رفتار می‌کند و شاید همین مساله در تداوم نتایج مطلوب استقلال بی‌تاثیر نبوده باشد.
1- سن و سال: طبیعتا این یک شباهت ناخواسته است، اما به هر حال استراماچونی و فرهاد مجیدی فاصله سنی بسیار اندکی دارند. استرا متولد ژانویه 1976 است و فرهاد در ماه ژوئن همین سال به دنیا آمده. این یعنی مجیدی فقط چند ماه جوان‌تر از سلف ایتالیایی‌اش است؛ هر دو در حوالی 44 سالگی.
2- تیپ و قیافه: هر دو مربی خوش‌چهره و به اصطلاح عکاس‌ها فتوژنیک هستند. این مساله مخصوصا در جامعه‌ای مثل ایران اهمیت بسیار زیادی دارد. اگر شک دارید کافی است سرنوشت گابریل کالدرون کچل را مرور کنید که هر چه زجر کشید، به اندازه دستاوردش محبوب نشد! مجیدی که پارسال در دوره سرمربیگری موقتش با لباس گرمکن روی نیمکت می‌نشست، امسال پوشش رسمی‌تری انتخاب کرده است.
3- دفاع سه نفره: مهم‌ترین میراث تاکتیکی استراماچونی در استقلال، دفاع سه نفره بود که توسط فرهاد مجیدی حفظ شده است. شاید خیلی‌ها تصور می‌کردند مخصوصا بعد از مصدومیت سیاوش یزدانی و عارف غلامی، مجیدی ریسک ادامه کار با این سیستم را قبول نکند و استقلال را به آرایش دفاع چهار نفره برگرداند، اما مجیدی روی همان خط دفاعی سه نفره باقی ماند؛ ولو به قیمت استفاده از شاهین طاهرخانی جوان.
در میان اخبار
4- تمجید از بازیکنان: استراماچونی عادت داشت به شدت از بازیکنان تیمش تمجید کند و به آنها روحیه بدهد. این نوع رفتارهای سرمربی سابق استقلال گاهی حتی غلو شده هم به نظر می‌رسید؛ در حدی که او مثلا به عارف غلامی لقب «کاناوارو» داده بود. الان هم مجیدی سعی می‌کند همین سیاست را ادامه بدهد. او در تک‌تک مصاحبه‌هایش به ستایش‌های اغراق‌آمیز از بازیکنان استقلال می‌پردازد. فرهاد در آخرین پستی هم که بعد از بازی با نفت مسجد سلیمان روی صفحه شخصی‌اش گذاشت، با اشاره به بازیکنان استقلال نوشت: «بزرگترین سرمایه ما استقلالی‌ها این پسران فوق‌العاده‌اند. نه فقط ساق‌های آنها، بلکه قلب‌های بزرگ و احساس مسوولیتی که در خود دارند. با این بازیکنان دورنمای استقلال می‌تواند پر از زیبایی و افتخار باشد. خوشحالی‌ام را پنهان نمی‌کنم که مربی این مردان محکم و باانگیزه هستم.»
5- صراحت با مدیران: در نقطه مقابل، مجیدی هم درست مثل استراماچونی سخت‌ترین و صریح‌ترین رابطه ممکن را با مدیران باشگاه دارد و از کنار هیچ فرصتی برای انتقاد از آنها و تقاضای امکانات بیشتر به آسانی عبور نمی‌کند. انتقادات مجیدی از زمین و شرایط مالی و رفاهی تیم، نعل به نعل از جنس طغیان‌های گاه و بیگاه استراماچونی است. در حقیقت او هم مثل مرد ایتالیایی، پشت به مدیران و رو به بازیکنان ایستاده است.
