مقایسه پرسپولیس فصل گذشته با این فصل؛ مشکل یحیی کجاست؟

 پرسپولیس که 5 دوره قبلی لیگ را با قهرمانی به پایان رسانده بود در هفته سوم متحمل اولین شکست فصل خود شد. کادر فنی پرسپولیس پس از باخت سنگین مقابل الهلال تحت فشار قرار گرفت و این هجمه پس از نمایش ضعیف مقابل آلومینیوم تشدید شد.

صرف‌نظر از اینکه هنوز برای قضاوت در خصوص عملکرد پرسپولیس زود است اما تا همین مقطع هم از مسیر موفقیت دور نشده و میانگین 2 امتیاز از هر بازی دارد. با این حال مقایسه شاخص‌های فنی پرسپولیس در 5 بازی این فصل (3 بازی لیگ به علاوه 2 بازی لیگ قهرمانان آسیا) با فصل گذشته می‌تواند تفاوت نمایش این تیم را نسبت به فصل قبل نشان دهد.

پرسپولیسی که راحت‌تر گل می‌خورد

یکی از بزرگ‌ترین نگرانی‌های پرسپولیس در این فصل، عدم توفیق در امور دفاعی است. دفاع مستحکم سرخپوشان شاخص‌ترین عنصر این تیم در راه گلات قهرمانی بود. این تیم اما در پایان هفته سوم، در کنار فولاد خوزستان، هوادار و صنعت نفت آبادان تنها تیم‌هایی هستند که موفق به کلین‌شیت نشده‌اند. اتفاقی که در 20 دوره قبلی برای پرسپولیس تنها 3 بار رخ داده بود.

پرسپولیس نسبت به فصل گذشته دروازه‌اش با شوت حریفان بیشتر تهدید شده و به همان نسبت «امیدگل*» بیشتری به حریفان داده است. البته نمایش توفانی الهلال در رقم خوردن چنین آماری تاثیرگذار بوده است. پرسپولیس فصل گذشته در هر بازی به طور متوسط 8 بار با شوت حریفان مواجه شده بود ولی این میزان در این فصل به 10 شوت رسیده است. امید گل حریفان پرسپولیس در دوره پیش به طور متوسط 0.7 بود که این عدد به 1.1 رسیده است.

آمار امیدگل مواجه شده پرسپولیس تا حدی می‌تواند تفاوت پرسپولیس این فصل با دوره پیش را مشخص کند. پرسپولیس به طور متوسط 1.2 گل در هر بازی دریافت کرده که این مقدار با امید گل مواجه شده تفاوت زیادی ندارد ولی مقایسه این پارامتر با فصل گذشته نشان می‌دهد که پرسپولیس مقاومت کمتری نسبت به قبل برابر حملات حریفان دارد. پرسپولیس فصل گذشته با امیدگل مواجه شده 0.7 به طور میانگین فقط 0.5 گل دریافت کرده بود.

فراموش کردن فوتبال مالکانه

یحیی گل‌محمدی بین مربیان فوتبال ایران بیش از هر مربی دیگری به ارائه فوتبال مالکانه مشهور است. پرسپولیس در تمام فاکتورهای مربوط به مالکیت توپ جزو 3 تیم برتر بود اما این تیم کمتر نشانه‌ای از فصل گذشته دارد. متوسط تعداد پاس این تیم در هر بازی از 491 پاس به 449 رسیده است. دقت پاس این تیم 2.3 درصد کم شده و از 81.9 درصد به 79.6 درصد کاهش یافته است. این افت پرسپولیس، کم شدن درصد مالیکت این تیم را هم به همراه داشته و پرسپولیس 1.4درصد کمتر از فصل گذشته توپ را در اختیار داشته است.

آیا خط حمله گناهکار است؟

در روزهای اخیر عناصر هجومی پرسپولیس، سیبل انتقادات قرار گرفته‌اند ولی بررسی آماری نشان می‌دهد که مهاجمان سهم کمتری از ناکامی پرسپولیس دارند. میانگین گلزنی پرسپولیس در این فصل نسبت به دوره قبل از 1.6 به 1.2 گل در هر بازی رسیده است. این کاهش بیش از هر چیز ناشی از کاهش امید گل این تیم است که نصف شده و از 1.6 به 0.8 کاهش یافته است و پرسپولیس در قیاس با فصل قبل مشکل خلق موقعیت دارد و مهاجمین این تیم در قیاس با کیفیت فرصت‌هایی که برایشان ایجاد شده، عملکرد خوبی داشتند.

نرخ تبدیل شوت به گل پرسپولیس در مقایسه با فصل پیش تغییر چندانی نداشته و در هر 2 فصل 13 درصد شوت‌های این تیم گل شده و شاید اگر فرصت‌های بهتری نصیب مهاجمان می‌شد، پرسپولیس نتیجه بهتری می‌گرفت.

* امید گل، پارامتری است که ارزش واقعی موقعیت‌های گل یک تیم را در یک مسابقه مشخص کند. این که یک تیم تا چه اندازه موقعیت‌های گل باکیفیتی ایجاد کرده و تا چه اندازه نیز موقعیت‌های گل باکیفیت روی دروازه‌اش ایجاد شده‌است را با این پارامتر می‌توانیم بسنجیم.