علیپور و جایگاهی به خطر افتاد

اگرچه در ابتدای لیگ شانزدهم با جذب بازیکنانی مثل وحید امیری و ساسان انصاری اینطور به نظر می‌رسید که جا برای علی علیپور تنگ شده و او دیگر سهم پررنگی در مسابقات پرسپولیس نخواهد داشت، اما در نیم‌فصل اول به دلایلی این اتفاق رخ نداد.

 با توجه به جدایی زودهنگام ساسان از جمع سرخ‌ها و نیز مصدومیت‌ها و محرومیت‌هایی که در مقاطع مختلف برای بازیکنانی مثل امیری و فرشاد احمدزاده رخ می‌داد، علیپور فرصت قابل توجهی پیدا کرد که در زمین حضور بیابد و شایستگی‌هایش را نشان بدهد. او در نیم‌فصل اول بیش از 850دقیقه بازی کرد و البته در مسابقه اخیر با سایپا هم به شکلی عجیب نزدیک به نیم‌ساعت به میدان رفت، با این وجود در این مدت عملکرد علیپور اصلا قابل توجه نبوده؛ او گل نزده و تنها اقدامات مفیدش برای سرخ‌ها، دادن یک پاس گل و نیز گرفتن یک پنالتی بوده است. همین مساله باعث انتقادهای روز افزون علیه علیپور شده بود، هرچند برانکو کماکان به این بازیکن اعتماد داشت و او را در اولویت بالاتری نسبت به امثال پریموف و کرملاچعب قرار می‌داد.

حالا اما در نقل‌وانتقالات زمستانی اتفاقاتی رخ داده که ممکن است موقعیت علیپور را به شکل جدی به خطر بیندازد. دو خرید مهم پرسپولیس از تیم‌های تبریزی، معادلات جلوی زمین را برای این تیم به طور کامل دستخوش تغییر کرده است. سروش رفیعی که از همان مسابقه اول فیکس شد و اتفاقا نمایش قابل اعتنایی هم ارایه داد. سامان نریمان‌جهان هم اگرچه فقط دقایق کوتاهی فرصت بازی پیدا کرد، اما همین تعویض شدن او نشان داد در دیدرس برانکو قرار دارد و دیر یا زود بیشتر به او بازی خواهد رسید. اگر قرار باشد سروش و سامان خودشان را در پرسپولیس به خوبی جا بیندازند، قطعا جا برای علیپور تنگ‌تر از قبل خواهد شد و ممکن است او در نیم‌فصل دوم حتی به اندازه نصف دور رفت هم فرصت حضور در میدان را پیدا نکند؛ اتفاقی که اگر رخ بدهد، جای گله‌ای هم برای این بازیکن وجود نخواهد داشت. به هر حال جوان‌ترین گلزن داربی تهران مدت نسبتا زیادی وقت داشت تا کادرفنی را متقاعد کند، اما موفق به انجام این کار نشد.