، پرسپولیس برانکو برای دور برگشت احمد نوراللهی را از دست داده و ممکن است بازیکنان دیگری نیز از این تیم کوچ کنند. نیمفصل نخست در شرف پایان است و محمدامین آرامطبع هنوز یک دقیقه هم برای قرمزها بازی نکرده؛ بنابراین او را هم که حالا فوتبال دارد یادش میرود، میتوان یکی از گزینههای جدی خروج در نیمفصل اول به شمار آورد. به علاوه دو بازیکن اوکراینی هم شانس چندانی برای ادامه حضور در این تیم ندارند؛ به خصوص یانسکی که عمدتا مصدوم است و تازه اگر هم سالم باشد خیلی به ندرت در لیست 18نفره قرار میگیرد. اخیرا هم گولچ بازیکنی که مشخص نبود که چرا جذب شد و چرا یکدفعه سر از تیم کره ای درآورد هم از جمع شاگردان برانکو جدا شد.
دروازه
این شاید تنها نقطه زمین باشد که پرسپولیسیها در آن احساس ضعف نمیکنند. بعد از سالها نقطه ضعف سرخپوشان به نقطه قوت تبدیل شده و این بار به جای افسوس خوردن بابت دریافت گلهای مفت، این ناراحتی برای پرسپولیسیها باقی مانده که چرا ناچار هستند از بین بیرانوند و رادوشوویچ، یک نفر را روی نیمکت بنشانند. در این شرایط طبیعی است که گلر جدیدی به تیم اضافه نمیشود و درویشوند هم باید منتظر شرایط اضطراری باقی بماند.
خط دفاع
اگرچه ساختار دفاعی پرسپولیس تا اینجا عالی عمل کرده، اما قطعا برای ادامه راه این تیم نیاز به تقویت دارد. فراموش نکنید همین حالا آنتونی گولچ در پرسپولیس مفقود شده و کسی هم به جای او جذب نشده! کافی است فقط یک لحظه به احتمال مصدومیت طولانیمدت جلال حسینی فکر کنیم تا بفهمیم چه خطر بزرگی سرخپوشان را تهدید میکند. تا همینجا هم محمد انصاری با تغییر پست کار را برای برانکو درآورده، بنابراین حداقل یک دفاع میانی و یک مدافع چپ مورد نیاز مربی کروات خواهد بود.
خط میانی
یک هافبک دفاعی که قبول کند بدون غرولند ذخیره کامیابینیا باقی بماند، برای پرسپولیس یک نیاز فوری خواهد بود. با توجه به جدایی نوراللهی اگر اتفاقی برای کمال بیفتد، پرسپولیس به معنای واقعی کلمه خلع سلاح خواهد شد. عین شرایط کامیابینیا را، محسن مسلمان هم دارد و معلوم نیست در صورت غیبت او، چه کسی میتواند از عهده بازیسازی برای قرمزها بر بیاید. دقیقا همین نقطه، تنها جایی است که پرسپولیس میداند چه میخواهد؛ سروش رفیعی! البته برای جذب این بازیکن، رقابت سختی بین پرسپولیس با چند باشگاه دیگر نظیر تراکتورسازی، فولاد و استقلال در جریان است. در کنارهها اما اگر عالیشاه جدا نشود، با توجه به حضور احمدزاده، رضاییان، محرمی، وحید امیری و خود امید نیازی به جذب بازیکن جدید نخواهد بود.
خط حمله
پرسپولیس باید پریموف را بدهد و یک مهاجم واقعی بگیرد؛ بازیکنی حداقل با کیفیت فصل قبل بنگستون که اگر تیم به او نیاز پیدا کرد، بتواند گرهها را باز کند. در روزهایی که طارمی گل نمیزند، چنین نیازی بیش از پیش حس میشود، اما به هر حال بحث مصدومیت و محرومیت مهرههای اصلی هم هست؛ به خصوص در این فصل که فعلا چشمه گلزنی علیپور هم خشکیده!