مقصر دردسر استقلال، «خودی‌ها» بودند

شاید اگر اما همه رقبای استقلال عزم‌شان را جزم می‌کردند تا نشان بدهند در کم و کیف اعزام سیاوش یزدانی و محمدحسین مرادمند به خدمت سربازی هیچ ظلم و اجحافی در حق آبی‌ها نشده، تمام کوشش‌های آنان به اندازه مصاحبه خود یزدانی نتیجه نداشت! سیاوش در مصاحبه تلویزیونی‌اش همه چیز را به وضوح نشان داد. او ثابت کرد زمان اعزام به خدمتش رسیده بود و در این مورد ستمی به استقلال نشده است. به علاوه یزدانی آشکارا گفت خودش و مدیران باشگاه از چند ماه پیش در جریان لزوم اعزام او در این تاریخ بودند، اما همه چیز را پشت گوش انداختند تا شرایط کنونی پیش بیاید؛ وضعی که در آن استقلال ناچار است در حیاتی‌ترین مقطع فصل دو مدافع اصلی‌اش را از دست بدهد. حالا بگذریم از این که فرهاد مجیدی در باد وعده‌های آجورلو، عارف آقاسی دیگر مدافع خودش را هم مفت و مسلم از دست داد.

امروز هم می‌توان همه کاسه و کوزه‌ها را بر سر سیاوش یزدانی شکست و او را به خاطر مصاحبه‌اش متهم کرد. راه درست‌تر اما این است که استقلالی‌ها واقعیت را بپذیرند و قبول کنند مدیریت و حتی کادرفنی باشگاه، در قبال این ماجرا آنطور که انتظار می‌رفت درایت به خرج نداده‌اند. مدیریت این نیست که شما حرف‌های متعصبانه بزنی یا لوگوی میکروفن خبرنگار را بکنی؛ مدیریت این است که در خفا و سکوت، با آرامش و تدبیر موانع را از پیش روی تیمت برداری و بگذاری مجموعه به شکل بهتری به حرکت خودش ادامه بدهد. فعلا اما آجورلو راه دیگری را برگزیده و در داستان سیاوش و مرادمند، یک نمره منفی بزرگ دریافت کرد. این نمره مردودی را نه مخالفان و دشمنان، بلکه خود استقلالی‌ها به مدیران تیم‌شان دادند.