سپاهان با باخت مقابل پیکان صدر جدول را از دست داد و همامتیاز با پرسپولیس در رده دوم قرار گرفت تا حاشیه امنیت خود را از دست بدهد. تیمی که به گفته سرمربیاش ایرادات فنی دارد که باید هر چه زودتر برطرف شود. محرم نویدکیا اگرچه از ایرادات فنی و نقش کادرفنی در این باختها میگوید اما شاید بخشی از این اتفاق را بتوان به بدشانسی و اتفاقات فوتبالی هم ارتباط داد. آمار و ارقام میگویند که سپاهان و نحوه بازیاش مستحق 4 باخت (مقابل ذوبآهن، گلگهر، استقلال و پیکان) در 11 هفته نبوده است. آنها در این 4 باخت خود که شکست مقابل گلگهر با حکم انضباطی به برد تبدیل شد، آماری بهتر از دو مدعی اصلی دیگر یعنی استقلال و پرسپولیس در بازیهایی که برنده شدهاند ثبت کردهاند. تیمی که در بسیاری از بازیهایش توانسته دروازهبان حریف را تبدیل به یک ستاره کند.
به توپ بستن دروازه حریف
درست است که آمار نمیتواند به تنهایی تمام واقعیتها را نشان بدهد و از طرفی طبیعی است تیمی مثل سپاهان هنگامی که از حریفی مثل پیکان عقب میافتد، حاکم بر توپ و میدان شود اما بازهم بد نیست عملکرد فنی سپاهان در 4 باختش مورد بررسی قرار بگیرد. سپاهان در 4 بازی که با باخت زمین را ترک کرده است، 71 شوت به سمت دروازه حریفان زده؛ میانگین 17.75 شوت در هر بازی. سپاهان در کل فصل با میانگین 15.5 شوت در هر بازی بهترین تیم لیگ برتر بوده است و در 4 بازی باخته، حتی از میانگین بهترین تیم لیگ هم عملکرد بهتری داشته است و آماری عجیب را در شوت به سمت دروازه حریفان به نام خودش ثبت کرده است. از میان شوتها، شوتهایی که در چارچوب هستند ارزش بیشتری دارند و شاید در ابتدا به نظر برسد که سپاهان به دلیل این که شوتهای کمی داخل چارچوب داشته نتوانسته به گل برسد. این هم ادعایی است که آمار آن را رد میکند. 18 شوت در چارچوب و میانگین 4.5 شوت در هر بازی برابر با میانگین شوت در چارچوب شاگردان نویدکیا در کل لیگ بوده است. آنها در این 11 هفته با میانگین 4.8 شوت در چارچوب بهترین تیم لیگ هستند و در این 4 بازی باخته هم به این میانگین رسیدند.
برای پی بردن به کیفیت سپاهان در بازیهای باخته میتوان مقایسهای میان آمار آنها با سرخابیها در 4 دیدار آخر انجام داد. استقلال در 4 بازی آخر خود نباخته و در این بازیها 45 شوت (26 شوت کمتر از سپاهان در بازیهایی که بازنده بوده) به سمت دروازه حریفان و 16 شوت در چارچوب داشته است. پرسپولیس هم با 37 شوت و 13 شوت در چارچوب از دو حریف دیگر خود حملات کمتری انجام داده است. (این مقایسه در حالی صورت میگیرد که استقلال و پرسپولیس در 4 بازی آخر خود نباختهاند و سپاهان در 4 بازی این آمار بازنده از میدان خارج شده است.) تاکید نویدکیا در تمام بازیها فوتبال مالکانه بوده است. آنها در این 4 بازی به صورت میانگین حدود 65 درصد مالکیت توپ داشتند که حدود 4 درصد از میانگین خودشان به عنوان بهترین تیم لیگ بیشتر بوده است. این نکته را البته باید دوباره تاکید کرد که بخش از این برتری برای تیمی که از حریفش عقب است و به آب و آتش میزند، طبیعی است.
ستارههای بازیساز
اگر بخواهیم به سراغ آمار فردی بازیکنان این تیم برویم و فاکتور بازیسازی را در نظر بگیریم، باز هم به نتایج جالبی خواهیم رسید. بازیکنان سپاهان در این 4 بازی 58 پاس کلیدی به نام خود ثبت کردهاند! عددی که برای بازیکنان استقلال 37 و برای بازیکنان پرسپولیس 31 پاس است.
با این آمار فوقالعاده و بالاتر از میانگین لیگ برتر سوال اساسی اما این است که چرا تیم نویدکیا در آستانه بازی با پرسپولیس در خطر از دست دادن رتبه دوم جدول است. اینجا پای فوتبال دفاعی به میان میآید که برخلاف تصور محرم نویدکیا نمیتوان بدون درنظرگرفتن آن به پیروزی رسید. سپاهان در نیمی از فوتبال که حمله است هیچ حریفی در آمار و ارقام در لیگ برتر ندارد اما وقتی پای نیمی دیگر یعنی فوتبال دفاعی به میان بیاید، قافیه را واگذار میکند. تکل موفق، نبرد هوایی موفق و عملکرد دفاعی آماری هستند که باید در میان 10 تیم انتهای جدول به دنبال سپاهان گشت. تیمی که در هر بازی دروازهبان و مدافعان حریف را به ستارههای بازی تبدیل کرده است. تیمی که در 11 بازی حتی یکبار هم از میان دروازهبان و مدافعان میانیاش نمایندهای در جمع بهترین بازیکنان زمین نداشته است. نویدکیا در کنفرانسهای مطبوعاتیاش همچنان تاکید میکند که به دنبال فوتبال هجومی است و باختهایش قرار نیست فلسفه او را در فوتبال تغییر دهد. باید دید که این تفکرات تا کجا ادامه خواهد داشت و البته مدیران سپاهان هم در این زمینه با مربی جوان و موفق تیمشان موافق هستند یا نه.