بیرانوند و جهانبخش، 2 لژیونر تشنه

این تازه مرحله اول مسابقات انتخابی جام‌جهانی است و ما اگر در چنین نقطه‌ای حذف شویم، یک خسران بسیار بزرگ برای فوتبال ایران خواهد بود. بنابراین همه بازیکنان تیم ملی از حداکثر اشتیاق و انگیزه برخوردارند که این بار را سالم به مقصد برسانند. با این همه اگر قرار باشد به‌طور مصداقی و موردی حرف بزنیم، دست‌کم در مورد 2 نفر مطمئنیم که با عطش بسیار بیشتری پا به میدان خواهند گذاشت؛ 2 نفری که قصد دارند تلخکامی‌های باشگاهی‌شان را با پیراهن تیم ملی فراموش کنند.

  جهانبخش و یک بغض 3ساله
شاید بتوان گفت علیرضا جهانبخش تنها لژیونر سرشناس ایران در فاز هجومی است که فصل موفقی را پشت سر نگذاشت. امسال اغلب مهاجمان و وینگرهای ایرانی در تیم‌های خارجی درخشیدند؛ از مهدی طارمی و سردار آزمون تا علی قلی‌زاده و کریم انصاری‌فرد. حتی امثال مهرداد محمدی، ‌اللهیار صیادمنش و شهاب زاهدی هم که به تیم ملی دعوت نشدند فصل خوبی داشتند. قصه جهانبخش اما فرق می‌کرد و او در سومین سال حضورش در لیگ برتر انگلستان، موفق به زدن هیچ گلی نشد. شرایط علیرضا مشخص است و روزهای دشواری را در لیگ جزیره پشت سر گذاشت. بسیاری بر این باورند که حق وینگر محجوب ایرانی بیش از اینها بود. حالا حضور در تیم ملی فرصتی مناسب در اختیار جهانبخش خواهد گذاشت تا بغضش را بشکند و انرژی‌اش را تخلیه کند. او البته در همین تیم هم رقبای سرحالی مثل قلی‌زاده و مهدی ترابی دارد، اما همه منتظریم همان جهانبخشی را ببینیم که لیگ هلند را قرق کرده بود. پیش از روشن شدن سرنوشت فصل بعد، درخشش در مسابقات ملی می‌تواند جذابیت جهانبخش را برای باشگاه‌های خواهان او بالا ببرد.

  بیرو و روزهای برزخی
علیرضا بیرانوند با شور و شوقی وصف‌ناپذیر لژیونر شد. او اصرار زیادی برای بازی در اروپا داشت، اما فصل اول برایش چندان راحت و درخشان سپری نشد. بیرانوند فصل را در آنتورپ با نیمکت‌نشینی شروع کرد و با نیمکت‌نشینی هم به پایان برد. حتی تغییر کادرفنی هم دوای درد علیرضا نشد. او خاطرات شیرین انگشت‌شماری مثل بازی خوبش برابر تاتنهام داشت، اما اغلب فصل برایش ناخوشایند سپری شد. بیرانوند بعد از پایان پراندوه فصلش در بلژیک، مطلبی در صفحه شخصی‌اش منتشر کرد و مدعی شد سال آینده برای بهبود شرایطش خواهد جنگید؛ این یعنی خودش هم قبول دارد که فصل موفقی را پشت سر نگذاشته است. این اواخر حتی در روزهایی که آنتورپ متحمل شکست‌های سنگین می‌شد هم بیرانوند مورد اعتماد قرار نگرفت. همزمان برخی کارشناسان و روزنامه‌نگاران فوتبال بلژیک هم بیرانوند را دروازه‌بانی متزلزل و پرنوسان ارزیابی کردند. همه اینها یعنی او نیاز به میدانی برای اثبات توانایی‌هایش دارد و فعلا هیچ مجالی مناسب‌تر از مسابقات تیم ملی نیست. شاید 2 کلین‌شیت برابر بحرین و عراق، هم کار تیم ملی را راه بیندازد و هم اعتبار بیرانوند را به او برگرداند. خود بیرو هم می‌داند عملکرد مطلوب در این مسابقات، چه تأثیری روی آینده حرفه‌ای او می‌تواند داشته باشد.