داستان شهریار و استقلال؛ نشد که نشد!

 درحالی که پس از مدت‌ها نویدکیا در یک انعطاف تاکتیکی فقط یکی از دو مهاجم نوک خود را در ترکیب قرار داده بود، شهریار مغانلو تلاش زیادی کرد تا محرم را از تصمیمش پشیمان نکند.

مغانلو در نیمه اول بارها موفق شد در یک سوم دفاعی استقلال صاحب توپ شود و هربار یا برای باز کردن دروازه اقدام کرد یا جواب کارهای ترکیبی حسینی، احمدزاده و رفیعی را داد.

شهریار که شاید یکی از بدشانس‌ترین فورواردهای لیگ بوده و چندبار هم با گل‌نزدن‌هایش سپاهان را از پیروزی محروم کرده است، در نیمه دوم بازی یکی از بهترین فرصت‌های تیمش را با چند سانتی‌متر اختلاف از دست داد.

اوایل نیمه بود که کرنر ارسالیِ سروش رفیعی از سمت چپ دروازه روی سر شهریار مغانلو نشست. شهریار بالاتر از روزبه و دانشگر در آسمان محوطه جریمه استقلال به هوا بلند شد و ضربه سر خودش را به سمت دروازه حسینی زد. در حالی که سیدحسین هم تسلیم‌شده به‌نظر می‌رسید، ضربه‌سر مغانلو با کمترین اختلاف ممکن از بالای تیر افقی دروازه استقلال عبور کرد تا مهاجم سابق پرسپولیس علاوه‌بر ناکامی در زدن گل پیروزی‌بخش سپاهان، از کمک کردن به تیم قبلی‌اش برای گرفتن استقلال در کورس قهرمانی هم عاجز بماند.

با این حساب، شهریار دیشب هم مثل بازی رفت در حسرت گلزنی به استقلال ماند، هرچند که این بار تلاش‌های او برای باز کردن دروازه آبی‌پوشان خیلی بیشتر از قبل بود.

چهره شهریار مغانلو گویای از دست رفتن آخرین موقعیت بازی است.او تلاش زیادی کرد اما در این صحنه به اندازه یک متر از توپ عقب بود.