رد یک فرضیه نادرست؛ مهاجمان خارجی ستاره نیستند

همه این روزها در فصل نقل و انتقالات به دنبال مهاجم خارجی هستند. کوچ مهاجمان خوب لیگ برتر به خارج از ایران باعث شده تا مهاجم خوب در بازار به یکی از کمیاب‌ترین مهره‌های نقل‌و‌انتقالاتی تبدیل شود. از آن سو حضور مهاجمان خارجی در صدر جدول گلزنان این فصل ترغیب تیم‌ها به جذب خارجی‌ها در خط حمله را بیشتر کرده است. نگاهی دقیق‌تر به عملکرد مهاجمان این فصل لیگ برتر شاید نشان بدهد که برخلاف تصور عموم مهاجمان خارجی عملکرد خیلی بهتری از مهاجمان داخلی نداشته‌اند. تعداد پنالتی‌ها را اگر از تعداد گل‌های زده بازیکنان حاضر در جدول بهترین گلزنان حذف کنیم جدول زیر به دست خواهد آمد:

پنالتی زدن  یکی از توانایی‌های ارزشمند برای یک مهاجم خوب است مثلا اگر یامگا نبود و استقلال قرار بود روند از دست دادن پنالتی‌هایش در فصل گذشته و ابتدای فصل را ادامه بدهد شاید صدرنشینی‌اش با تهدید مواجه می‌شد. زدن گل در جریان بازی با این‌حال همچنان نشان از برتری مهاجمان داخلی لیگ برتر دارد. این آمار البته چه در مورد بازیکنان داخلی چه خارجی حتی با احتساب پنالتی‌ها بسیار ناامیدکننده است. نکته ناامیدکننده دیگر حضور مهاجمان سن بالا در این لیست است. به غیر از امیرحسین حسین‌زاده بقیه گلزنان برتر لیگ بالای 25 و حتی 30 سال سن دارند و همین مساله نشان می‌دهد که اوضاع فاز هجومی لیگ برتر خیلی خوب نیست. این در حالی است که اندک بازیکنان جوانی که به آنها فرصتی حتی کم داده شده نشان داده‌اند که حداقل در حد خارجی‌های گران و پرسروصدای لیگ می‌توانند مفید باشند.

از حسین‌زاده استقلال که در این فصل عملکردی بهتر از یامگا و ژستد گران‌قیمت داشت که بگذریم می‌توان به بازیکنانی مانند علیرضا کوشکی، رضا شکاری اشاره کرد. رضا شکاری جوان در تیم گل‌گهر سیرجان 5 گل برابر با تعداد گل‌های زده استنلی کی‌روش را به نام خودش ثبت کرده است. این آمار در حالی به دست آمده که شکاری یک سوم کی‌روش در بازی‌ها حضور داشته است و اگر اندازه این مهاجم به او فرصت داده می‌شد شاید می‌توانست به جدول بهترین گلزنان راه پیدا کند. علیرضا کوشکی هم با زدن 4 گل در یک نیم‌فصل از پدیده‌های امسال بود، رفتن او به فولاد اما روند گلزنی‌هایش را متوقف کرد.

ساسان حسینی بازیکنی که فقط در 3 بازی فولاد بیش از 25 دقیقه در زمین حضور داشته یک گل و یک پاس گل را به نام خودش ثبت کرده است. او فصل گذشته در نفت مسجدسلیمان 8 گل زد و شاید اگر این فصل فرصت بیشتری پیدا می‌کرد با همان تعداد گل زده باز هم در جدول برترین‌ها حضور داشت. ابوالفضل عکاشه که تنها 10 بازی در ترکیب اصلی پدیده حضور داشت 3 گل زد و بهترین گلزن این تیم سقوط‌کرده بود و یا بازیکنی مانند محمدرضا آزادی که ستاره آلومینیوم در جام‌حذفی بود تعداد دقایق بازی‌اش در لیگ فقط 700 دقیقه بود و با این حال با یک گل و 2 پاس گل تاثیرگذار ظاهر شد. این آمار نشان می‌دهد که برخلاف تصور به جای بازیکنان خارجی شاید میدان دادن به بازیکنان جوان‌تر و تازه‌نفس‌تر نتیجه بهتری داشته باشد. این فصل را شاید بتوان کم‌‌پدیده‌ترین فصل لیگ دانست و کاهش جذابیت، گل و افت آمار هجومی شاید یکی از نتایج همین اعتماد نکردن به جوانان باشد.