ترکیب‌های عجیب و غریب تیم مدیریت، بزرگترین مشکل استقلال
بزرگترین مشکل استقلال این سال‌ها بیرون زمین و در ترکیب‌های عجیب و غریب تیم مدیریت این باشگاه بود. در جدیدترین نسخه این تغییر و تحولات هم آنها بار دیگر به علی فتحاللهزاده رسیدند. روئین‌تن دنیای مدیریتی در باشگاه استقلال که برایش مهم نیست چه دولتی با چه خط مشی سیاسی بر سر کار است. او در همه دولت‌ها و آرایش‌های سیاسی در ایران بالاخره خودش را به صندلی ریاست باشگاه استقلال می‌رساند. او که اولین بار در سال ۱۳۵۷ و با حکمی از سوی محمدجواد ایروانی، رئیس هیأت مدیره وقت باشگاه استقلال تهران به سمت مدیریت باشگاه استقلال منصوب شد سه بار دیگر هم به این صندلی رسید. او در دولت‌های سید‌محمد خاتمی، محمود احمدی‌نژاد و حالا حسن روحانی هم به صندلی مدیریت در باشگاه استقلال رسید تا مصداق بارز این شهر باشد که «دگران روند و آیند تو همچنان که هستی». آنچه بر استقلال در پنج شش سال اخیر گذشته است چیزی جز یک بحران فراگیر، خسته‌کننده و ادامه‌دار در ترکیب مدیریتی این باشگاه نبوده است. شاید اصلی‌ترین عامل شکل‌گیری این بحران هم مدیریت کلی باشگاه در وزارت ورزش باشد. آدم‌هایی در بالادست باشگاه که هنوز سعی نکرده‌اند به هواداران توضیح دهند این همه اسم بی‌ربط به استقلال، پر‌حاشیه و جنجالی چگونه به استقلال آمدند و چگونه رفتند. سرانجام تصمیمات غلط و اشتباه‌شان چه بود؟ واقعاً نگاهی به اسامی‌ای که در این سال‌ها به استقلال آمدند و رفتند نشان می‌دهد که این باشگاه در همه این سال‌ها خانه‌اش را روی هیچ و پوچ بنا کرده بود. مدیرانی که به این باشگاه تعلق نداشتند، آدم‌هایی که به صرف پول خرج کردن فکر می‌کردند می‌توانند همه کاری در استقلال بکنند و تاجرانی که استقلال را با بنگاه‌های معاملاتی‌شان اشتباه گرفته بودند. از آخرین باری که فتحاللهزاده از استقلال رفت تا الان که به آن بازگشته حتی یک نقطه روشن در مدیریت این باشگاه دیده نمی‌شود و عجیب نیست که با این روش استقلال این همه سال جامی نگرفته، فرصت‌ها را از دست داده و از یک قدرت در فوتبال ایران به یک تیم معمولی تبدیل شده است. حالا هم که نسخه جدید برای استقلال همان نسخه دهه شصت و هفتاد و هشتاد است. علی فتحاللهزاده با کلی وعده، با کلی بمب تبلیغاتی و بی‌هیچ آورده درستی برای استقلال. نتیجه این تصمیم این است که وقتی فتحاللهزاده از استقلال برود باز وضعیت این باشگاه مثل همین روزها خراب و رو به افول است. باشگاهی که هیچ زیرساختی ندارد و استعدادهایش در این زمین هرز می‌رود.
در میان اخبار
